Bystrzanowski h.Starykoń

BYSTRZANOWSKI lub BYSTRZONOWSKI h. STARYKOŃ. Hrabiowie i szlachta.Senator w rodzinie, Kajetan, kasztelan buski 1785 r., a małogoski 1786—1796 r.
Dawna rodzina w wojew. krakowskiem, wzięła nazwisko od wsi Bystrzanowice, w pow. lełowskim. Laczko 1399 r., Pakosz 1419 r., Stanisław, dziedzic wsi Przybinow 1465 r., Paweł 1494 r. i inni cytowani w aktach krakowskich. Jan, dziedzic wsi Bystrzanowice 1404 r., fundował przy ko-ciełe parafialnym w Lelowie grób familijny dla swej rodziny. N. żyjący około 1690 roku, dziedzic dóbr Cielętniki i Bystrzanowice, umierając, pozostawił z pierwszego małżeństwa dwóch synów, a obawiając się, aby druga żona nie straciła majątku, gotówkę, jaką miał, zostawił trzem z zaufanych swoich poddanych, zobowiązawszy ich, aby tę oddali jego synom, gdy do lat przyjdą, z czego też oni wywiązali się święcie. Z tych braci, Józef, umierając, przekazał cały swój i brata majątek swemu krewnemu Sebastyanowi. Karol, wojski chęciński 1730 r., z żony Apolonii Misiowskiej miał syna Sebastyana, podczaszego 1764 r., następnie stolnika 1766 r., a ostatnio chorążego chęcińskiego, dziedzica dóbr Bebelno, kawalera orderu św. Stanisława, po którym z żony Magdaleny Sołtyk, kasztelanki warszawskiej, córka Maryanna za Stanisławem Zgliczyńskim i syn Ignacy, który stracił prawie zupełnie majątek; z żony Urszuli Zgliczyńskiej miał synów: Stanisława-Adolfa, dzierżawcę dóbr Wyczerpy pod Częstochową, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r. i Konstantego, wylegitymowanego w Królestwie 1840 r, Z licznych gałęzi tego domu znajome mi są następujące.
I. Pochodząca od Jana, podczaszego, a następnie chorążego grabowieckiego 1702 r., dziedzica dóbr Bebelno, po którym z żony N. May, kasztelanki wiślickiej, dziedziczki dóbr Węgleszyna, syn Antoni, podczaszy grabowiecki, porucznik husarski 1733 r., stolnik 1742 r., a ostatnio chorąży chęciński 1746 r., pozostawił trzech synów, z których: 1) Michał, dworzanin królewrski, poseł podolski, podpisał elekcyę 1764 roku i z żony Katarzyny Borzysławskiej miał syna Kazimierza, dziedzica dóbr Węgleszyna, Bebelna, Dąbia i inne, męża zacnego i dobrego patryotę, radcę departamentu krakowskiego i posła jędrzejowskiego 1813 roku, po którym z żony Anny hr. Russockiej córki: Liberata za Władysławem Kochanowskim, Kamila i syn Ludwik, oficer wojsk polskich 1831 r., ostatecznie 1858 roku generał wojsk tureckich.
2) Kajetan, dziedzic dóbr Garnka i Karczewia, z łowczego piotrkowskiego 1761 roku cześnik radomski 1764 roku, podstoli 1768 roku, kasztelan buski 1785 r., a małogoski 1786 r., marszałek trybunału koronnego 1783 r., kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, miał dwie żony: N. Młodzianowską, starościankę różańską, za którą dostał w posagu dobra Nakło, w woje w. krakowskiem i Stropki na Węgrzech i N. Grodzicką, która z nim się rozwiodła, a zaślubiła swego oficyalistę Grodzickiego. Kajetan w 1804 r. otrzymał tytuł hrabiowski austryjackii ten tytuł przyznany został jego synom w Królestwie 1822 r. Kasztelan z pierwszej żony miał synów; a) Ksawer ego, dziedzica dóbr Garnka, w pow. piotrkowskim, z żoną N. Męcińską, kasztelanką spicimierską, bezpotomnego; b) Salezego, który poległ w bitwie pod Szczekocinami 1794 r.; c) Ludwika, kanonika krakowskiego i wiślickiego 1820 r., proboszcza krzęcickiego, zm. 1830 r.; d) Wincentego, dziedzica dóbr Stropek, bezpotomnego; e) Feliksa, oficera wojsk polskich, zmarłego 1831 r. z ran otrzymanych pod Szawlami i f) Józefa, dziedzica dóbr Nakła, kilkakrotnie posła na sejmy, po którym z żony Julii Rychłowskiej córka Irena Michałowa Zbijewska i syn Gotard, umarł bezpotomnie, ostatni z linii hrabiowskiej.
