BERNATOWICZ h. LUBICZ odm. Odmiana herbu w polu czcrwonem podkowa stojąca, na niej strzała złota rozdarta bez pióropusza, że-leźcem na dół, niektórzy jednak kładą strzałę zwyczajną żeleźcem na dół; w koronie trzy pióra strusie.
Licznie rozrodzona, litewsko-żmudzka, rodzina, bierze przydomek Geysztoff. Podług Metryki Litewskiej z 1528 r. Marko, szlachcic rosieński, dwóch, a Roman, szlachcic jaswojnski, Ploryan i inni, po jednym zbrojnym winni byli dostarczać z swych posiadłości na potrzeby wojenne; niektórzy z tej rodziny przeszli do herbów Leliwa i Prawdzie. Z tej familii podług urzędowego wywodu, w 1789 r. w grodsie trockim złożonego, Jan, syn Mikołaja, dziedzic dóbr Kretkompie, na Żmudzi, 1683 r., miał czterech synów: z tych, a) Bartłomiej, b) Walenty, po którym było pięciu synów: 1) Stanisław, dziedzic dóbr Bendry, tego syn Michał; 2) Jan, po którym synowie: Marcin, Franciszek, Antoni i Dominik (tego ostatniego potomkowie wylegitymowani w Cesarstwie z herbem Leliwa); 3) Aleksander, komornik mozyrski, jego synowie: Jakób, rotmistrz trocki i Tomasz, komor¬nik kowieński 1789 r.; 4) Szymon, tego syn Jan, po którym Dominik 1789 r.; 5) Józef, dziedzic dóbr Bieniuny; c) Michał, d) Mikołaj, dziedzic dóbr Kret¬kompie 1700 r., z żony Anny Gintowt jego syn Jan, tego Tomasz, po którym synowie, Józef i Jerzy 1790 r.
Sądzę, że do tej rodziny należą: Stanisław i Jan, którzy podpisali pospolite ruszenie 1698 r.; Felicyan, dziedzic dóbr Opuszata, w wojew. trockiem 1790 r. Wiktor, instygator sądowy w powiecie brzesko-litewskim 1801 r. Władysław z synami: Onufrym, Karolem i Janem i ich potomstwo i Michał z synami, Ignacym i Marcinem i ich potomstwo, wylegitymowani w Cesarstwie 1849 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego