Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Bardzcy, Bardscy h. Szaszor
3.01.2010 12:35
Bardzcy, Bardscy h. Szaszor
Bardzcy, Bardscy h. Szaszor wyszli ze wsi Bardo w p. pyzdr. Andrzej z Czacza dostał około r. 1337 od swych braci Michała z Koszanowa i Derska z Graboszewa wsie: Koryto, Płonie, Bieganin, Bardo, Gałzewo, połowę Graboszewa, Popowo Kośc. z Przedziszewem, dziedzinę koło Gniezna i Głogowiec. W końcu XIV w. siedział w Bardzie Filip z Graboszewa. Wdowa po nim, Ofka występowała w latach 1390-1415 wraz z synami Andrzejem i Michałem. Córka jej była żoną Paszka Wyskocica z Chrząstowa. Bratem Filipa był Piotr Bardzki z Zakrzewa, żyjący jeszcze w r. 1443. Z synów Filipa Andrzej zw. Opala, występujący w latach 1390-1428, był ojcem Andrzeja, wspomnianego 1443 r., zapewne identycznego z Andrzejem Opalą z Graboszewa, kanonikiem gnieźnieńskim 1466 r. Na tym Andrzeju, synu zmarłego Andrzeja Opali, nabył 1443 r. 30 grz. jego stryj Piotr B. z Zakrzewa (Py.10 k.15v). Michał B. z Graboszewa, zwany też czasem Goryńskim (od wsi Gorynin, dziś Goranin p. gnieźn.), siedział 1415 r. w Gorzuchowie, a miał i Zakrzewo. Nie żył1437 r. Chyba ten sam Michał B., wicesędzia pyzdrski w l.1413-14, wicesędzia poznański 1432 r. (G.). Jego synowie zapewne z pierwszej nieznanej nam z imienia żony, to ks. Dersław, pleban w Graboszewie 1433 r., Jan z Graboszewa, wspomniany 1428 r., i Mikołaj z Graboszewa 1434 r., który 1451 r. świadczyl z herbu Opala-szaszor Maciejowi Pieczygrochowi z Opieczek. Wdową po tym Mikołaju była 1464 r. Bieniaszka z Bieganowa (P.1383 k.194v). Synami Michała i Małgorzaty, zapewne drugiej jego żony, byli: Marcin, Piotr i Michał B-y z Zakrzewa i Gorzuchowa, którzy 1434 r. mieli sprawy ze swymi przyrodznimi braćmi. Małgorzata, wdowa po Michale, wraz z synami Piotrem i Michałem, dziedzice w Zakrzewie, zapisali 1437 r. roczny czynsz 5 grz. na Zakrzewie i Gorzuchowie p. gnieźn. wikaremu w Łagiewnikach (P.1378 k.128). Były też i córki urodzone z Małgorzaty: Katarzyna, Elżbieta i Barbara, które 1465 r. pozywał Piotr z Borzujewa (Py.15 k.186v). Te siostry zwano też Goryńskimi. Nie wiem z której żony rodziła się Anna. W imieniu tej Anny i Barbary działał 1443 r. Piotr B. z Zakrzewa, nabywając na Andrzeju, synu Andrzeja Opali, sumę 20 grz, posagu zabezpieczonego na Graboszewie (Py.10 k.15v). Z nich Elżbieta, żona Stanisława Bieganowskiego, już wdowa, dostała 1464 r. od Bieniaszki, wdowy po Mikołaju z Graboszewa, i jej sióstr, panien Jadwigi i Barbary z Bieganowa, zapis 50 grz. na Biegaczewie (P.1383 k.194v). Ta Elżbieta 1475 r. wraz z siostrą Katarzyną, żoną Andrzeja Łodzkiego, sprzedała Bardo za 200 grz. Janowi Sędzińskiemu, mężowi trzeciej siostry, Barbary Goryńskiej, zaś Katarzyna zamężna Łodzka z Barbarą zamężną Sędzińską sprzedały wtedy Elżbiecie za 400 grz, Mystki p. pyzdr. (P.1386 k.23). Elżbieta jako dziedziczka Mystek występowała jeszcze w r. 1489 (Kośc.228 k.92).
Ze wspomnianych wyżej synów Michała i Małgorzaty, Piotra w połowie XV w. widzimy w Ośnie i Laskowie (Kozierowski, Ród Samsonów-Opalów-Orlów) Piotr z Graboszewa B. instalowany 30 III 1451 r. na kanonię gnieźnieńską i 18 IV 1754 r. na inną kanonię gnięźnieńską. Kanonik poznański 17 II 1455 r., koadiutor opata mogilskiego 21 VI 1462 r., surrogator konsystorza gnieźnieńskiego 1465 r., wedle Korytkowskiego miał umrzeć w Gnieźnie w r. 1468, ale w l. 1468 i 1471 Piotr B., kanonik gnieźnieński, dziedzic w Graboszewie, miał terminy z Bieniaszką, wdową po Mikołaju Graboszewskim (Py.14 k.158v, 192v).
Michał B,. syn Michała i Małgorzaty, pleban w Cerekwicy, wezwany 1469 r. przez Jana ze Strzałkowa do rezygnacji za 80 grz. części Graboszewa (G.20 k.194v, 232v). Już jako kanonik uniejowski i pleban cerekwicki swoją połowę Graboszewa rezygnował 1747 r. Janowi ze Strzałkowa. (P.1386 k.6v). nie żył 1477 r. (ib.k.87). Chyba to on był sędzią surrogatorem konsystorza gnieźnieńskiego 1455 r. i został instalowany na kanonię gnieźnieńską 25 IV 1455 r.? Był wykonawcą testamentu kanonika Piotra (Korytowski). Zob. tabl.1.
Wspomniany wyżej Jan Sędziński, mąż Barbary B-ej czyli Goryńskiej, córki Michała i Małgorzaty, był Szaszorem z Jarogniewic, zwał się też Jarogniewskim i Sędzińskim, a pisał się i z Chomęcic. W r. 1489 dziedzic w Bardzie,
http://teki.bkpan.poznan.pl/search.php? ... =1&page=25
Bardzcy, Bardscy h. Szaszor wyszli ze wsi Bardo w p. pyzdr. Andrzej z Czacza dostał około r. 1337 od swych braci Michała z Koszanowa i Derska z Graboszewa wsie: Koryto, Płonie, Bieganin, Bardo, Gałzewo, połowę Graboszewa, Popowo Kośc. z Przedziszewem, dziedzinę koło Gniezna i Głogowiec. W końcu XIV w. siedział w Bardzie Filip z Graboszewa. Wdowa po nim, Ofka występowała w latach 1390-1415 wraz z synami Andrzejem i Michałem. Córka jej była żoną Paszka Wyskocica z Chrząstowa. Bratem Filipa był Piotr Bardzki z Zakrzewa, żyjący jeszcze w r. 1443. Z synów Filipa Andrzej zw. Opala, występujący w latach 1390-1428, był ojcem Andrzeja, wspomnianego 1443 r., zapewne identycznego z Andrzejem Opalą z Graboszewa, kanonikiem gnieźnieńskim 1466 r. Na tym Andrzeju, synu zmarłego Andrzeja Opali, nabył 1443 r. 30 grz. jego stryj Piotr B. z Zakrzewa (Py.10 k.15v). Michał B. z Graboszewa, zwany też czasem Goryńskim (od wsi Gorynin, dziś Goranin p. gnieźn.), siedział 1415 r. w Gorzuchowie, a miał i Zakrzewo. Nie żył1437 r. Chyba ten sam Michał B., wicesędzia pyzdrski w l.1413-14, wicesędzia poznański 1432 r. (G.). Jego synowie zapewne z pierwszej nieznanej nam z imienia żony, to ks. Dersław, pleban w Graboszewie 1433 r., Jan z Graboszewa, wspomniany 1428 r., i Mikołaj z Graboszewa 1434 r., który 1451 r. świadczyl z herbu Opala-szaszor Maciejowi Pieczygrochowi z Opieczek. Wdową po tym Mikołaju była 1464 r. Bieniaszka z Bieganowa (P.1383 k.194v). Synami Michała i Małgorzaty, zapewne drugiej jego żony, byli: Marcin, Piotr i Michał B-y z Zakrzewa i Gorzuchowa, którzy 1434 r. mieli sprawy ze swymi przyrodznimi braćmi. Małgorzata, wdowa po Michale, wraz z synami Piotrem i Michałem, dziedzice w Zakrzewie, zapisali 1437 r. roczny czynsz 5 grz. na Zakrzewie i Gorzuchowie p. gnieźn. wikaremu w Łagiewnikach (P.1378 k.128). Były też i córki urodzone z Małgorzaty: Katarzyna, Elżbieta i Barbara, które 1465 r. pozywał Piotr z Borzujewa (Py.15 k.186v). Te siostry zwano też Goryńskimi. Nie wiem z której żony rodziła się Anna. W imieniu tej Anny i Barbary działał 1443 r. Piotr B. z Zakrzewa, nabywając na Andrzeju, synu Andrzeja Opali, sumę 20 grz, posagu zabezpieczonego na Graboszewie (Py.10 k.15v). Z nich Elżbieta, żona Stanisława Bieganowskiego, już wdowa, dostała 1464 r. od Bieniaszki, wdowy po Mikołaju z Graboszewa, i jej sióstr, panien Jadwigi i Barbary z Bieganowa, zapis 50 grz. na Biegaczewie (P.1383 k.194v). Ta Elżbieta 1475 r. wraz z siostrą Katarzyną, żoną Andrzeja Łodzkiego, sprzedała Bardo za 200 grz. Janowi Sędzińskiemu, mężowi trzeciej siostry, Barbary Goryńskiej, zaś Katarzyna zamężna Łodzka z Barbarą zamężną Sędzińską sprzedały wtedy Elżbiecie za 400 grz, Mystki p. pyzdr. (P.1386 k.23). Elżbieta jako dziedziczka Mystek występowała jeszcze w r. 1489 (Kośc.228 k.92).
Ze wspomnianych wyżej synów Michała i Małgorzaty, Piotra w połowie XV w. widzimy w Ośnie i Laskowie (Kozierowski, Ród Samsonów-Opalów-Orlów) Piotr z Graboszewa B. instalowany 30 III 1451 r. na kanonię gnieźnieńską i 18 IV 1754 r. na inną kanonię gnięźnieńską. Kanonik poznański 17 II 1455 r., koadiutor opata mogilskiego 21 VI 1462 r., surrogator konsystorza gnieźnieńskiego 1465 r., wedle Korytkowskiego miał umrzeć w Gnieźnie w r. 1468, ale w l. 1468 i 1471 Piotr B., kanonik gnieźnieński, dziedzic w Graboszewie, miał terminy z Bieniaszką, wdową po Mikołaju Graboszewskim (Py.14 k.158v, 192v).
Michał B,. syn Michała i Małgorzaty, pleban w Cerekwicy, wezwany 1469 r. przez Jana ze Strzałkowa do rezygnacji za 80 grz. części Graboszewa (G.20 k.194v, 232v). Już jako kanonik uniejowski i pleban cerekwicki swoją połowę Graboszewa rezygnował 1747 r. Janowi ze Strzałkowa. (P.1386 k.6v). nie żył 1477 r. (ib.k.87). Chyba to on był sędzią surrogatorem konsystorza gnieźnieńskiego 1455 r. i został instalowany na kanonię gnieźnieńską 25 IV 1455 r.? Był wykonawcą testamentu kanonika Piotra (Korytowski). Zob. tabl.1.
Wspomniany wyżej Jan Sędziński, mąż Barbary B-ej czyli Goryńskiej, córki Michała i Małgorzaty, był Szaszorem z Jarogniewic, zwał się też Jarogniewskim i Sędzińskim, a pisał się i z Chomęcic. W r. 1489 dziedzic w Bardzie,
http://teki.bkpan.poznan.pl/search.php? ... =1&page=25