Czartoryski Jan Karol

[blok]Jan Karol Czartoryski podkomorzy krakowski, wojownik przeciwko Szwedom 1656, uprzejmością i szlachetnością postępowania pozyskał popularność u szlachty, a zwiększył ją niesłychanie, gdy niechcąc stracić urzędu, który mu dawał pierwsze miejsce w stanie rycerskim, wysokich senatorskich dostojności a nawet krzesła wojewodzińskiego krakowskiego odmówił. Marszałek sejmu 1668, w 1673 okrzykniony jednozgodnie marszałkiem konfederacji gołąbskiej, tej wysokiej godności pożądanej od najznakomitszych ówczesnych dostojników, a dającej mu na jakiś czas dyktaturę w rzeczypospolitej nie przyjął, wymówiwszy się słabem zdrowiem, a w rzeczy samej że czuł trudność tego obowiązku, a wierny zasadom swojej rodziny, osobistą ambicyą nie chciał narażać ogólnych jej interessów, um. 1680, miał dwie żony: Annę Zebrzydowską miecznikównę wielką koronną, za którą dostał w posagu prócz innych majątków Kalwaryę pod Krakowem, i Magdalenę Konopackę wdowę po hetmanie Gosiewskim, która oddała mu rękę pod warunkiem, że postara się o surowe ukaranie morderców pierwszego jej męża; z tych żon zostawił liczne potomstwo po większej części bezpotomne.

[Adam Amilkar Kosiński, Przewodnik Heraldyczny część 1]