Biegański h.Prawdzic

BIEGAŃSKI h. PRAWDZIC. Już w XVI stoleciu, przeniósłszy się z Korony do Litwy, nabyli znaczne majątki w powiatach bracławskim i starodubowskim i należeli do zamożniejszego obywatelstwa. Stanisław, sekretarz królewski, fundował w 1640 r. Franciszkanów w m. Postawach; po jego bracie Wacławie, podsędku i podstolini oszmiańskim 1619 r., z żony N. Rudomina było pięciu synów, z tych: Stanisław i Jerzy młodo zmarli, Jan, towarzysz husarski 1656 r., Piotr, z podstolego 1643 r. podkomorzy połocki 1652 r., dworzanin królewski, regimentarz wojsk litewskich, żonaty z Anną Eychenreich i Wacław, który służył wojskowo pod hetmanem Ko-niecpolskim, podpisał elekcyę 1648 r. Kazimierz-Władysław, pisarz ziemski 1670—1678 r., następnie marszałek bracławski, dostał w 1690 r. w nagrodę zasług dzierżawę Czernatycze, w pow. oszmiańskim, podpisał elekcyę 1697 r., jego syn Jan Kazimierz, starosta starodubowski, marszałek trybu¬nału litewskiego 1710 r.; w 1716 r. czynny wziął udział w konfederacyi tarnogrodzkiej, jego syn jedynak poległ pod Olkienikami 1700 r. Stani-sław-Franciszek, prowincyał Franciszkanów, mianowany biskupem bakoń-skim 1699 r., um. 1709 r., kapłan niepospolitej nauki i pobożności. Maciej, łowczy i poseł bracławski, podpisał elekcyę 1733 r. Józef, podczaszy 1764 r., następnie podstoli bracławski, syn Krzysztofa, skarbnika połockiego i Maryanny z Wawrzeckich, wnuk Felicyana i Heleny z Owsianych, z żony Teresy Czyż, miał synów: Jana i Wincentego, sędziego ziem. bracławskiego dziedzica dóbr Chorążyce, Gierkany, Hryczkowszczyzna i innych, ożenionego z Placydą Drozdowicz, z niej synowie: Józef, prezes sądów ziemskich wileńskich, bezpotomny i Jan, marszałek bracławski, a następnie marszałek szlachty powiatu nowo-aleksandrowskiego 1822 r., dziedzic dóbr Hryczko¬wszczyzna, miał dwie żony Justynę Rudomina i Teresę Różańską, z pierwszej syn Wincenty, dziedzic dóbr Hryczkowszczyzna, Dukszty i Gierka¬ny, w gub. kowieńskiej, marszałek szlachty pow. nowo-aleksandrowskiego, kamerjunkier dworu ros., wylegitymowany w Cesarstwie 1836 r., ożeniony z Heleną Weisenhoff, z niej córka Antonina-Justyna.
Sądzę, że z tej familii, Wincenty wylegitymowany w Galicyi 1783 roku.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego