Maria Podlewska malarka, urodzona 9 XII 1862 roku w Płocku, córka Karola Podlewskiego działacza niepodległościowego i Józefy Brynek. W 1868 roku rodzina przeniosła się z Płocka do Krakowa. Mając 9 lat Maria Podlewska wyjechała na Litwę do siostry matki Emilii z Brynków Mierzejewskiej. Kilka lat spędziła w Wilnie. W 1874 roku rozpoczęła naukę na Wyższych Kursach dla kobiet Adriana Baranieckiego w Krakowie, gdzie uczyła się "rysunków wolnoręcznych", u Bronisława Abramowicza i Józefa Siedleckiego, a w 1878 „rysuków linearnych” u Daniele Wierzbickiego. W 1879 roku opuściła wydział rysunkowy, kontynuując naukę na wydziale historycznym i przyrodniczym. W 1881 roku ponownie uczyła się rysunku u Siedleckiego, a następnie malarstwa olejnego u Hipolita Lipińskiego, Jana Styki i Władysława Rossowskiego. W latach 1887 – 1889 prowadziła na tychże kursach lekcje rysunków; jako nauczycielkę polecił ją Jan Matejko. Jedną z pierwszych jej prac była kopia portretu Matejki przedstawiającego jej ojca. Wpływ mistrza widoczny był także w 18 portretach królów polskich wykonanych przez artystkę jeszcze w czasie studiów. W latach 1889 – 1892 Podlewska udzielała lekcji prywatnych i malowała portrety na zamówienie, zbierając pieniądze na studia w Paryżu. Spędziła tam lata 1892 – 1893, studiując w Academie Juliana. Kopiowała obrazy dawnych mistrzów w Luwrze, malowała pejzaże i wnętrza kościołów, widoki Paryża. Wystawiała w Salonie na Champs Elysees, otrzymując dwa złote medale. Po powrocie do kraju tworzyła dużo, zyskując sławę jako portrecistka. W latach 1905 – 1906 była w Monachium, odwiedzała też Berlin i Drezno, a w 1910 roku Londyn gdzie kopiowała dawnych mistrzów i odwiedzała galerie. W 1907 roku zamieszkała we Lwowie, miała tam pracownię przy ulicy Chorążczyzny 14. W latach 1908 – 1911 uczyła rysunku w gimnazjum żeńskim Olgi Filippi – Żychowiczowej. W czasie I wojny światowej działała w tow. Ochrona Dziecka. Lato spędzała głównie u brata Feliksa na Wołyniu, gdzie malowała setki szkiców, obrazów olejnych i rysunków piórkiem, przedstawiających pejzaże, typy ludowe, widoki okolic Nowosiółek i Kowla. W 1928 roku była na Podolu u siostrzenicy Emilii Trębickiej. Powstały wówczas studia zamku Wysuczka z basztą i grot w Krzywcu nad Dniestrem. W czasie II wojny światowej brała udział w ruchu oporu. W 1946 roku zamieszkała w Krakowie. Zmarła 17 XII 1948 roku w Krakowie. Została pochowana na cmentarzu Rakowickim w grobie ojca w Alei Zasłużonych.