Dubno

[blok]Dubno leży nad Ikwą, 40 km na południowy zachód od Równego . Pierwsze wzmianki o Dubnie pochodzą z 1100 roku. W 1386 roku król Władysław Jagiełło nadał Dubno księciu Fedorowi Daniłowiczowi Ostrogskiemu. Od tego czasu przez dwa i pół wieku należało do Ostrogskich będąc jednym z głównych ich dóbr. 1498 roku hetman wielki litewski Konstanty Ostrogski uzyskał przywilej miejski dla Dubna, a w 1507 roku król Zygmunt Stary nadał mu prawo magdeburskie. Syn Fedora, starosta łucki Wasyl Ostrogski wzniósł w Dubnie niewielki zamek. W !612 roku za sprawą Janusza Ostrogskiego erygowano w mieście parafię katolicką i sprowadzono bernardynów. W 1617 roku na zamku gościł udający się na wyprawę moskiewską królewicz Władysław Waza. Po śmierci Janusza Ostrogskiego Dubno przeszło w ręce Zasławskich, a po wygaśnięciu rodu książąt Zasławskich w ręce Lubomirskich . W 1753 roku trafiło w ręce najbogatszego wówczas magnata Rzeczpospolitej Stanisław Lubomirskiego. Lata po I rozbiorze Polski były dla Dubna okresem największego rozkwitu, gdyż w tym czasie po zagarnięciu przez Austrię Lwowa właśnie do Dubna przeniesiono wielkie targi lwowskie zwane kontraktami. Zjeżdżali się tu kupcy z całej Rzeczpospolitej i sąsiednich krajów .Bywało wtedy w mieście do 30 tys. przyjezdnych osób, przy 6 tys. stałych mieszkańców. W 1781 roku zamek dubieński gościł dwukrotnie króla Stanisława Augusta. Książe Michał Lubomirski sprowadzał tu operę włoską, utrzymywał własną orkiestrę, występował tu teatr z twórcą polskiego teatru Wojciechem Bogusławskim. W 1876 roku ostatni właściciel z rodu Lubomirskich Józef sprzedał dobra dubieńskie rosyjskiej księżnej Elżbiecie Bariatyńskiej. Duże zniszczenie spowodowały działania wojenne 1915 – 1920 roku. Obecnie w Dubnie mieszka kilkaset Polaków, działa Towarzystwo Kultury Polskiej.
( wg strony http://www.sokolowpodl.pl )