Chebdowie

Chebdowie byli jedną z głównych gałęzi rodu Pomianów i należeli w XIV wieku do najmożniejszych rodzin kujawsko-sieradzkich, a wierni stronnicy Łokietka przyłożyli się do jego wyniesienia i utrzymania na tronie; nosili też już w końcu XIII stolecia tytuł Gomesów, czyli byli alodjalnymi panami w niektórych swoich posiadłościach. W XIV wieku dzielili się na kilka gałęzi, biorących nazwy od majątków, a z tych najmajętniejszą była linia pisząca się z Niewiesza, majętności na Kujawach; na po¬czątku XV stolecia te linie zaczęły przybierać familijne nazwiska, jak Łubieński, Giemski i t. d., jedna tylko linia małopolska, dziedzicząca na Tropiu, zachowała jako nazwisko zapiastowską swą nazwę. Dodać też należy, że Chebda było właściwie imieniem słowiańskiem, zmienianem niekiedy na Chweda i Chwedko, nie zdaje się przecież, aby z niskiem Chwedko (Fedor i Teodor) było w jakim związku. Comes Chebda, podkomorzy "Władysława Łokietka 1292 roku. Chebda, chorąży sieradzki 1295 roku. Imi-sław i Chebda ze Służewa 1306 roku, od których wywodzą się Służewscy Pomianowie. Chebda, kasztelan i starosta brzeski kujawski 1335 roku, kasztelan sieradzki 1354 r., został w 1359 r. wojewodą sieradzkim. Chebda ze Słupia, czy też ze Słupcy 1399 roku. Jan Hebda z Niewiesza, kanonik gnieźnieński i krakowski 1404 r., dziekan kujawski i archidyakon gnieźnieński, w 1420 r. nadał kapitule kujawskiej majątek Łęk.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego