Parafię rzymsko-katolicką w Sokółce ufundował krół polski Zygmunt III w 1592 roku. Pierwotny drewniany kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP spłonął w 1796 roku. W latach 1840 - 1848 staraniem ks. dziekana Jerzego Kruszczuna wybudowano z kamienia i cegły trzynawową światynię w stylu neoklasycystycznym z dwiema wieżami. Projektantem świątyni był prawdopodobnie Aleksander Grodecki, który praktykował u słynnego architekta Piotra Aignera. Kościół usytuowany jest na szczycie niewielkiego wzniesienia w głębi zabudowy niżej położonej ul. Grodzieńskiej. Zasadniczą bryłę kościoła wzniesiono w latach 1840-1848. Była to budowla na rzucie prostokąta z dwiema wieżami i trzema nawami. Kościół ten, pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego, konsekrował 9 czerwca 1850 roku biskup wileński Wacław Żyliński /tablice o budowie i konsekracji są wmurowane w filarach przy ołtarzu głównym/. Generalnej przebudowie poddano kościół w latach 1901-1904. Dodano wówczas dwie nawy i dwie kaplice, a za wielkim ołtarzem zakrystię i cztery inne pomieszczenia. Po przebudowie kościół zachował swoje poprzednie cechy stylowe. Tworzy w rzucie poziomym krzyż łaciński o wymiarach 43x45 metrów. Zwraca uwagę znajdująca się od strony zachodniej jednokondygnacyjna fasada zwieńczona dwiema symetrycznie rozmieszczonymi wieżami na rzucie kwadratów. Umieszczony między wieżami fronton jest na płaskich filarach. Na obu narożach fasada posiada kolumnadę z parzystymi kolumnami toskańskimi zakończonymi attyką z posągami czterech ewangelistów. Dach dwuspadowy pokryty jest blachą miedzianą. Typ kościoła halowy, czteroprzęsłowy z płaskimi murowanymi odcinkowymi stropami we wszystkich pięciu nawach. Zwracają uwagę bogate ołtarze oraz malowidła będące dziełem Józefa Ważyńskiego.
Po ostatniej wojnie w kościele zbudowano 25-cio głosowe organy firmy Krukowskiego, sporządzono dębowe ławki, terakotową posadzkę, w oknach bocznych naw witraże, zainstalowano ogrzewanie oraz głośniki. Prezbiterium sokólskiego kościoła jest teraz dostosowane do wymagań posoborowych; wyrazem tego jest nowy ołtarz twarzą do wiernych. W zespole budynków kościelnych wyróżnia się brama wjazdowa - budowla kamienna złożona z pięknej kwadratowej wieży i dwóch skrzydeł. Podczas ostatniego remontu wieży zostaly urządzone tam sale katechetyczne.
Wnętrze Kościoła św. Antoniego
W 1954 roku wnętrze kościoła pokryte zostało malowidłami. Z umieszczonych w kościele obrazów na uwagę zasługuje obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w nastawie ołtarza głównego, zasłonięty obrazem św. Antoniego. Ołtarze w nawach bocznych posiadają obrazy św. Michała Archanioła i św. Anny, a w kaplicach obrazy św. Kazimierza, nad nim obraz św. Jerzego, a w kaplicy różnańcowej /zwanej też chrzcielnią/ obraz św. Dominika. Obrazy na sufitach bocznych naw i na ścianach nad chórem wykonał prof. Antoni Pawlewski z Krakowa.