Isajki, duża wieś, pow. kaniowski, nad rs. Repiachem, wpadającą do Rosi, powyżej Ghochutwy, o 6 w. odległa od Bohusławia. Położenie ma nadzwyczaj górzyste. Mieszkańców 2200 wyzn. prawosł., 12 katol. Cerkiew parafialna zbudowana w 1748 r. (wizyty bohusławskiego dekanatu za 1749 r.). Wśród wsi wznosi się ogromna mogiła, nazwana Makarawą górą; podanie miejscowe utrzymuje, że na tej górze niegdyś był klasztor. Ziemi 2411 dziesięcin gliniastej lecz dość urodzajnej. Mieszkańcy tutejsi prócz rolnictwa trudnią się wyrobem naczyń glinianych z miejscowej gliny, biorąc ją tylko z głębszych pokładów. Wioska należała niegdyś do bohusławskiego starostwa i dzieliła późniejsze jego losy. Darowana przez sejm w 1774 r. Stanisławowi Augustowi wraz z calem starost., zaraz potem ustąpiona ks. Stanisławowi Poniatowskiemu, który ją sprzedał 1786 r. hetmanowi w. k. Branickiemu; w r. 1879 hr. Konstanty Branicki sprzedał klucz bohusławski a z nim i Isajki rządowi, do którego i obecnie należą.