Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Janowska-Wciorkowa Urszula
30.05.2010 18:50
Janowska-Wciorkowa Urszula (numer obozowy 3845)
urodziła się 5 marca 1922 r. w Inowrocławiu. Do ZHP wstąpiła w 1934 r. W 1939 r. ukończyła Seminarium Wychowawczyń Przedszkoli w Poznaniu. Aresztowana w Poznaniu 16 stycznia 1940 r. wraz z całą 5-osobową rodziną za udział w ruchu oporu, więziona była w Forcie VII w Poznaniu. Z wyroku Sądu Specjalnego w Berlinie została skazana i 8 czerwca 1940 roku wysłana została do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück . Do "Murów" wstąpiła wraz z siostrą Janiną za pośrednictwem Marii Rydarowskiej. Pracując w obozowej szwalni, wynosiła stamtąd bieliznę i ubiory, przekazując je potrzebującym więźniarkom. Mając artystyczne uzdolnienia wykonywała kalendarzyki, zakładki do książek, rzeźbiła małe upominki, zabawki dla dzieci. W lutym 1945 r. wywieziona została wraz z siostrą do Bergen-Belsen, gdzie zachorowała na tyfus plamisty. 7 lipca 1945 r. wyjechała na rekonwalescencję do Szwecji, gdzie w Doverstorp należała do drużyny "Wędrowne Ptaki" (zastęp "Dzikich Gęsi"). Do Polski powróciła w grudniu 1946 r. Niebawem podjęła studia inżynierskie w Poznaniu i Wrocławiu. W 1956 r. otrzymała dyplom architekta Politechniki Wrocławskiej. W 1956 r. wyszła za mąż za architekta Jerzego Wciórko i kilka lat wspólnie pracowała z mężem w Miastoprojekcie w Poznaniu. Po śmierci męża w 1972 roku podjęła pracę w Wojewódzkim Biurze Architektury i Urbanistyki Przestrzennej w Poznaniu, gdzie doczekała się emerytury. Odznaczona Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Krzyżem Partyzanckim. Zmarła 17 lipca 2002 roku.
Źródło: jtajchert.w.interia.pl
urodziła się 5 marca 1922 r. w Inowrocławiu. Do ZHP wstąpiła w 1934 r. W 1939 r. ukończyła Seminarium Wychowawczyń Przedszkoli w Poznaniu. Aresztowana w Poznaniu 16 stycznia 1940 r. wraz z całą 5-osobową rodziną za udział w ruchu oporu, więziona była w Forcie VII w Poznaniu. Z wyroku Sądu Specjalnego w Berlinie została skazana i 8 czerwca 1940 roku wysłana została do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück . Do "Murów" wstąpiła wraz z siostrą Janiną za pośrednictwem Marii Rydarowskiej. Pracując w obozowej szwalni, wynosiła stamtąd bieliznę i ubiory, przekazując je potrzebującym więźniarkom. Mając artystyczne uzdolnienia wykonywała kalendarzyki, zakładki do książek, rzeźbiła małe upominki, zabawki dla dzieci. W lutym 1945 r. wywieziona została wraz z siostrą do Bergen-Belsen, gdzie zachorowała na tyfus plamisty. 7 lipca 1945 r. wyjechała na rekonwalescencję do Szwecji, gdzie w Doverstorp należała do drużyny "Wędrowne Ptaki" (zastęp "Dzikich Gęsi"). Do Polski powróciła w grudniu 1946 r. Niebawem podjęła studia inżynierskie w Poznaniu i Wrocławiu. W 1956 r. otrzymała dyplom architekta Politechniki Wrocławskiej. W 1956 r. wyszła za mąż za architekta Jerzego Wciórko i kilka lat wspólnie pracowała z mężem w Miastoprojekcie w Poznaniu. Po śmierci męża w 1972 roku podjęła pracę w Wojewódzkim Biurze Architektury i Urbanistyki Przestrzennej w Poznaniu, gdzie doczekała się emerytury. Odznaczona Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Krzyżem Partyzanckim. Zmarła 17 lipca 2002 roku.
Źródło: jtajchert.w.interia.pl