Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Raków Kąt vel Rakówkąt, woj. podolskie
27.12.2009 22:07
Raków Kąt - wieś położona nad rzeką Gniłą. Oddalona na północ od Horodnicy o 3 km. Wieś swymi polami sięga prawego brzegu Zbrucza, sąsiaduje z Postołówką, Chłopówką i Uwisłą.
Ludności polskiej było we wsi około 38 %.
W pisowni tej miejscowości mogą występować dwie nazwy, a to Raków Kąt (mapa sztabowa WP) i Rakówkąt (pisane łącznie - słownik geograficzny).
W 1941 r. w czasie wycofywania się Armii Czerwonej przed Niemcami, cała wieś została spalona. We wsi zostały tylko 2 domostwa nadające się do zamieszkania. W 1942 r. wieś zaczęła się odbudowywać.
Z ciekawych zabytków w Raków Kącie warto wymienić odkryte groby zarówno tzw. podpłytowe oraz popielnicowe.
Jak pisze A. Czołowski i B. Janusz (Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego) - "W młodszej epoce brązowej i wczesnej żelaznej rozpowszechniać tu zaczęto ciałopalenie z cmentarzyskami urnowemi tzw. polami popielnicowemi, przyniesione tu przez nowy lud ciągnący od zachodu... Najważniejsze, poznane dotychczas groby podobne znajdują się... w Kotowie, Łoszniowie... Rakówkącie..."
Na podstawie sąsiadujących ze sobą grobów różnych kultur w/w autorzy wnioskują, że migracja ludów z Zachodu i Scytów ze Wschodu odbywała się w pokojowej koegzystencji tworząc często wspólne osady i przenikające się kultury. Przenikanie się kultur wzbogacało życie i uczyło tolerancji w "inności".
Brak materiałów o losach ludzi w czasie II-giej wojny światowej.
Ludności polskiej było we wsi około 38 %.
W pisowni tej miejscowości mogą występować dwie nazwy, a to Raków Kąt (mapa sztabowa WP) i Rakówkąt (pisane łącznie - słownik geograficzny).
W 1941 r. w czasie wycofywania się Armii Czerwonej przed Niemcami, cała wieś została spalona. We wsi zostały tylko 2 domostwa nadające się do zamieszkania. W 1942 r. wieś zaczęła się odbudowywać.
Z ciekawych zabytków w Raków Kącie warto wymienić odkryte groby zarówno tzw. podpłytowe oraz popielnicowe.
Jak pisze A. Czołowski i B. Janusz (Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego) - "W młodszej epoce brązowej i wczesnej żelaznej rozpowszechniać tu zaczęto ciałopalenie z cmentarzyskami urnowemi tzw. polami popielnicowemi, przyniesione tu przez nowy lud ciągnący od zachodu... Najważniejsze, poznane dotychczas groby podobne znajdują się... w Kotowie, Łoszniowie... Rakówkącie..."
Na podstawie sąsiadujących ze sobą grobów różnych kultur w/w autorzy wnioskują, że migracja ludów z Zachodu i Scytów ze Wschodu odbywała się w pokojowej koegzystencji tworząc często wspólne osady i przenikające się kultury. Przenikanie się kultur wzbogacało życie i uczyło tolerancji w "inności".
Brak materiałów o losach ludzi w czasie II-giej wojny światowej.
Bibliografia
Wieś Kresowa. Czabarówka i sąsiedzi, t. 3