Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Judycki h.Radwan
1.06.2010 09:15
JUDYCKI h. RADWAN odm. Herb — na tarczy w polu czerwonem, w miejscu środkowej części chorągwi strzała rozdarta u dołu, żelezcem w górę; na hełmie w koronie kruk w prawo, trzymający w dziobie pierścień, a stojący na strzale położonej poprzek na koronie żelezcem w prawo. Podług familijnej tradycyi tego domu jego właściwym herbem miał być Wałdorf odmienny, to jest, w polu białem trzy pasy czarne w środku tarczy, na części białej strzała żelezcem w górę.
Senatorowie w rodzinie: Mikołaj-Władysław, kasztelan nowogrodzki, 1660 r., um. 1670 r. Michał, kasztelan miński 1742—1758 r. Jan, kasztelan miński 1758 r., rezygnował 1777 r.
Przybyszowa i zasłużona na Litwie rodzina, podług Okolskiego ma pochodzić z Korony i jej właściwym herbem miał być Korwin, tradycya zaś familijna wywodzi ją z nad Renu i daje jej herb Waldorf odm.; wreszcie podług dawnego miejscowego podania ma być nobilitowaną od Zygmunta Augusta.Protoplasta tej rodziny na Litwie, Bazyli Dymitrowicz, dostał od króla Zygmunta Augusta znaczne nadania w pow. rzeczyckim, jak Świerzno, Żurowice i Bołotno; jego syn Aleksander, podsędek i poborca rzeczycki 1589 r., w nagrodę zasług wojennych w wojnie z Moskwą otrzymał od króla Stefana Batorego znaczną przestrzeń ziemi w pow. rzeczyckim, na której założył osady Judycze i Krywsko. W następstwie hojności tych dwóch monarchów Judyccy stali się najmożniejszą rodziną w pow. rzeczyckim i przez cały wiek XVII, jakkolwiek licznie rozrodzeni, utrzymali się na swojem majątkowem stanowisku i zajmowali prawie dziedzicznie co najważniejsze urzędy we wspomnionym powiecie. Ów Aleksander Bazylewicz zostawił z żony Kaczyńskiej trzynastu synów; z nich:Heronim, podkomorzy brzesko-litewski 1625 r., zostawił synów: Aleksandra i Samuela, którzy podpisali elekcyę 1632 r., i Heronima.Dadzibog v. Bohdan, pisarz ziemski rzeczycki 1636 r., żonaty z Halszką Rohozianką, miał córkę Zuzannę za Cypryanem Jesmanem i dwóch synów, z których Waleryan-Stanisław przy własnych zabiegach i poparciu biskupa Isajkowskiego prędko postępował w godnościach; sekretarz królewski i kustosz smoleński 1652 r., kanonik 1654 r., a archidyakon wileński 1657 r.,
proboszcz trocki 1661 r., pisarz wielki litewski 1657 -1670 r., referendarz litewski i prałat wileński 1670 r., um. 1673 r.Leon, podstarosta rygski, poległ na wojnie.Mikołaj, chorąży rzeczycki 1626 r., z żony Zofii ks. Sokolińskiej miał córkę Zofię za Bazylim ks. Łukomskim i synów: Władysława, Adama, tego syn Konstanty, i Jana, podczaszego rzeczyckiego, który podpisał elekcyę 1632 r. z pow. rzeczyckim.
Konstanty, stolnik rzeczycki, z żony Cecylii Jasieńskiej miał córką Zofię za Michałem Tyszkiewiczem, sędzią ziemskim połockim, i syna Aleksandra, dworzanina królewskiego, wojskiego rzeczyckiego, starostę jaświoń-skiego, pułkownika wojsk królewskich i regimentarza na Żmudzi, który wiele przyłożył się do wypędzenia z niej Szwedów 1657—1669 r. i wyłożył znaczną sumę pieniędzy na zaciąg żołnierzy, i tę sejm 1677 r. polecił mu zwrócić. Konstanty z żony Anny Rudzkiej miał synów: Jerzego, starostę jaświońskiego, który podpisał elekcyę 1674 r. z ks. żmudzkiem, Mikołaja i Jana. Jerzy, podstoli rzeczycki, starosta jaświoński, z żony Katarzyny Benetówny pozostawił córkę Pelicyannę za Mateuszem Romerem, podstolim trockim, i syna Michała-Aleksandra, starostę jaświońskiego, żonatego z Rozalią Kozieł-Poklewską, chorążanką oszmiańską.
