Janowska-Tyszkiewicz Janina

Janowska-Tyszkiewicz Janina (numer obozowy 3844) urodziła się 18 czerwca 1920 r. w Inowrocławiu, wykształcenie średnie-handlowe. W latach 1934/1935 należała do ZHP (Chorągiew Wielkopolska) w Poznaniu. Aresztowana 16 stycznia 1940 r. za kolportaż prasy konspiracyjnej, wraz z całą 5-osobową rodziną. Więziona była w Forcie VII w Poznaniu, skąd w maju 1940 r. przewieziona została do berlińskiego więzienia. Wyrokiem Sądu Specjalnego (Sondergericht) w Berlinie została skazana na dożywocie i 8 czerwca 1940 roku wysłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Do "Murów" wstąpiła w grudniu 1941 r. (zastęp "Cementów" ). Pracując w szwalni obozowej, dostarczała odzież potrzebującym współwięźniarkom. W lutym 1945 roku wyznaczona przez dozorczynię szwalni Helenę Massar, karnym transportem została wysłana do obozu koncentracyjnego w Bergen-Belsen. Po wyzwoleniu obozu przez Anglików zgłosiła się do pielęgnacji chorych na tyfus plamisty, sama stając się ofiarą epidemii. Opiekowała się chorymi w skoszarowanym szpitalu w miejscowości Celle. Jako rekonwalescentka znalazła się w Szwecji, gdzie w Doverstorp przygarnięta została przez harcerską drużynę "Wędrowne Ptaki", założoną przez Władysławę Matuszewską. Byłą w zastępie "Dzikie gęsi". 17 października 1945 roku towarowym statkiem, przez zaminowany Bałtyk, powróciła do kraju i zamieszkała w Poznaniu. W styczniu osiedliła się w Szczecinie i podjęła pracę w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych. 15 lutego 1947 roku wyszła za mąż za Juliana Tyszkiewicza. 15 marca 1985 roku została wdową. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 r. Krzyżem za Zasługi dla ZHP, Krzyżem Oświęcimskim, Odznaką Weterana Walk o Niepodległość, Odznaką za Zasługi dla ZKRPiBWP.
Źródło: jtajchert.w.interia.pl