Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Bielikowicz v. Bielikoicz h. Bielikoicz
21.04.2010 19:45
BIELIKOWICZ v. BIELIKOICZ h. BIELIKOICZ. Herb—w polu czer-wonem trzy srebrne haki, jeden przy drugim, połączone z sobą belką waz¬ką ukośną, od lewej ku prawej stronie; na hełmie w koronie trzy pióra strusie.
Jan Bielik, ziemianin smoleński, przesiedlił się do w. Ks. Litewskiego i od króla Zygmunta I w 1508 r. dostał majętności w pow. Słonimskim i wwojew. wołyńskiem; z jego synów: Waśko z swoich posiadłości, dwóch, Jan, bojar Słonimski i Andrzej, bojar nowogrodzki, po jednym zbrojnym konnym winni byli dostawiać na potrzeby wojenne. (Metr. Litew. 1528 r.). Ci bracia wzięli po ojcu nazwisko Bielikoicz, zmieniane często na Bielikowicz. Z ich potomków, którzy w wiekach XVII i XVIII należeli do możniejszego obywatelstwa: Andrzej, podsędek ziemski oszmiański 1589 r., zostawił trzech synów: Andrzeja, Jarosza (Heronima) i Stefana, strukczaszego królewskiego, podczaszego oszmiańskiego i podwójewodzego wileńskiego 1651 r. Rafał i Samuel podpisali pospolite ruszenie 1698 r,
Jerzy, rotmistrz żmudzki 1699 r. Leonard, koniuszy i Stefan, pisarz gr. brasławscy, podpisali elekcyę 1764 r. Adam, strażnik bracławski 1767 r., pozostawił syna Andrzeja, żonatego z Józefą Wyrwicz, wojszczanką inflancką. Po Stefanie, pisarzu gr. brasławskim 1758 r., z żony Franciszki Chrapowickiej, był syn Wincenty, sędzia ziem. brasławski 1790 r. Franci¬szek, cześnik bracławski i starosta miksztański 1764 r. Aleksander, skarbnik nowogrodzki 1775 r. Leon, pisarz ziem. bracławski 1783 r. Antoni, szambelan i poseł na sejm 1784 r. Benedykt, kanonik kamieniecki 1790 r. Józef, budowniczy bracławski i Aleksander, koniuszy inflancki 1790—1794 r. Jan około 1830 r. ożeniony z Anną Mirska, z niej córka Teresa Nornicka.
Wincenty, syn Stefana i Ludwik, syn Kazimierza, z synami: Adamem, Janem, Dominikiem, Kazimierzem i Józefem wylegitymowani w Ce¬sarstwie 1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. Wincenty i Joachim, synowie Stefana, Aleksander i Kazimierz, synowie Dominika i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1843 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Jan Bielik, ziemianin smoleński, przesiedlił się do w. Ks. Litewskiego i od króla Zygmunta I w 1508 r. dostał majętności w pow. Słonimskim i wwojew. wołyńskiem; z jego synów: Waśko z swoich posiadłości, dwóch, Jan, bojar Słonimski i Andrzej, bojar nowogrodzki, po jednym zbrojnym konnym winni byli dostawiać na potrzeby wojenne. (Metr. Litew. 1528 r.). Ci bracia wzięli po ojcu nazwisko Bielikoicz, zmieniane często na Bielikowicz. Z ich potomków, którzy w wiekach XVII i XVIII należeli do możniejszego obywatelstwa: Andrzej, podsędek ziemski oszmiański 1589 r., zostawił trzech synów: Andrzeja, Jarosza (Heronima) i Stefana, strukczaszego królewskiego, podczaszego oszmiańskiego i podwójewodzego wileńskiego 1651 r. Rafał i Samuel podpisali pospolite ruszenie 1698 r,
Jerzy, rotmistrz żmudzki 1699 r. Leonard, koniuszy i Stefan, pisarz gr. brasławscy, podpisali elekcyę 1764 r. Adam, strażnik bracławski 1767 r., pozostawił syna Andrzeja, żonatego z Józefą Wyrwicz, wojszczanką inflancką. Po Stefanie, pisarzu gr. brasławskim 1758 r., z żony Franciszki Chrapowickiej, był syn Wincenty, sędzia ziem. brasławski 1790 r. Franci¬szek, cześnik bracławski i starosta miksztański 1764 r. Aleksander, skarbnik nowogrodzki 1775 r. Leon, pisarz ziem. bracławski 1783 r. Antoni, szambelan i poseł na sejm 1784 r. Benedykt, kanonik kamieniecki 1790 r. Józef, budowniczy bracławski i Aleksander, koniuszy inflancki 1790—1794 r. Jan około 1830 r. ożeniony z Anną Mirska, z niej córka Teresa Nornicka.
Wincenty, syn Stefana i Ludwik, syn Kazimierza, z synami: Adamem, Janem, Dominikiem, Kazimierzem i Józefem wylegitymowani w Ce¬sarstwie 1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej. Wincenty i Joachim, synowie Stefana, Aleksander i Kazimierz, synowie Dominika i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1843 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego