Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Rybicki Arkadiusz Czesław
18.04.2010 11:43
Arkadiusz Czesław "Aram" Rybicki ur. 12 stycznia 1953 w Gdyni,
Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim. W drugiej połowie lat 70. związał się ze środowiskiem opozycyjnym na Wybrzeżu. Od 1976 współpracował z KOR, a w 1977 był wśród założycieli Studenckiego Komitetu Solidarności w Gdańsku. W latach 1977–1979 działał w ROPCiO, będąc drukarzem pomorskiej edycji pisma "Opinia". W okresie 1978–1980 zatrudniony był przez ks. Hilarego Jastaka jako archiwista w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni, a potem przy kościele św. Krzyża w Gdańsku (jest autorem monografii tych parafii). Od 1979 działał w Ruchu Młodej Polski, redagował wydawane w drugim obiegu czasopismo "Bratniak". Współpracował także z WZZ oraz z KPN. W sierpniu 1980 pomagał strajkującym robotnikom Wybrzeża. Wspólnie z Maciejem Grzywaczewskim (późniejszym dyrektorem Programu I TVP) spisał na tablicy 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (zdarzenie to było tematem jednej z etiud filmu Solidarność, Solidarność... z 2005). W 2003 tablica z postulatami została przez UNESCO wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturalnego "Pamięć Świata".
Po sierpniu 1980 zaangażował się w działalność NSZZ "Solidarność", w 1981 kierował agencją prasową Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany w Strzebielinku. W latach 1983–1988 blisko współpracował z Lechem Wałęsą. W okresie 1984–1990 pracował także kolejno w Bibliotece Gdańskiej PAN, w redakcji "Przeglądu Katolickiego" oraz w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Świetlik" ("Gdańsk").
W latach 1990–1991 pracował jako szef Zespołu Obsługi Politycznej prezydenta RP w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. Następnie prowadził własną działalność gospodarczą, a potem był dyrektorem kreatywnym w Agencji Filmowej Profilm.W 1991 był współzałożycielem Koalicji Republikańskiej. W latach 1992–1996 był wiceprzewodniczącym Partii Konserwatywnej, a od 1996 do 2000 należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W latach 1998–2005 zasiadał w radzie miasta Gdańska. Kierował Nadbałtyckim Centrum Kultury oraz Departamentem Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.Od 1999 do 2001 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego odpowiedzialnym m.in. za współpracę z zagranicą i integrację europejską. W latach 2002–2005 był dyrektorem Nadbałtyckiego Centrum Kultury oraz Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku.
Od 2001 działał w Platformie Obywatelskiej, był przewodniczącym PO w Gdańsku. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany posłem na Sejm V kadencji z okręgu gdańskiego. W 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski.
W 1999 otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury. W 2001 wyróżniony został Narodowym Orderem Zasługi przyznanym przez prezydenta Francji Jacques'a Chiraca. W 2005 otrzymał Medal 25-lecia Solidarności.
Brat Sławomira Rybickiego i Bożeny Rybickiej
Zginął 10 kwietnia 2010 w wyniku katastrofy samolotu prezydenckiego w Smoleńsku.
16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim. W drugiej połowie lat 70. związał się ze środowiskiem opozycyjnym na Wybrzeżu. Od 1976 współpracował z KOR, a w 1977 był wśród założycieli Studenckiego Komitetu Solidarności w Gdańsku. W latach 1977–1979 działał w ROPCiO, będąc drukarzem pomorskiej edycji pisma "Opinia". W okresie 1978–1980 zatrudniony był przez ks. Hilarego Jastaka jako archiwista w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni, a potem przy kościele św. Krzyża w Gdańsku (jest autorem monografii tych parafii). Od 1979 działał w Ruchu Młodej Polski, redagował wydawane w drugim obiegu czasopismo "Bratniak". Współpracował także z WZZ oraz z KPN. W sierpniu 1980 pomagał strajkującym robotnikom Wybrzeża. Wspólnie z Maciejem Grzywaczewskim (późniejszym dyrektorem Programu I TVP) spisał na tablicy 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (zdarzenie to było tematem jednej z etiud filmu Solidarność, Solidarność... z 2005). W 2003 tablica z postulatami została przez UNESCO wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturalnego "Pamięć Świata".
Po sierpniu 1980 zaangażował się w działalność NSZZ "Solidarność", w 1981 kierował agencją prasową Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany w Strzebielinku. W latach 1983–1988 blisko współpracował z Lechem Wałęsą. W okresie 1984–1990 pracował także kolejno w Bibliotece Gdańskiej PAN, w redakcji "Przeglądu Katolickiego" oraz w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Świetlik" ("Gdańsk").
W latach 1990–1991 pracował jako szef Zespołu Obsługi Politycznej prezydenta RP w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. Następnie prowadził własną działalność gospodarczą, a potem był dyrektorem kreatywnym w Agencji Filmowej Profilm.W 1991 był współzałożycielem Koalicji Republikańskiej. W latach 1992–1996 był wiceprzewodniczącym Partii Konserwatywnej, a od 1996 do 2000 należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W latach 1998–2005 zasiadał w radzie miasta Gdańska. Kierował Nadbałtyckim Centrum Kultury oraz Departamentem Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.Od 1999 do 2001 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego odpowiedzialnym m.in. za współpracę z zagranicą i integrację europejską. W latach 2002–2005 był dyrektorem Nadbałtyckiego Centrum Kultury oraz Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku.
Od 2001 działał w Platformie Obywatelskiej, był przewodniczącym PO w Gdańsku. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany posłem na Sejm V kadencji z okręgu gdańskiego. W 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski.
W 1999 otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury. W 2001 wyróżniony został Narodowym Orderem Zasługi przyznanym przez prezydenta Francji Jacques'a Chiraca. W 2005 otrzymał Medal 25-lecia Solidarności.
Brat Sławomira Rybickiego i Bożeny Rybickiej
Zginął 10 kwietnia 2010 w wyniku katastrofy samolotu prezydenckiego w Smoleńsku.
16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[2].