[blok]Miasteczko gminne .W kronikach niemieckich z 1365 roku jest odnotowano, że był w Mejszagole zamek. Wiosną 1390 r. Krzyżacy całkowicie spalili, ten, należący kiedyś do księcia Olgierda zamek. Zdaniem polskiego kronikarza Jana Długosza, Olgierd ostatnie lata życia spędził właśnie w Mejszagole, tu zmarł i został pochowany. W XIV wieku Mejszagoła była już sporym miasteczkiem. W 1387 r. został tu zbudowany, jeden z pierwszych siedmiu po przyjęciu chrztu przez Litwę, kościół. W 1528 r. Mejszagoła jest wspominana jako miasto. Było tu 39 karczm, duży rynek. Wkrótce otrzymała przywileje miasta handlowego. W 1792 r. miasteczku nadano prawa magdeburskie i przyznano herb - wizerunek św. Antoniego z Dzieciątkiem na ręku. Od 1802 r. rządził tu ziemianin J. Houwalt. Chciał on mejszagolan obrócić w chłopów pańszczyźnianych, jednak ci stawiali pór.
Mejszagolanie są dumni ze swej szkoły, założonej w XVIII wieku i kościoła pod wezwaniem Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny, w którym są cenne rzeźby i obrazy zaliczane do dzieł sztuki. Parafianie dażą ogromnym szacunkiem i uznaniem, długoletniego proboszcza, księdza prałata Seniora Józefa Obremskiego. W 2007 roku Szkole Średniej nr 1 nadano imię ks. Józefa Obremskiego. 12 czerwca 2007 roku uroczyście obchodzono 75 rocznicę święceń kapłańskich czcigodnego księdza.
Mejszagoła nad rz. Mussą,
przy trakcie wiłkomierskim, o 28 w. od Wima, jedna z najdawniejszych osad litewskich. W zameczku tutejszym mieszkał i zmarł ks. Olgierd około r. 1380. Po przyjęciu chrześcijaństwa przez LTtwę Jagiełło wybud. tu w r. 1387 jeden z siedmiu pierwszych kościołów w tym kraju. Obecny murowany z r. 1589. Źródło:P-k po Guberni Wileńskiej E. Maliszewski r. 1919