Jan, podczaszy i pisarz ziemski rzeczycki, żonaty z Anną Ujejską, umarł bezpotomnie, a majątek zapisał kościołowi strzeżyńskiemu.Pilon, poborca 1609 r., a następnie sędzia ziemski rzeczycki, walczył pod hetmanem Chodkiewiczem w Inflantach i w nagrodę zasług dostał wieś Kościeniewicze i Korzeniewo, w wojew. czerniechowskiem; z żony Katarzyny Rudzińskiej jego synowie, Waleryan, stolnik rzeczycki, żonaty z Elżbietą Kozielecką i Andrzej.Jerzy, marszałek rzeczycki 1604 roku, miał sześciu synów, wszystko ludzi rycerskich; z nich: Mikołaj-Władysław, komandor stwołowicki, stolnik rzeczycki, generał artyleryi litewskiej, od 1660 roku kasztelan nowogrodzki, starosta skirstemoński, dzielny wojownik przeciwko Szwedom, dowodził po zabitym hetmanie Gosiewskim wojskiem litewskiem, lecz był pobity od wojsk moskiewskich, a w 1655 r. należał do małej liczby tych panów litewskich, którzy zaprotestowali przeciwko poddaniu Szwedom Litwy przez hetmana Radziwiłła; wielki zwolennik Jezuitów, fundował im kolegium w swem mieście Myszy, um. 1670 r.; Pilon-Aleksander, wojski brasławski, a następnie marszałek rzeczycki podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. mińskiem; Piotr, podczaszy rzeczycki, I635r., podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. mińskiem; Tomasz, kawaler maltański; Aleksander poległ w boju z Tatarami; Jerzy, dworzanin i rotmistrz królewski, marszałek rzeczycki, deputat na Trybunał skarbowy litewski 1655 r., pułkownik wojsk królewskich, poległ w bitwie ze Szwedami pod Pułtuskiem 1656 r.
Krzysztof, wojski rzeczycki 1627 r., deputat na Trybunał litewski 1631 r.; jego syn Jerzy.Adam, kapitan piechoty w wojnie pruskiej przeciwko Szwedom 1627—1629 r., dowodził artyleryą pod Brodnicą 1628 r.; z żony Anny Komajewskiej jego syn Stanisław-Michał, z wojskiego chorąży rzeczycki 1669 r., dowodził w 1659—1660r. załogą w fortecy lachowickiej przez pół roku i dzielnie jej bronił przeciwko potędze wojsk moskiewskich i przyłożył się do ich pobicia przez Sapiehę i Czarnieckiego. Stanisław-Michał, dziedzic dóbr Hołdowicze i Denisowszcóyzna, które sejm 1661 r. uwolnił na lat 30 od wszelkich podatków i ciężarów publicznych, jako zniszczone od nieprzyjaciela i na tymże sejmie dostał w nagrodę zasług rycerskich królewszczyznę Kamionkę i 24000 złotych gotówką, a nadto w 1677 r. dostał jeszcze majątek Plesowice; podkomorzy, a ostatnio marszałek rzeczycki 1699 r., z żony Zofii Kopciówny miał córkę Justynę za Michałem Sołtanem, podkomorzym starodubowskim, i synów: Antoniego, Kazimierza, podkomorzego rzeczyckiego 1710 r., i Piotra.
