Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Abramowicz Alfred
10.04.2010 12:09
zasłużony dla Polonii, popularny biskup katolicki z Chicago.
Po studiach duchownych w Mundelein (1943), a następnie wieloletnich studiach prawa kanonicznego
w Rzymie (1951) pracował w dziale prawnym kurii watykańskiej. Po powrocie do Stanów kierował
założoną przez siebie Katolicką Ligą Pomocy Polsce (w latach 1960–1968). Od 1968 biskup pomocniczy
Archidiecezji Chicago, aktywny współorganizator m.in. polonijnych obchodów milenijnych
w Chicago (1966) i pierwszej wizyty papieża Jana Pawła II w Stanach Zjednoczonych (w 1979 r.).
Kierował teŜ pracami komisji do spraw dialogu z Żydami i z Polskim Kościołem Narodowym. Obecnie
powstało w Chicago seminarium dla księży polskich Jego imienia. Laureat nagrody Fundacji
Kopernikowskiej w Chicago w 1990 r.
Źródła i materiały do dziejów emigracji polskiej po 1939 r
Odpowiedzi (1)
27.03.2015 07:35
Abramowicz, ks Alfred Leo,
urodzony 27 stycznia 1919 w Chicago; zmarł 12 września 1999 w Chicago; biskup, Polonia działacz. Jego rodzice byli polscy emigranci. Ukończył naukę w seminarium Quigley przygotowawczego oraz w Santa Maria Seminarium jeziora w Mundelein, Illinois. Przyjął sakrament święceń w dniu 1 maja 1943 roku Jego dalsze badania (1949/52) był na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie uzyskał tytuł licencjata w ustawie Cannon. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych stał się aktywnie pomaga polskich uchodźców. Pracował w parafiach następujących: (1943/48, asystent proboszcz) w parafii Niepokalanego Poczęcia w South Chicago; (1948/49, zamieszkania) St. Helens; (1951/68, zamieszkania) w Holy Name Cathedral i przeprowadziła post na małżeństwie Trybunału Archidiecezji Chicago. W 166 roku został mianowany przez Piusa XII do papieski Chamberlain i otrzymał tytuł Monsignor. Pomógł zorganizować w 1966 roku w Chicago obchody milenium Chrztu Polski. Był dyrektorem wykonawczym Pomoc do Polski Ligi Katolickiej (1960/68), które między innymi wspomaganego polskich diecezji. W 1968 roku został konsultantem Archidiecezji pod kardynał Cody. W dniu 8 maja (konsekrowany 13 czerwca) 1968 roku został podniesiony do godności biskupa tytularnego Paestum i Biskup sufragan w diecezji chicagowskiej, która funkcjonować piastował do umorzenia w dniu 24 stycznia 1995 roku przygotował wizytę 1979 Papieża Jana Pawła II w Chicago. On kierował pracami Komisji do dialogu z Żydami i Narodowego Kościoła katolickiego w Polsce w Stanach Zjednoczonych. Oddał on nieocenione usługi w chicagowskiej Polonii i katolickiej społeczności imigrantów. Był sędzią podczas procesów beatyfikacyjnych dla Jerzego Matulewicza Najświętszej, arcybiskupa wileńskiego i Teresy Dudzik; słudzy Boży: Fr. Piotr Semenenko Arcybiskup Łomży, i Maria Kaupas. Usiadł na wielu komisji i komitetów w diecezji chicagowskiej, w tym Krajowej Konferencji Biskupów Katolickich. Brał udział w życiu Polonii w Chicago i USA. Był członkiem: Polskiej Unii katolicki w Ameryce,
Rycerze Kolumba, kapelan Kombatantów i udział w pracach wielu organizacji. Poparł pracę szkół i tańców ludowych polskich środowisk Marii
Konopnickiej, które zostały oparte na parafii Męczenników Pięciu Braci w Chicago. Był działaczem, duchowy przywódca i pedagog w polskiej kultury i tradycji wśród Polonii młodzieży. Uznanie otrzymał od Polonii był oczywisty w wielu nagród, jakie otrzymał w tym: nagrodę Zasłużony dla tygodnika "Polonia" Duch Polsce (1988) nagrody z Muzeum Polskiego w Ameryce. Był odbiorcą (1990) nagrody Chicago Copernicus Foundation. Po przejściu na emeryturę oddał się do Muzeum Polskiego w Ameryce wiele jego osobistych pamiątek, z których niektóre stały się częścią stałej wystawy poświęconej papieża Jana Pawła II. Seminarium Księży Polskich w Chicago została nazwana jego imieniem.
Jacek Serwanski
Tłumaczenie z: "Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii," Redakcja: Kazimierz Dopierała, Vol. I, Oficyna Wydawnicza Kucharski, Toruń, Polska, 2003.
urodzony 27 stycznia 1919 w Chicago; zmarł 12 września 1999 w Chicago; biskup, Polonia działacz. Jego rodzice byli polscy emigranci. Ukończył naukę w seminarium Quigley przygotowawczego oraz w Santa Maria Seminarium jeziora w Mundelein, Illinois. Przyjął sakrament święceń w dniu 1 maja 1943 roku Jego dalsze badania (1949/52) był na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie uzyskał tytuł licencjata w ustawie Cannon. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych stał się aktywnie pomaga polskich uchodźców. Pracował w parafiach następujących: (1943/48, asystent proboszcz) w parafii Niepokalanego Poczęcia w South Chicago; (1948/49, zamieszkania) St. Helens; (1951/68, zamieszkania) w Holy Name Cathedral i przeprowadziła post na małżeństwie Trybunału Archidiecezji Chicago. W 166 roku został mianowany przez Piusa XII do papieski Chamberlain i otrzymał tytuł Monsignor. Pomógł zorganizować w 1966 roku w Chicago obchody milenium Chrztu Polski. Był dyrektorem wykonawczym Pomoc do Polski Ligi Katolickiej (1960/68), które między innymi wspomaganego polskich diecezji. W 1968 roku został konsultantem Archidiecezji pod kardynał Cody. W dniu 8 maja (konsekrowany 13 czerwca) 1968 roku został podniesiony do godności biskupa tytularnego Paestum i Biskup sufragan w diecezji chicagowskiej, która funkcjonować piastował do umorzenia w dniu 24 stycznia 1995 roku przygotował wizytę 1979 Papieża Jana Pawła II w Chicago. On kierował pracami Komisji do dialogu z Żydami i Narodowego Kościoła katolickiego w Polsce w Stanach Zjednoczonych. Oddał on nieocenione usługi w chicagowskiej Polonii i katolickiej społeczności imigrantów. Był sędzią podczas procesów beatyfikacyjnych dla Jerzego Matulewicza Najświętszej, arcybiskupa wileńskiego i Teresy Dudzik; słudzy Boży: Fr. Piotr Semenenko Arcybiskup Łomży, i Maria Kaupas. Usiadł na wielu komisji i komitetów w diecezji chicagowskiej, w tym Krajowej Konferencji Biskupów Katolickich. Brał udział w życiu Polonii w Chicago i USA. Był członkiem: Polskiej Unii katolicki w Ameryce,
Rycerze Kolumba, kapelan Kombatantów i udział w pracach wielu organizacji. Poparł pracę szkół i tańców ludowych polskich środowisk Marii
Konopnickiej, które zostały oparte na parafii Męczenników Pięciu Braci w Chicago. Był działaczem, duchowy przywódca i pedagog w polskiej kultury i tradycji wśród Polonii młodzieży. Uznanie otrzymał od Polonii był oczywisty w wielu nagród, jakie otrzymał w tym: nagrodę Zasłużony dla tygodnika "Polonia" Duch Polsce (1988) nagrody z Muzeum Polskiego w Ameryce. Był odbiorcą (1990) nagrody Chicago Copernicus Foundation. Po przejściu na emeryturę oddał się do Muzeum Polskiego w Ameryce wiele jego osobistych pamiątek, z których niektóre stały się częścią stałej wystawy poświęconej papieża Jana Pawła II. Seminarium Księży Polskich w Chicago została nazwana jego imieniem.
Jacek Serwanski
Tłumaczenie z: "Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii," Redakcja: Kazimierz Dopierała, Vol. I, Oficyna Wydawnicza Kucharski, Toruń, Polska, 2003.