BIELAWSKI h. ZAREMBA. Senator w rodzinie, Maciej, kasztelan brzeziński 1425—1436 r., kasztelan łęczycki 1438—1452 r. Dawna i zamożna w XV i XVI stoleciach rodzina, wzięła nazwisko od swego dziedzictwa, miasta Bielawy, w wojew. łęczyckiem. Stanisław, podkomorzy łęczy¬cki 1432 r. Maciej, z kasztelana brzezińskiego 1425 r. kasztelan łęczycki 1438 r. Stanisław, kanonik gnieźnieński i archidyakon łęczycki 1436 r. Dersław, podkomorzy łęczycki, starosta sieradzki i kolski 1486 r. Jan, współ dziedzic m. Bielawy, pozyskał dla niego jarmarki i różne inne przywileje 1556 r., ożeniony był z Jadwigą Rozdrażewską. Stefan, dobry żołnierz, dworzanin Zygmunta Augusta, któremu krótko przed swoją śmiercią nadał król starostwo knyszyńskie, lecz że nie były dopełnione formal¬ności nadania, zajął to starostwo w r. 1575 Jan Zamoyski, o co skarżył się Bielawski Stanom Koronnym podczas bezkrólewia, a te nakazały wymierzyć mu sprawiedliwość; rotmistrz królewski i starosta kruszwicki, wal¬czył przeciwko Gdańszczanom 1577 r., pozostawił dwóch synów, Jerzego i Prokopa. Prokop, młodszy syn Stefana rotmistrza, miał dwóch synów, Jakóba, kanonika łuckiego, proboszcza surazkiego 1628 r. i Adama, ożenionego z Elżbietą Wilczopolską, wdową po Kapiey 1645 r., który, nadwyrężywszy swój majątek w Koronie, przeniósł się do wojew. wileńskiego. Z jego potomków: Aleksander, eześnik wołkowyski 1700 r. Antoni i Piotr podpisali konwokacyę 1764 r. Kazimierz, poseł na sejm 1768 r., pisarz ziemski, a następnie podkomorzy wołkowyski, ożeniony z N. Orzeszko, z której potomstwo. Stanisław, archidyakon kijowski, deputat na trybunał 1755 r., ku¬stosz kijowski 1764 r. Antoni wylegitymowany w Galicyi 1782 r.
Po Rochu, dziedzicu dóbr Bielawy, pochodzący: Józef, Kazimierz, Wojciech i Mikołaj, synowie Tomasza i Gertrudy z Mochelskich, 1848— 1851 r. i Franciszek, syn Andrzeja, z synem Marcelim, oficerem wojsk ros., w 1849 r. wylegitymowani w Królestwie jako Bielawscy v. Bilewsey.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego