Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Lutyńscy h. Korab
3.01.2010 12:54
Lutyńscy h. Korab
Jan, syn Macieja i Chwalibogowskiej, wespół z rodzeństwem w l. 1511-1514, pozostając wtedy pod opieką stryja Stanisława, procesował się ze stryjecznym bratem Wojciechem o części w Lutyni, między innymi o te, które się należały po smierci stryja ks. Jerzego, plebana w Twardowie (ib.). Trzy łany w Lutyni i czwartą część wodnego młyna tamtejszego wyderkował 1526 r. za 30 grz. Janowi Sławińskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 115). Jako dziedzic części w mieście Lutyni występował jeszcze 1529 r. (ib. 7 k. 411v). Nie wiem, czy można z nim identyfikować Jana L-go zwanego Jerzykiem, któremu Michał Gniazdowski i jego syn Franciszek zapisali w r. 1533 dług 18 grz. (I i R. Z. Kal. 4 k. 442). Mogłoby się zdawać, iż Jan, syn Macieja, nie żył już w 1531 r., bowiem wtedy częściami w Lutyni władała jego siostra Helena Krowicka i sprzedała je za 400 grz. właśnie Franciszkowi Gniazdowskiemu (P. 1393 k. 482). Były to te części, które ongiś ojciec jej nabył od brata Dziersława w zamian za dom w Pleszewie (ib. k. 255). Syn tego Franciszka Gniazdowskiego będzie z czasem zwać się Lutyńskim cz. Gniazdowskim (Zob. Gniazdowscy).
4. Stanisław, syn Dziersława i Beaty, uczestniczył w działach braterskich z r. 1475 (I. Kal. 2 k. 336). Swoje części w mieście Lutyni sprzedał w 1494 r. bratu Andrzejowi (P. 1383 k. 10). W 1498 r. w zastępstwie Elżbiety, wdowy po Krzonie Sczeńskim, brał udział w wyprawie tureckiej (St. Pr. Pol. Pomn. VII, s. 142). W l. 1511-1514 występował jako opiekun dzieci swego brata Macieja (P. 865 k. 58; 866 k. 36).
5. Dziersław cz. Dzierżek, syn Dziersława i Beaty, uczestniczył w działach braterskich z r. 1475 (I. Kal. 2 k. 336). Mąż Doroty z Małych Złotnik, która w 1487 r. miała dokonać podziału swej ojcowizny w tej wsi z siostrą Heleną, żoną Jana Krąkowskiego (I. Kal. 3 k. 415). Wspólnie z żoną sprzedał części w Małych Złotnikach Maciejowi i Annie małżonkom Biernackim oraz Janowi i Helenie małżonkom Krąkowskim i został pozwany 1497 r. przez tych nabywców o danie intromisji do owych dóbr (I. Kal. 4 k. 516). Brał udział w r. 1497 w wyprawie tureckiejm w czasie której przed sądem polowym wojewodzińskim toczył dalej zaciekły spór z Piotrem z Wielkieogo Koźmina (St. Pr. Pol. Pomn. VII s. 25, 30, 47, 81). Pożyczywszy 20 grz. od Mikołaja Borzechowskiego, zastawił mu 1500 r. w tej sumie swoją część w Lutyni (ib. 5 k. 202). Nie żył już w r. 1515, kiedy to mowa o wdowie po nim, Róży (a więc drugiej żonie), mającej oprawę na dwóch łanach z Oszczeklinie p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 34). W 1524 r. trzy córki Dziersława: Jadwiga i Marta niezamężne oraz Katarzyna, żona op. Mikołaja, uzdarza (rymarza) z Jarocina, swoje części w Lutyni po ojcu i matce wymieniły z Katarzyną Pabjanowską za jej folwark położony koło drogo z Brzeźnicy do Pabjanowa, dopłacając gotówką 100 grz. (P. 1393 k. 45). Marta była potem żoną Wawrzyńca Oszczeklińskiego 1528 r., zaś Katarzyna była 1532 r. 2-o v. żoną op. Błażeja zwanego Leszkiem, obywatela jarocińskiego. Jadwiga i Katarzyna części w Lutyni odziedziczone po ks. Jerzym L-im, rodzonym ich stryju, sprzedały 1532 r. za 120 grz. Franciszkowi Gniazdowskiemu (I. i D. Z. Kal. 4 k. 200).
http://teki.bkpan.poznan.pl/search.php? ... 1&page=352
Jan, syn Macieja i Chwalibogowskiej, wespół z rodzeństwem w l. 1511-1514, pozostając wtedy pod opieką stryja Stanisława, procesował się ze stryjecznym bratem Wojciechem o części w Lutyni, między innymi o te, które się należały po smierci stryja ks. Jerzego, plebana w Twardowie (ib.). Trzy łany w Lutyni i czwartą część wodnego młyna tamtejszego wyderkował 1526 r. za 30 grz. Janowi Sławińskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 115). Jako dziedzic części w mieście Lutyni występował jeszcze 1529 r. (ib. 7 k. 411v). Nie wiem, czy można z nim identyfikować Jana L-go zwanego Jerzykiem, któremu Michał Gniazdowski i jego syn Franciszek zapisali w r. 1533 dług 18 grz. (I i R. Z. Kal. 4 k. 442). Mogłoby się zdawać, iż Jan, syn Macieja, nie żył już w 1531 r., bowiem wtedy częściami w Lutyni władała jego siostra Helena Krowicka i sprzedała je za 400 grz. właśnie Franciszkowi Gniazdowskiemu (P. 1393 k. 482). Były to te części, które ongiś ojciec jej nabył od brata Dziersława w zamian za dom w Pleszewie (ib. k. 255). Syn tego Franciszka Gniazdowskiego będzie z czasem zwać się Lutyńskim cz. Gniazdowskim (Zob. Gniazdowscy).
4. Stanisław, syn Dziersława i Beaty, uczestniczył w działach braterskich z r. 1475 (I. Kal. 2 k. 336). Swoje części w mieście Lutyni sprzedał w 1494 r. bratu Andrzejowi (P. 1383 k. 10). W 1498 r. w zastępstwie Elżbiety, wdowy po Krzonie Sczeńskim, brał udział w wyprawie tureckiej (St. Pr. Pol. Pomn. VII, s. 142). W l. 1511-1514 występował jako opiekun dzieci swego brata Macieja (P. 865 k. 58; 866 k. 36).
5. Dziersław cz. Dzierżek, syn Dziersława i Beaty, uczestniczył w działach braterskich z r. 1475 (I. Kal. 2 k. 336). Mąż Doroty z Małych Złotnik, która w 1487 r. miała dokonać podziału swej ojcowizny w tej wsi z siostrą Heleną, żoną Jana Krąkowskiego (I. Kal. 3 k. 415). Wspólnie z żoną sprzedał części w Małych Złotnikach Maciejowi i Annie małżonkom Biernackim oraz Janowi i Helenie małżonkom Krąkowskim i został pozwany 1497 r. przez tych nabywców o danie intromisji do owych dóbr (I. Kal. 4 k. 516). Brał udział w r. 1497 w wyprawie tureckiejm w czasie której przed sądem polowym wojewodzińskim toczył dalej zaciekły spór z Piotrem z Wielkieogo Koźmina (St. Pr. Pol. Pomn. VII s. 25, 30, 47, 81). Pożyczywszy 20 grz. od Mikołaja Borzechowskiego, zastawił mu 1500 r. w tej sumie swoją część w Lutyni (ib. 5 k. 202). Nie żył już w r. 1515, kiedy to mowa o wdowie po nim, Róży (a więc drugiej żonie), mającej oprawę na dwóch łanach z Oszczeklinie p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 34). W 1524 r. trzy córki Dziersława: Jadwiga i Marta niezamężne oraz Katarzyna, żona op. Mikołaja, uzdarza (rymarza) z Jarocina, swoje części w Lutyni po ojcu i matce wymieniły z Katarzyną Pabjanowską za jej folwark położony koło drogo z Brzeźnicy do Pabjanowa, dopłacając gotówką 100 grz. (P. 1393 k. 45). Marta była potem żoną Wawrzyńca Oszczeklińskiego 1528 r., zaś Katarzyna była 1532 r. 2-o v. żoną op. Błażeja zwanego Leszkiem, obywatela jarocińskiego. Jadwiga i Katarzyna części w Lutyni odziedziczone po ks. Jerzym L-im, rodzonym ich stryju, sprzedały 1532 r. za 120 grz. Franciszkowi Gniazdowskiemu (I. i D. Z. Kal. 4 k. 200).
http://teki.bkpan.poznan.pl/search.php? ... 1&page=352