Antoni, poseł rzeczycki 1688 r., chorąży 1690 r., podkomorzy 1699 r., ostatnio marszałek rzeczycki 1701 r., stronnik Sapiehów, miał córkę Krystynę za Stefanem Frąckiewiczem-Radzimińskim, starostą trabskim, i synów, Jana, chorążego i starostę rzeczyckiego 1729 r., pisarza wiel. litew., ostatnio 1758 r. kasztelana mińskiego, żonatego z Eleonorą Rudomina-Dusiacką, starościanką raduńską, i Michała.
Michał, chorąży 1715 r., marszałek rzeczycki 1729 r., stronnik Leszczyńskiego 1733 r., marszałek Trybunału litewskiego 1740 r., kasztelan miński 1742 r., zm. 1758 r., pozostawił córki: Maryannę za Krzysztofem ks. Puzyną, starostą upickim, Teofilę za Erazmem Radowickim, podstolim wołkowyskim, Barbarę lv. za Kazimierzem Tyzenhauzem, starostą diamenckim, 2v. za Antonim Giełgudem, kasztelanem żmudzkim, i synów, Antoniego, żonatego z Zofią Unichowską, i Józefa.Józef, starosta rzeczycki i strzałkowski 1775 r. (Vol. Leg.), oboźny 1774 r., strażnik litewski 1776 r., marszałek Trybunału litewskiego 1777 r., deputat do konstytucyi z sejmu 1786 r., w wojnie 1792 r. generał-lejtnant i dowódca korpusu na Białej Rusi, kawaler orderu św. Stanisława, mąż zacny i dobry patryota, miał dwie żony Maryannę Ogińską, wojewodziankę witebską, i Aloizę ks. Radziwiłłównę, starościankę rzeczycką, i z nich miał synów: Jana, Stanisława i Józefa.Józef, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty, gub. mińskiej 1840 r., żonaty z Julią ks. Radziwiłłówną, miał córki, Idalię za Adamem Naruszewiczem i Katarzynę za Sewerynem Dernałowiczem.Piotr, najmłodszy z synów Stanisława-Mi chała, pisarz ziemski rzeczycki 1711 r., miał syna Michała, sędziego ziemskiego rzeczyckiego 1738 r., po którym z lej żony Teresy Broel-Platerówny syn Tadeusz, a z 2-ej żony Racheli Galińskiej, skarbnikówny orszańskiej, synowie: Józef, Joachim, deputat na Trybunał litewski 1762 r., starosta zahorański, Marcin i Mateusz;
Senatorowie w rodzinie: Mikołaj-Władysław, kasztelan nowogrodzki, 1660 r., um. 1670 r. Michał, kasztelan miński 1742—1758 r. Jan, kasztelan miński 1758 r., rezygnował 1777 r.
Przybyszowa i zasłużona na Litwie rodzina, podług Okolskiego ma pochodzić z Korony i jej właściwym herbem miał być Korwin, tradycya zaś familijna wywodzi ją z nad Renu i daje jej herb Waldorf odm.; wreszcie podług dawnego miejscowego podania ma być nobilitowaną od Zygmunta Augusta.Protoplasta tej rodziny na Litwie, Bazyli Dymitrowicz, dostał od króla Zygmunta Augusta znaczne nadania w pow. rzeczyckim, jak Świerzno, Żurowice i Bołotno; jego syn Aleksander, podsędek i poborca rzeczycki 1589 r., w nagrodę zasług wojennych w wojnie z Moskwą otrzymał od króla Stefana Batorego znaczną przestrzeń ziemi w pow. rzeczyckim, na której założył osady Judycze i Krywsko. W następstwie hojności tych dwóch monarchów Judyccy stali się najmożniejszą rodziną w pow. rzeczyckim i przez cały wiek XVII, jakkolwiek licznie rozrodzeni, utrzymali się na swojem majątkowem stanowisku i zajmowali prawie dziedzicznie co najważniejsze urzędy we wspomnionym powiecie. Ów Aleksander Bazylewicz zostawił z żony Kaczyńskiej trzynastu synów; z nich:Heronim, podkomorzy brzesko-litewski 1625 r., zostawił synów: Aleksandra i Samuela, którzy podpisali elekcyę 1632 r., i Heronima.Dadzibog v. Bohdan, pisarz ziemski rzeczycki 1636 r., żonaty z Halszką Rohozianką, miał córkę Zuzannę za Cypryanem Jesmanem i dwóch synów, z których Waleryan-Stanisław przy własnych zabiegach i poparciu biskupa Isajkowskiego prędko postępował w godnościach; sekretarz królewski i kustosz smoleński 1652 r., kanonik 1654 r., a archidyakon wileński 1657 r.,
proboszcz trocki 1661 r., pisarz wielki litewski 1657 -1670 r., referendarz litewski i prałat wileński 1670 r., um. 1673 r.Leon, podstarosta rygski, poległ na wojnie.Mikołaj, chorąży rzeczycki 1626 r., z żony Zofii ks. Sokolińskiej miał córkę Zofię za Bazylim ks. Łukomskim i synów: Władysława, Adama, tego syn Konstanty, i Jana, podczaszego rzeczyckiego, który podpisał elekcyę 1632 r. z pow. rzeczyckim.
