[blok]Rukojnie są wspominane w 1435 roku. W 1538 roku zbudowano tu kościół drewniany, prototyp obecnego murowanego pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Parafia założona została w 1744 roku. W 1812 r. Rukojnie spustoszyła armia francuska. Pod Rukojniami, na rostajach dróg, znajduje się wieś Krzyżówka. W XIX wieku był tu przydrożny zajazd, z którym związana jest tragiczna karta z życia Szymona Konarskiego, jednego z przywódców Powstania Listopadowego 1831 roku. Jadąc do Miednik zatrzymał się on na odpoczynek w zajeździe. Tu rozpoznali go żandarmi i aresztowali. W latach 1853-1861 w Borejkowszczyźnie żył i tworzył poeta Władysław Syrokomla. Odwiedzali go tam: kompozytor Stanisław Moniuszko, hrabia Eustachy Tyszkiewicz, Adam Kirkor, znani poeci, pisarze, dziennikarze, malarze. W dalekim zaścianku koncentrowało się życie kulturalne, spotykali się intelektualiści. Wiosną 1997 roku Rukojnie odwiedził ówczesny prezydent Litwy Algirdas Brazauskas. Miał tu spotkanie z policją graniczną, dowództwem wojsk ochrony pogranicza oraz władzami rejonu i gminy. W 1999 roku staraniami miejscowych mieszkańców i kościoła, ówczesnej ambasador RP w Wilnie Eufemii Teichman, niektórych posłów Sejmu, znajdujących się na terytorium gminy przedsiębiorstw, aby uczcić 2000. Jubileusz Chrześcijaństwa, w centrum Rukojń została ustawiona figura Pana Jezusa. Otoczono ją dwunastoma srebrzystymi świerkami, niczym dwunastoma apostołami. Chrystus z wysoka wita każdego, kto przybywa i patronuje tym, kto tu mieszka.
Na terytorium gminy są 64 wsie, większe z nich: Sawiczuny (282 mieszkańców), Żemojtele (168 mieszkańców), Zakieńce (165 mieszkańców), Michałówka (143 mieszkańców). Znajdują się tu też: Dom-Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie, rezerwat przyrody Kruopinės, rezerwat przyrody Kiena.
są wspominane już w 1435 roku. W 1538 roku zbudowano tu kościół drewniany, prototyp obecnego murowanego pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Parafia założona została w 1744 roku Na Jubileusz Chrześcijaństwa, w centrum Rukojń została ustawiona figura Pana Jezusa. Otoczono ją dwunastoma srebrzystymi świerkami, niczym dwunastoma apostołami. Chrystus z wysoka wita każdego, kto przybywa i patronuje tym, kto tu mieszka. Na cmentarzu wiele grobów z nazwiskami polskimi -
Rukojnie o 18 w. od Wilna, przy trakcie oszmiańskim. Kościół dawny spalony był w r. 1812 podczas odwrotu armji Napoleona, nowy z r. 1814 zabrany w r. 1865 na cerkiew podczas przymusowego nawracania mieszkańców na prawosławje. W r. 1909 parafjanie zbudowali nowy drewniany.
Źródło:P-k po Guberni Wileńskiej E. Maliszewski r. 1919