Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Błasik Andrzej Eugeniusz
24.04.2010 22:32
Andrzej Eugeniusz Błasik ur. 11 października 1962 w Poddębicach,
W latach 1977–1981 kształcił się w Liceum Lotniczym przy Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Następnie wstąpił do "Szkoły Orląt", po ukończeniu której w 1985 otrzymał promocję oficerską i stopień wojskowy podporucznika w grupie pilotów korpusu osobowego lotnictwa.
W okresie od 1993 do 1995 studiował w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, po ukończeniu której uzyskał dyplom i tytuł oficera dyplomowanego. Był również absolwentem Holenderskiej Akademii Obrony w Hadze (1998) oraz Szkoły Wojennej Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych w Montgomery (2005).
Na pierwsze stanowisko służbowe – pilota – został skierowany do 8. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Mirosławcu. W 1987 przeniesiono go do 40. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Świdwinie, gdzie był starszym pilotem, dowódcą klucza, oficerem nawigatorem eskadry, zastępcą dowódcy eskadry i dowódcą eskadry. Od 1995 służył w Szefostwie Wojsk Lotniczych Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej[2] w Warszawie. Pełnił kolejno obowiązki starszego inspektora Oddziału Nawigacji, starszego inspektora Oddziału Szkolenia oraz starszego specjalisty Oddziału Operacyjnego.
W 2001 objął funkcję szefa Szkolenia 2 Brygady Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu, a w 2002 został dowódcą 31. Bazy Lotniczej w Poznaniu. Dowodzona przez niego jednostka wojskowa otrzymała w 2003 "Znak Honorowy Sił Zbrojnych RP" za zabezpieczenie międzynarodowych manewrów pk. "NATO Air Meet 2003". Od 2004 był szefem Oddziału Zastosowania Bojowego w Dowództwie Sił Powietrznych[2], natomiast w latach 2005–2007 dowodził 2. Brygadą Lotnictwa Taktycznego. 15 sierpnia 2005 otrzymał awans do stopnia generała brygady. Później przez krótki czas pełnił funkcję komendanta-rektora Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych[1]. Z dniem 19 kwietnia 2007 wyznaczono go dowódcą Sił Powietrznych i awansowano na generała dywizji.
15 sierpnia 2007 otrzymał awans do stopnia generała broni.
Był pilotem I klasy, posiadał ogólny nalot 1300 godzin. Miał uprawnienia instruktorskie do szkolenia we wszystkich warunkach atmosferycznych na samolotach Su-22 i PZL TS-11 Iskra. Wykonywał także loty na samolotach Lim-6.
Żonaty, dwoje dzieci. Jego zainteresowania to sport, turystyka, wędkarstwo i fotografia
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem
15 kwietnia 2010 Bronisław Komorowski, wykonujący obowiązki Prezydenta RP, postanowieniem Nr 112-8-2010 mianował go pośmiertne generałem
W latach 1977–1981 kształcił się w Liceum Lotniczym przy Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Następnie wstąpił do "Szkoły Orląt", po ukończeniu której w 1985 otrzymał promocję oficerską i stopień wojskowy podporucznika w grupie pilotów korpusu osobowego lotnictwa.
W okresie od 1993 do 1995 studiował w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, po ukończeniu której uzyskał dyplom i tytuł oficera dyplomowanego. Był również absolwentem Holenderskiej Akademii Obrony w Hadze (1998) oraz Szkoły Wojennej Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych w Montgomery (2005).
Na pierwsze stanowisko służbowe – pilota – został skierowany do 8. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Mirosławcu. W 1987 przeniesiono go do 40. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Świdwinie, gdzie był starszym pilotem, dowódcą klucza, oficerem nawigatorem eskadry, zastępcą dowódcy eskadry i dowódcą eskadry. Od 1995 służył w Szefostwie Wojsk Lotniczych Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej[2] w Warszawie. Pełnił kolejno obowiązki starszego inspektora Oddziału Nawigacji, starszego inspektora Oddziału Szkolenia oraz starszego specjalisty Oddziału Operacyjnego.
W 2001 objął funkcję szefa Szkolenia 2 Brygady Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu, a w 2002 został dowódcą 31. Bazy Lotniczej w Poznaniu. Dowodzona przez niego jednostka wojskowa otrzymała w 2003 "Znak Honorowy Sił Zbrojnych RP" za zabezpieczenie międzynarodowych manewrów pk. "NATO Air Meet 2003". Od 2004 był szefem Oddziału Zastosowania Bojowego w Dowództwie Sił Powietrznych[2], natomiast w latach 2005–2007 dowodził 2. Brygadą Lotnictwa Taktycznego. 15 sierpnia 2005 otrzymał awans do stopnia generała brygady. Później przez krótki czas pełnił funkcję komendanta-rektora Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych[1]. Z dniem 19 kwietnia 2007 wyznaczono go dowódcą Sił Powietrznych i awansowano na generała dywizji.
15 sierpnia 2007 otrzymał awans do stopnia generała broni.
Był pilotem I klasy, posiadał ogólny nalot 1300 godzin. Miał uprawnienia instruktorskie do szkolenia we wszystkich warunkach atmosferycznych na samolotach Su-22 i PZL TS-11 Iskra. Wykonywał także loty na samolotach Lim-6.
Żonaty, dwoje dzieci. Jego zainteresowania to sport, turystyka, wędkarstwo i fotografia
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem
15 kwietnia 2010 Bronisław Komorowski, wykonujący obowiązki Prezydenta RP, postanowieniem Nr 112-8-2010 mianował go pośmiertne generałem