Konstanty, stolnik rzeczycki, z żony Cecylii Jasieńskiej miał córką Zofię za Michałem Tyszkiewiczem, sędzią ziemskim połockim, i syna Aleksandra, dworzanina królewskiego, wojskiego rzeczyckiego, starostę jaświoń-skiego, pułkownika wojsk królewskich i regimentarza na Żmudzi, który wiele przyłożył się do wypędzenia z niej Szwedów 1657—1669 r. i wyłożył znaczną sumę pieniędzy na zaciąg żołnierzy, i tę sejm 1677 r. polecił mu zwrócić. Konstanty z żony Anny Rudzkiej miał synów: Jerzego, starostę jaświońskiego, który podpisał elekcyę 1674 r. z ks. żmudzkiem, Mikołaja i Jana. Jerzy, podstoli rzeczycki, starosta jaświoński, z żony Katarzyny Benetówny pozostawił córkę Pelicyannę za Mateuszem Romerem, podstolim trockim, i syna Michała-Aleksandra, starostę jaświońskiego, żonatego z Rozalią Kozieł-Poklewską, chorążanką oszmiańską.
Jan, podczaszy i pisarz ziemski rzeczycki, żonaty z Anną Ujejską, umarł bezpotomnie, a majątek zapisał kościołowi strzeżyńskiemu.Pilon, poborca 1609 r., a następnie sędzia ziemski rzeczycki, walczył pod hetmanem Chodkiewiczem w Inflantach i w nagrodę zasług dostał wieś Kościeniewicze i Korzeniewo, w wojew. czerniechowskiem; z żony Katarzyny Rudzińskiej jego synowie, Waleryan, stolnik rzeczycki, żonaty z Elżbietą Kozielecką i Andrzej.Jerzy, marszałek rzeczycki 1604 roku, miał sześciu synów, wszystko ludzi rycerskich; z nich: Mikołaj-Władysław, komandor stwołowicki, stolnik rzeczycki, generał artyleryi litewskiej, od 1660 roku kasztelan nowogrodzki, starosta skirstemoński, dzielny wojownik przeciwko Szwedom, dowodził po zabitym hetmanie Gosiewskim wojskiem litewskiem, lecz był pobity od wojsk moskiewskich, a w 1655 r. należał do małej liczby tych panów litewskich, którzy zaprotestowali przeciwko poddaniu Szwedom Litwy przez hetmana Radziwiłła; wielki zwolennik Jezuitów, fundował im kolegium w swem mieście Myszy, um. 1670 r.; Pilon-Aleksander, wojski brasławski, a następnie marszałek rzeczycki podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. mińskiem; Piotr, podczaszy rzeczycki, I635r., podpisał elekcyę 1648 r. z wojew. mińskiem; Tomasz, kawaler maltański; Aleksander poległ w boju z Tatarami; Jerzy, dworzanin i rotmistrz królewski, marszałek rzeczycki, deputat na Trybunał skarbowy litewski 1655 r., pułkownik wojsk królewskich, poległ w bitwie ze Szwedami pod Pułtuskiem 1656 r.
Krzysztof, wojski rzeczycki 1627 r., deputat na Trybunał litewski 1631 r.; jego syn Jerzy.Adam, kapitan piechoty w wojnie pruskiej przeciwko Szwedom 1627—1629 r., dowodził artyleryą pod Brodnicą 1628 r.; z żony Anny Komajewskiej jego syn Stanisław-Michał, z wojskiego chorąży rzeczycki 1669 r., dowodził w 1659—1660r. załogą w fortecy lachowickiej przez pół roku i dzielnie jej bronił przeciwko potędze wojsk moskiewskich i przyłożył się do ich pobicia przez Sapiehę i Czarnieckiego. Stanisław-Michał, dziedzic dóbr Hołdowicze i Denisowszcóyzna, które sejm 1661 r. uwolnił na lat 30 od wszelkich podatków i ciężarów publicznych, jako zniszczone od nieprzyjaciela i na tymże sejmie dostał w nagrodę zasług rycerskich królewszczyznę Kamionkę i 24000 złotych gotówką, a nadto w 1677 r. dostał jeszcze majątek Plesowice; podkomorzy, a ostatnio marszałek rzeczycki 1699 r., z żony Zofii Kopciówny miał córkę Justynę za Michałem Sołtanem, podkomorzym starodubowskim, i synów: Antoniego, Kazimierza, podkomorzego rzeczyckiego 1710 r., i Piotra.
Antoni, poseł rzeczycki 1688 r., chorąży 1690 r., podkomorzy 1699 r., ostatnio marszałek rzeczycki 1701 r., stronnik Sapiehów, miał córkę Krystynę za Stefanem Frąckiewiczem-Radzimińskim, starostą trabskim, i synów, Jana, chorążego i starostę rzeczyckiego 1729 r., pisarza wiel. litew., ostatnio 1758 r. kasztelana mińskiego, żonatego z Eleonorą Rudomina-Dusiacką, starościanką raduńską, i Michała.
Michał, chorąży 1715 r., marszałek rzeczycki 1729 r., stronnik Leszczyńskiego 1733 r., marszałek Trybunału litewskiego 1740 r., kasztelan miński 1742 r., zm. 1758 r., pozostawił córki: Maryannę za Krzysztofem ks. Puzyną, starostą upickim, Teofilę za Erazmem Radowickim, podstolim wołkowyskim, Barbarę lv. za Kazimierzem Tyzenhauzem, starostą diamenckim, 2v. za Antonim Giełgudem, kasztelanem żmudzkim, i synów, Antoniego, żonatego z Zofią Unichowską, i Józefa.Józef, starosta rzeczycki i strzałkowski 1775 r. (Vol. Leg.), oboźny 1774 r., strażnik litewski 1776 r., marszałek Trybunału litewskiego 1777 r., deputat do konstytucyi z sejmu 1786 r., w wojnie 1792 r. generał-lejtnant i dowódca korpusu na Białej Rusi, kawaler orderu św. Stanisława, mąż zacny i dobry patryota, miał dwie żony Maryannę Ogińską, wojewodziankę witebską, i Aloizę ks. Radziwiłłównę, starościankę rzeczycką, i z nich miał synów: Jana, Stanisława i Józefa.Józef, wylegitymowany w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty, gub. mińskiej 1840 r., żonaty z Julią ks. Radziwiłłówną, miał córki, Idalię za Adamem Naruszewiczem i Katarzynę za Sewerynem Dernałowiczem.Piotr, najmłodszy z synów Stanisława-Mi chała, pisarz ziemski rzeczycki 1711 r., miał syna Michała, sędziego ziemskiego rzeczyckiego 1738 r., po którym z lej żony Teresy Broel-Platerówny syn Tadeusz, a z 2-ej żony Racheli Galińskiej, skarbnikówny orszańskiej, synowie: Józef, Joachim, deputat na Trybunał litewski 1762 r., starosta zahorański, Marcin i Mateusz;
Bibliografia
Herbarz Seweryna Uruskiego