Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Ostrowska-Wyzner Maria
30.05.2010 19:37
Ostrowska-Wyzner Maria (numer obozowy 7205) urodziła się 3 sierpnia 1921 r. w miejscowości Kamesznica k/Milówki
(pow. żywiecki). W 1939 r. zdała maturę w Liceum przy Klasztorze Sióstr Niepokalanek w Nowym Sączu. Za działalność w ruchu oporu w kwietniu 1941r. została aresztowana w miejscowości Gorlice (gdzie pracowała na poczcie, codziennie dojeżdżając do pracy z Nowego Sącza). Przewieziono ją do więzienia w Tarnowie, które miało niechlubną sławę najcięższego gestapowskiego więzienia. Tam była przesłuchiwana i w niewyobrażalny sposób katowana przez szefa tarnowskiego Gestapo Heinricha Hamanna. We wrześniu 1941 roku została wywieziona do Ravensbrück. W obozie pracowała we wszystkich możliwych komandach. Najcięższym komando o którym opowiadała, to była praca na przełomie zimy i wiosny w lesie przy korowaniu ściętych wcześniej drzew. Poddana była mięśniowym operacjom pseudomedycznym. W 1945r. gdy zbliżał się front wschodni i obóz był ewakuowany na zachód, z grupą koleżanek uciekła i po długiej wędrówce, 4 czerwca 1945r. bardzo wcześnie rano zapukała do okna rodzinnego domu w Nowym Sączu. Po powrocie w 1945 zaczęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracując równocześnie na swoje utrzymanie. W grudniu 1949 r. obroniła tytuł mgr farmacji. Jej praca zawodowa związana była z krakowskimi aptekami, przede wszystkim z apteką „Pod Białym Orłem” w Rynku Głównym. Po długiej walce z rakiem, wyniszczona przez chorobę, zmarła 21 lutego 1980 roku. Jest pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Źródło: jtajchert.w.interia.pl
(pow. żywiecki). W 1939 r. zdała maturę w Liceum przy Klasztorze Sióstr Niepokalanek w Nowym Sączu. Za działalność w ruchu oporu w kwietniu 1941r. została aresztowana w miejscowości Gorlice (gdzie pracowała na poczcie, codziennie dojeżdżając do pracy z Nowego Sącza). Przewieziono ją do więzienia w Tarnowie, które miało niechlubną sławę najcięższego gestapowskiego więzienia. Tam była przesłuchiwana i w niewyobrażalny sposób katowana przez szefa tarnowskiego Gestapo Heinricha Hamanna. We wrześniu 1941 roku została wywieziona do Ravensbrück. W obozie pracowała we wszystkich możliwych komandach. Najcięższym komando o którym opowiadała, to była praca na przełomie zimy i wiosny w lesie przy korowaniu ściętych wcześniej drzew. Poddana była mięśniowym operacjom pseudomedycznym. W 1945r. gdy zbliżał się front wschodni i obóz był ewakuowany na zachód, z grupą koleżanek uciekła i po długiej wędrówce, 4 czerwca 1945r. bardzo wcześnie rano zapukała do okna rodzinnego domu w Nowym Sączu. Po powrocie w 1945 zaczęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracując równocześnie na swoje utrzymanie. W grudniu 1949 r. obroniła tytuł mgr farmacji. Jej praca zawodowa związana była z krakowskimi aptekami, przede wszystkim z apteką „Pod Białym Orłem” w Rynku Głównym. Po długiej walce z rakiem, wyniszczona przez chorobę, zmarła 21 lutego 1980 roku. Jest pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Źródło: jtajchert.w.interia.pl