Żychliński Kazimierz (1859–1927), lider Sokolstwa Polskiego i działacz Związku Narodowego Polskiego w okresie I wojny światowej. Wychowany w Polsce, trafił do Nowego Jorku w r. 1876. Jako członek ZNP w 1881 r. przeniósł się do Chicago, gdzie stał się znaną postacią w świecie Polonii. W r. 1888 zaangażował się w ruch Sokolstwa Polskiego, zostając w r. 1894 prezesem tej organizacji, powiązanej wówczas blisko ze Związkiem Narodowym Polskim. W r. 1912 objął kierownictwo powstającej Szkoły Związkowej w Cambridge Springs w Pensylwanii i został prezesem ZNP do roku 1927. Blisko 25 tys. członków Sokolstwa z chwilą wybuchu I wojny światowej zgłosiło gotowość walki w szeregach Armii Błękitnej. Sam Żychliński odgrywał dużą rolę w organizacjach polonijnych na rzecz Polski (Komitet Obrony Narodowej), a po jej zakończeniu, w Kongresie Polskiej Emigracji. Odznaczony przez Paderewskiego w r. 1921 za zasługi na rzecz odrodzenia Polski. Żródła i materiały do dziejów emigracji polskiej po 1939 r