Niesner Henryka urodziła się 22.11.1914 w Borysławiu, w domu Franciszka Niesnera (cieśli) i Julii Chimiak, jako najmłodsza z pozostałej trójki rodzeństwa: Janiny (ur. 05.11.1905), Emila i Marii, z którą miała chyba najlepszy i najdłuższy kontakt. W latach 1921-1927 ukończyła siedem klas szkoły powszechnej i cztery klasy gimnazjum (1928-1932) w Borysławiu. Należała do harcerstwa oraz Towarzystwa Sportowego Sokół. Szczególnie lubiła lekkoatletykę, co z pewnością wpłynęło na pierwszą pracę, która przypada na okres od 1.10. 1932 do 30.06.1936 jako instruktorki wychowania fizycznego w Komendzie Powiatowej W.F. i P.W. w Borysławiu. Od 01.07. 1936 Henryka rozpoczyna pracę w Izbie Pracodawców w Przemyśle Naftowym w Borysławiu w charakterze pracownika umysłowego gdzie pracowała aż do zakończenia wojny. Z Kartą Ewakuacyjną, z datą wystawienia 11.06.1945 jako repatriantka z Borysławia, po trzech tygodniach podróży, dotarła do Katowic. Tam też od 21.07. 1945 objęła stanowisko Kierownika Punktu Etapowego nr 7 w Katowicach – Ligocie, pełniąc je do rozwiązania punku w roku 1946. Następnie została przeniesiona do Punktu Etapowego w Dziedzicach, gdzie pracowała do 28.02.1947, to jest do zwolnienia na własną prośbę z powodu wyjazdu z mężem Czesławem Garbowskim do Nidzicy. Tam kilka lat pracowała jako nauczyciel wychowania fizycznego w LO a potem w NBP. Zmarła 13.10.1992 w Nidzicy.