[herb_lewa]bajerskiBajerski (von Beyersee) – herb własny : na czerwonym polu tarczy, pas ukośny, prawy, błękitny, z podwójnymi obramowaniami a w nim 3 złote, smukłe, sześcioramienne gwiazdy
[Bon.; MST. t. 2, s. 1, tab. 1; PA. s. 40]Łodzia Czarniecki za Niesieckim a za nimi Uruski oraz inni, błędnie przypisują Bajerskich do herbu Fogelweder
[Bon.; SNS. s. 11; PA. s. 40]Gniazdo Bajerskich – wieś Bajerze
Bajerze (Beyersee, Beygersee, Beygerzse, Beyersche, Beyerszee, Beiersehe, Beigersehe, Beiersze, Baiersee, 1526 Maius et Minus Bayerze, Bajerze), 11 km na SE od Chełmna w gminie Kijewo Królewskie,.
[DPK. s. 22; NMP. s. 63; SHG. s. 3]Niemieckie nazwisko von Beyersee zostało spolszczone na Bajerski. W XV i XVI w. przekształcania nazwiska podążały za stopniowymi zmianami nazwy gniazda Beyersee na Bajerze.
[BBF. s. 63; DPK. s. 22; UPK. s. 59, 70, 134] W niemieckim herbarzu J. Siebmacher’a stwierdzono: niemiecka rodzina von Beyersee całkowicie spolonizowana o przekształconym nazwisku na Bajerski.
[DPK. s. 22; KŁT. s. 194; SGW. s. 4]Bajerski h. Fogelweder /błąd: przyp GP/. Senator w rodzinie, Mikołaj, wojewoda pomorski 1480—1484 r. Pochodzą od zamożniejszej niemieckiej rodziny Fogielweder. Jeden z członków tej rodziny, nabywszy znaczne majątki w Prusach, a między innemi Bayersee, po polsku Bajerze, pisał się od niego von Bayersee i był czy on, czy też jego syn wojewodą pomorskim 1480—1484 r. Potomkowie tego wojewody w XVI wieku rozdzielili się na dwie linie, biorące od swych dziedzicznych dóbr Szumowo i Bajerze, nazwiska Szumowski i Bajerski i zmienili nieco rodzinny herb Pogielweder, kładąc pas na tarczy nie ukosem, lecz prostopadle i na nim nie cztery, lecz trzy gwiazdy, w hełmie zaś, w koronie, pół zbrojnego męża, zamiast, jak w herbie Fogielweder, męża z odkrytą głową w stroju niemieckim; niektórzy jednak, zwłaszcza z Bajerskich, brali herb Fogielweder bez odmiany.
Z tej familii: Aleksander, poseł chełmiński na sejmy 1663—1668 r., a jego syn Michał, poseł i deputat do pactów conventow 1697 r.; Franciszek, cześnik chełmiński 1722 roku i ten, lub inny Franciszek, sędzia ziem. łęczycki, 1727 r. N. dziedzic dóbr Storlus w wojew. chełmińskiem 1820 r. Antoni wylegitymowany w Galicyi 1782 r.
Bibliografia
Herbarz Seweryna Uruskiego
Genealogia rodziny Bajerskich