Aksamitowski

11.04.2010 23:49

[herb_lewa]gryfAksamitowski h. Gryf, v. Axamitowski, rodzina pochodząca ze starodawnej szlachty zagrodowej z ziemi łomżyńskiej, gdzie w XVI wieku dziedziczyli wieś Aksamity. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1839 i 1842 r. Z nich Jan, burgrabia warszawski 1726 r., jako pierwszy osiedlił się na Podolu. Ignacy, skarbnik latyczowski 1774 r., łowczy podolski 1782 r., poseł podolski na sejm elekcyjny 1764 r.

[imglewa]http://2.bp.blogspot.com/_Jo-vKOvVvyU/SvMR62_VWsI/AAAAAAAABLM/CF72ash4knM/s200/image002.jpg

• WINCENTY Aksamitowski (1760-1828), s. Ignacego i Tekli Witte, generał wojsk pol.; kapitan artylerii koronnej 1792, uczestnik Insurekcji 1794 r., pułkownik Legionów Pol. 1797, generał brygady 1806, gubernator m. Poznania 1806, generał dywizji armii Księstwa Warszawskiego; odznaczony orderem Legii Honorowej 1807; ur. w Nagórzanach k/ Kamieńca Podolskiego, zm. w Warszawie; 1ż. Vincenza de Stopani, Włoszka, rozwiedzeni; dzieci: August; 2ż. Anna Jaksza.

Źródła: Puł. I 1-2; PSB I 39-40.

Genealogia

http://polishgenealogy.blogspot.com/200 ... owski.html

Odpowiedzi (1)

jerzy

18.04.2010 10:27

AKSAMITOWSKI vel AXAMITOWSKI h. GRYF. Dawna mazowiecka rodzina, wzięła nazwisko od swego dziedzictwa, wsi Aksamity, w ziemi łomżyńskiej, od której jeszcze w połowie XVI stolecia pisała się Aksamit, szlachta po większej części zagrodowa; z niej Jan 1488 r., syn Mikołaja z Buczyna, Wojciech i Leonard, synowie Marcina 1552 r. i wielu innych cytowani w aktach łomżyńskich. Po Marcinie, dziedzicu części wsi Aksamity 1634 r., z Katarzyny Głębockiej synowie: Stanisław, proboszcz czerwiński 1690 r. i Jakób 1697 r., po tym drugim syn Jan, burgrabia warszawski 1724 roku, żona Petronella Mirowiecka, synowie: Józefat, za młodu Jezuita, a po sekułaryzacyi zakonu, proboszcz chmielnicki, Jakób, po którym zostało się potomstwo i Ignacy z skarbnika i łowczego latyczowskiego łowczy podolski 1782 r., pisarz sądu kryminalnego koronnego 1783—1793 r., dziedzic dóbr Rzepińce na Podolu, um. 1810 r., z żony Tekli Witt, córki generała-lejtnanta wojsk koronnych i komendanta Kamieńca Podolskiego, synowie: a) Wincen¬ty, oficer załogi w Kamieńcu Podolskiem 1790 r., w 1797 r. pułkownik w legionach włoskich, w 1806 r. generał brygady, odbył w 1812 r. kampanię rosyjską, um. 1826 r., miał dwie żony Wincenzą de Stopani, włoszkę, z niej syn Augustyn, inżynier powiatu piotrkowskiego, wylegit. w Królestwie 1839 roku i Annę Jaksza, z niej córka Marta i syn Józef Ignacy, major wojsk polskich, podkoniuszy króla Stanisława Augusta w Grodnie 1797 r., następnie pułkownik legionów, ostatecznie generał brygady wojsk polskich, um. 1827
Seweryn Uruski
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego