Walczył o polskie brzmienie swego nazwiska, co udało mu się tylko częściowo. Nazywano go różnie:
1. Brazauskas Jonas
2. Bżozowskis Jonas
3. Bżozauskas Jonas
W paszporcie miał jednak wywalczone Bżozowskis Jonas.
Jednak już jego żona, Anna z Maciejewskich Brzozowska miała całkowicie zlitewszczone nazwisko w paszporcie: ONA BRAZAUSKIENE.
Dzieci zaś w litewskim brzmieniu miały:
Kristina Brazauskaite
Barbora Brazauskaite
Jonas Brazeuskas
W 1933 roku otrzymał dyplom lekarza medycyny na uniwersytecie w Wiedniu i powrócił na stałe na Litwę z zamiarem wykonywania tutaj praktyki zawodowej. Niestety, władze litewskie nie dawały zezwolenia. Został natomiast, natychmiast powołany do wojska na "normalną" służbę - jako obywatel litewski.
W wojsku nie otrzymał, jako lekarz tzn. człowiek z wyższym cenzusem, stopnia oficerskiego, ani nawet nie był tam felczerem. Musiał odbyć wszelkie szkolenia jako zwykły rekrut, przy czym, jako obywatel litewski polskiego pochodzenia (narodowości polskiej) był w szczególny sposób maltretowany przez kolegów Litwinów oraz przez dowódców.
Musiał szorować kible i wywozić kloakę, spełniać różne, nieprzystojne czynności - dla uciechy i z rozkazu oficera, co godziło w godność człowieka.
Zwolniony został ze służby wojskowej po stwierdzeniu, że ma gruźlicę. Została ona zaleczona, ale też nie była pomocną przy staraniach o prawo wykonywania praktyki lekarskiej.