Krynki - cerkiew

W roku 1804 w Krynkach spłonęła drewniana cerkiew wraz z całym wyposażeniem i dokumentami. Po pożarze była wybudowana z resztek spalonej cerkwi, z dodatkiem nowego materiału, mała cerkiewka. W latach dwudziestych XIX wieku właściciel ziemski senator Diwow, rozpoczął budowę dużej, murowanej cerkwi. Gdy w części cerkiew wybudowano, jej mury popękały gdyż grunt był podmokły. Prace przerwano. Z inicjatywy miejscowego proboszcza ks. Jana Słupnickiego, parafianie postanowili wybudować nową, drewnianą cerkiew na miejscu spalonej. W roku 1828 cerkiew została wyświęcona. Minęło trzydzieści lat i drewniana cerkiew wymagała remontu. Rada parafialna pod przewodnictwem ks. proboszcza Grzegorza Proniewskiego, w obecności duchowieństwa z parafii sąsiednich, w dniu święta parafialnego 1864 roku, położyła kamień węgielny pod nową świątynię. Cztery lata później budowę ukończono i 8 września 1868 r. nastąpiło uroczyste wyświęcenie. Wybudowana z kamienia i wyłożona wewnątrz cegłą służy mieszkańcom kryńskiej parafii prawosławnej do dziś. Według kroniki parafialnej, którą zaczął pisać ks. Grzegorz Proniewski w roku 1880, pierwsza cerkiew w Krynkach została wybudowana na początku XVI wieku. W XVII wieku istnienie cerkwi w Krynkach potwierdzają dokumenty ratusza kryńskiego, dostępne w 1880 r. W księdze inwentarzowej Ekonomii Grodzieńskiej z 1675 r. zapisano: "Na cerkiew i szpital ruski cztery place w miasteczku Krynki i 52 dziesięciny ziemi wolnej od wszelkich podatków" Parafia Prawosławna w Krynkach posiadała trzy cmentarne kaplice: w Krynkach, Kruszynianach i Ozieranach Wielkich. Pierwsza z nich, w Krynkach wybudowana była w 1872 roku i wyświęcona pod wezwaniem św. Antoniego.


za - Edyta Kazimierowicz http://edytakaz.zabytkisakralne.pl/