3) Paweł, chorąży czerniechowski, dziedzic dóbr Dzbany, Przyborowice i inne 1773 r., tego syn Franciszek Ksawery zaślubił Joannę Laskowską i z niej miał synów, Izydora i Maksymiliana, dzierżawcę dóbr Węgrzynowa, wylegitymowanych w Królestwie 1837 r.; po Maksymilianie z Magdaleny Konarskiej córka Zofia za Adamem Myszkowskim i syn Feliks ożeniony z N. Kosińską.
II. Po Macieju, stolniku różańskim, dziedzicu dóbr Ciechobużi Sichowicze 1685 r., z żony Zofii Grodzińskiej synowie: a) Dominik, cześnik horodelski 1736 r., stolnik różański 1739 r., ożeniony z Ludwiką Ossolińską; b) Jacek żonaty z Teofilą Dąbrowską, z której synowie: Antonii Władysław i c) Franciszek zaślubił Kazimierę Wereszczyńską i z niej miał synów: Jana, podstolego radomskiego 1773 r., Stefana i Ignacego, poktórym syn Franciszek, z żony Krystyny Horodyskiej, miał synów: Henryka 1842 r., Bonifacego i Wrojciecha, urzędnika w biurze generał-gubernatora warszawskiego, w 1849 r. wylegitymowanych w Królestwie. Do tej liniinależy Józef, major wojsk polskich 1812 r., po którym z N. Karskiej syn Jan Kazimierz, dzierżawca dóbr Bebelno 1872 r.Po Kazimierzu, skarbniku łomżyńskim, dziedzicu dóbr Gorzków, w wojew. sandomierskiem 1757 r., z żony Petronełi Olchowskiej syn Kazimierz miał syna Franciszka, żonatego z Maryanną Gnoińską, po której syn Ferdynand, dziedzic dóbr Jedlanki, w pow. opatowskim, wylegitymowany w Królestwie 1813 r.; jego synowie: Aleksander, Teofil i Antoni, urodzeni z Walentyny Mireckiej.
Jan z przydomkiem Zaprzaniec, Aleksy, Franciszek i Józef 1782 r. i Leopold, syn Józefa, członek towarzystwa agronomicznego lwowskiego, 1840 r. wylegitymowani w Galicyi.
Z tej familii Maryan 1613 r. (Vol. Leg.). Mikołaj 1665 r., syn Andrzeja i Anny Zagorowskiej. Aleksander, Wojciech, Seweryn, Franciszek z wojew. krakowskiem, Jan i Jerzy z wrojew. sandomierskiem i Krzysztof z wojew. sieradzkiem podpisali elekcyę 1697 r. Andrzej, chorąży chełmiński 1704 r. Jan, łowczy chełmiński, porucznik husarski 1759 r. Franciszek i Sebastyan z wojew. sandomierskiem, a Jan z wojew. krakowskiem 1764 r. podpisali elekcyę. Marcin, miecznik 1778 r., łowczy 1783 r., a ostatnio podczaszy sandomierski 1784 r. Antoni, prałat, kustosz i kanonik krakowski 1820—1825 r., opat mogilski 1813 r., restaurował kaplicę Wazów w katedrze krakowskiej; um. 1848 r.
ttp://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego