Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Lasocki h. Dołęga - monografia rodziny

3.06.2010 09:25
LASOCKI h. DOŁĘGA. Hrabiowie i szlachta. Senatorowie w rodzinie: Mikołaj, biskup kujawski 1449 r., urn. 1450 r. Michał, marszałek nadworny koronny 1464 r. Jan, kasztelan wyszogrodzki 1496 r. Jakób, kasztelan inowłodzki 1545 r., łęczycki 1550 r., um. 1576 r. Jan, kasztelan zakroczymski 1599 r. Stanisław, kasztelan małogoski 1611 r., czerski 1619 r. Adam, kasztelan wyszogrodzki 1656 r., um. 1680 r. Władysław, kasztelan zakroczymski 1678 r., um. 1692 r. Albrycht-Adryan, kasztelan inowrocławski 1690 r., um. 1690 r. Piotr, kasztelan gostyński (?)1722 r., um. 1722 r. Józef-Stanisław, kasztelan konarsko-łęczycki 1722 r., um. 1746 r. Adam, kasztelan sochaczewski 1775 r. Józef, kasztelan łęczycki 1757 r. Antoni, kasztelan gostyński 1772 r., wojewoda ciechanowski 1794 r.

Dawna i zamożna wielkopolska rodzina, jednego pochodzenia z Kretkowskimi, wzięła nazwisko od wsi Lasotki, w ziemi dobrzyńskiej, i Lasocina, w ziemi wyszogrodzkiej; dzieliła się na kilka linij, z których znaczniejsze były dziedziczące na Glewie i na Brzezinach. Jan z Lasotek, podkomorzy dobrzyński, a podobno 1390 r. i kasztelan łęczycki, miał kilku synów, z których Michał i Bieniasz są protoplastami dwóch gałęzi tego rodu, jednej z Lasotek, a drugiej z Lasocina.

Gałąź z Lasotek. Jej przedstawiciel Michał miał być podskarbim koronnym 1404 r.; po którym dwóch synów, Michał i Mikołaj. Mikołaj, kanonik krakowski, posłował od Władysława Jagiełły do Rzymu 1427 r.; sekretarz królewski, dziekan krakowski 1438 r., proboszcz łęczycki. Król Jagiełło chciał go mianować biskupem poznańskim, lecz sprzeciwił się papież Eugeniusz IV, rozgniewany, że Lasocki na Soborze bazylejskim należał do partyi mu przeciwnej; udawszy się z Władysławem III do Węgier, był głównym jego doradzcą w tym kraju. Mikołaj, pozyskawszy względy papieża Mikołaja V, został mianowany biskupem kujawskim 1449 r., a podobno i kardynałem, do czego jednak nie chciał go dopuścić Kazimierz IV, obrażony, że bez jego woli nastąpiła nominacya; Lasocki jednak przebłagał króla, lecz gdy jechał dla objęcia biskupstwa, umarł w drodze z Rzymu 1450 roku i pochowany w Camerino.
Michał, drugi syn Michała z Lasotek, podkomorzy dobrzyński i starosta łęczycki 1450—1466 r., posesor wójtowstwa w Błoniu, marszałek nadworny koronny, odznaczył się w wojnie z Turkami i w nagrodę otrzymał pozwolenie zawieszenia swojej chorągwi w kościele Matki Boskiej w Budzie i dostał zapewnienie 200 grzywien na starostwie szremskiem; z żony Doroty, córki Spytka z Melsztyna, kasztelana bieckiego, miał córki: Beatę za Janem Radzimińskim, kasztelanem warszawskim, Dorotę za Janem Lutomierskim, sędzią ziemskim sieradzkim, Katarzynę i synów: Jana, kanonika łęczyckiego 1475 r., sekretarza królewskiego, scholastyka gnieźnieńskiego 1479 r., dziedzica Brzezin, następnie podkomorzego poznańskiego 1496 r., starostę szremskiego i ostrzeszowskiego, Jakóba, Piotra, Stanisława i Mikołaja, z których Stanisław i Mikołaj są przedstawicielami dwóch linij tej gałęzi.

Linia Stanisława. Stanisław, dziedzic na Zakrzewie, podkomorzy poznański 1498 r., starosta szremski, wojski sochaczewski 1502 r., a ostatnio wojski i starosta rawski i płoński 1526 r., z żony Zofii Szydłowieckiej miał córki, Annę Balową, Zoflę lv. Jakóbową Mnichowską. 2V. za Mikołajem Lutomirskim i trzech synów: Jakóba, Stanisława i Krzysztofa, starostę gostyńskiego 1569 r., dziedzica na Brzezinach, po którym z Ewy Szczawińskiej córka Katarzyna lv. za Zygmuntem Zebrzydowskim, wojskim krakowskim, 2v. za Janem Myszkowskim i trzech synów: Kacper, Krzysztof, żonaty z Anną Otocką i Stanisław, żonaty z Elżbietą Puczkówną, miał syna Pawła, który podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią gostyńską, i po którym z 1-ej żony Maryanny Bielickiej syn Adam. Paweł z drugą żoną Konstan-cyą Szczawińską, kasztelanką kruszwicką, żył bezpotomnie.
Jakób, dziedzic na Brzezinach, kasztelan inowłodzki 1545 r., a łęczycki 1550 roku, miał dwie żony, Barbarę Szydłowską i Annę Leżeńską, z której miał córkę Jadwigę za Mikołajem Przerembskim, starostą opoczyńskim, i dwóch synów, Jana i Mikołaja, kanonika krakowskiego i łęczyckiego 1602 r., plebana w Brzezinach.
Jan, dziedzic na Brzezinach, chorąży łęczycki 1594 r., zaślubił Małgorzatę Warszycką, miecznikównę łęczycką, i z niej miał córki, Annę za Andrzejem Złotkowskim, kasztelanem kamieńskim, 2v. za Rościsławem Walewskim, Jadwigę za Zygmuntem Zapolskim, kasztelanem wieluńskim, i czterech synów: Jana, proboszcza w Brzezinach, Maryana, Kacpra i Pawła, dziedzica Woj Cieszkowa, dworzanina królewskiego 1609 r, podczaszego lubelskiego, żonatego lv. z Zofią Górską, wojewodzianką mazowiecką, z niej córka Małgorzata Bełdowska, 2v. za Piotrem Pruszyńskim, i 2v. z Eufrozyną Pirlejówną, wojewodzianką lubelską.
Maryan, dworzanin królewski 1610 roku, miał dwie żony, Annę Stokowską, z niej synów, Stanisława i Wojciecha, i Katarzynę Głowińską, z której córka Poliksena. Po Stanisławie z Agnieszki Krosnowskiej syn Jan z Jadwigi Kędzierskiej pozostawił synów: Michała, Antoniego i Piotra 1699 r., a Wojciech z Teresy Trojanowskiej, chorążanki łęczyckiej, pozostawił syna Heronima.
Kacper, syn chorążego Jana, dziedzic na Brzezinach 1620 r., żonaty lv. z Anną Dobruchowską, z niej syn Jan i 2v. z Elżbietą Tarnowską, z której synowie, Mikołaj i Zygmunt. Po Janie, cześniku wyszogrodzkim, z Izabeli Przerembskiej córka Anna za Aleksandrem Zapolskim.
Zygmunt, dziedzic na Brzezinach, Paprotni i Rakowicach, posesor królewszczyzny Wiączeń 1699 r., z Teresy Świejkowskiej pozostawił synów, Łukasza i Macieja, podczaszego wyszogrodzkiego 1720 r. Łukasz, dziedzic na Brzezinach, podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. łęczyckiem; z żony Izabeli Leżeńskiej miał synów: Aleksandra, Franciszka, Maksymiliana i Zygmunta.
Aleksander, skarbnik łęczycki 1732 r., zaślubił Konstancyę Siemi-radzką i z niej miał córkę Zoflę za Janem Żółtowskim, podkomorzym gostyńskim, i syna Kazimierza, po którym z Ewy Orzechowskiej syn Wincenty, dziedzic Kobylnika, w radomskiem, wylegitymowany w Królestwie 1839 r., był żonatym z Maryą Rabsztyńską.
Maksymilian, syn Łukasza i Leżeńskiej, łowczy brzeski 1751 roku, z Katarzyny Przezdzieckiej pozostawił córkę Benignę Domaszewską i syna Dyonizego, dziedzica Krosnowa, szambelana Stanisława Augusta 1788 r., żonatego z Augustyną Szczepańską, skarbnikówną parnawską.
Stanisław, syn Stanisława i Szydłowieckiej, dziedzic Grabowa, Woli Grabowskiej, Imbramowic i Gruszowa, podkomorzy łęczycki 1549 r., zaślubił Annę Zbąską i z niej miał córki: Annę za Kacprem Szczepanowskim, Jadwigę za Franciszkiem Morsztynem, Zofię za Mikołajem Lutomierskim i trzech synów: Abrahama, żonatego z Zofią Czelatycką, Jana i Stanisława, dziedzica na Grabowej, po którym z Katarzyny Giżyckiej córka Anna Przerembska i syn Wojciech, dziedzic na Brzezinach, zaślubił Zuzannę Przerembską, wojszczankę krakowską, i z niej zostawił córki, Annę za Marcinem Szydłowskim, Zofię za Januszem Stokowskim i syna Stanisława, żonatego z Zofią Koniecpolską.
Jan, dziedzic na Grabowej i Woli Grabowskiej, dworzanin królewski 1587 r., miał czterech synów: Andrzeja, Jana, Mikołaja i Stanisława, po którym z -Barbary Pukarzowskiej synowie, Stefan żonaty z Zofią Gorąjską i Prokop, dziedzic dóbr Zglinny 1650 r.. z Katarzyny Żelazówny pozostawił córkę Katarzynę lv. za Olszewskim Wawrzyńcem, 2v. za Aleksandrem Rudzkim.
Andrzej, dziedzic na Beźniku 1640 r., pozostawił córki, Aleksandrę za Stanisławem Manowskim, Annę lv. za Stanisławem Duninem-Szpotem, 2v. Stanisławową Kamińska i synów: Krzysztofa, Macieja, po którym z Zofii Radońskiej synowie: Maksymilian, Piotr i Stefan, i Stanisława, po którym z Zofii Załuskiej, chorążanki rawskiej, córka Maryanna Laskowska i synowie: Aleksander, Andrzej, Krzysztof i Remigian; po Remigianie z Agnieszki Brolińskiej córki, Ewa Kociszewska i Zofia za Władysławem Luto-szewskim.
Jan, syn dworzanina Jana, zaślubił Annę Szpotównę i z niej miał dwie córki, Annę Kazimierską, Zuzannę za Waleryanem Potrykowskim, podkomorzym różańskim, i czterech synów: Jana, Franciszkanina, Ludwika, po którym z Hijacynty Rokitnickiej, sędzianki mielnickiej, synowie: Józef i Stefan, Stanisława i Tomasza, Franciszkanina.
Mikołaj, syn Jana, dworzanina, dziedzic na Grabowej 1660 r., z żony Łyczkówny pozostawił synów: Andrzeja, Przecława, Władysława i Wojciecha; po Wojciechu z żony z Katarzyny Wąsowiczówny córki, Agnieszka za Stanisławem Żabickim i Anna za Piotrem Mąkolskim, podstolim dobrzyńskim.
Linia Mikołaja. Mikołaj, dziedzic na Glewie i Mchowie, sekretarz królewski 1500 r., zaślubił Katarzynę Smolską, podstolankę inowrocławską, i z niej miał synów, Jerzego i Jana, dziedzica na Glewie, Lasotkach, Smol-sku, Piwoninie i Siedzewie, wojskiego nurskiego 1533 r., podkomorzego dobrzyńskiego 1545 r., po którym z Anny Narzymskiej, kasztelanki płockiej, córki: Anna za Stanisławem Trąbskim, Jadwiga Kobiernicka, Katarzyna lv. za Jerzym Łoskim, wojewodzicem mazowieckim, 2v. za Wojciechem
Lubienieckim, Zofia Gembartowa i synowie: Jan, Michał, Piotr, Stanisław i Tomasz, cześnik dobrzyński 1546 r., został księdzem i był kanonikiem łowickim 1559 r.
Jan, syn podkomorzego Jana i Narzymskiej, dziedzic Główczyna 1566 r., zaślubił Annę Lubieniecką i z niej miał syna Jana, po którym z l-ej żony Zofii Zakrzewskiej córka Zofia za Samuelem Plichtą, a z 2-iej żony Jadwigi Brańskiej córki: Anna za Stanisławem Stępczyńskim, Ewa za Stanisławem Żelskim. Katarzyna za Wojciechem Rościszewskim, Maryanna za Walentym Pinińskim i syn Wojciech, dziedzic na Glewie i Główczynie 1640 r., z żony Elżbiety Plichcianki, chorążanki sochaczewskiej, pozostawił córkę Elżbietę za Janem Orłowskim i synów, Idziego-Wojciecha i Stanisława, Jezuitę.
Idzi-Wojciech, dziedzic na Glewie i Wylazłowie, podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią dobrzyńską; z żony Heleny Orłowskiej, podkomorzanki dobrzyńskiej, miał córkę Elżbietę za Krzysztofem Karskim i synów, Antoniego i Wojciecha; po Wojciechu, dziedzicu Glewa, podczaszym dobrzyńskim 1701 r., z Teresy Działyńskiej córka Antonina za Heronimem Sierakowskim, łowczym krzemienieckim, i synowie: Idzi, Ignacy i Jakób.
Ignacy, dziedzic na Glewie 1779 r.. z Bogumiły Łebkowskiej pozostawił synów: Romana, Antoniego i Onufrego, posesora wsi Kawenczyna, w płockiem, wylegitymowanych w Królestwie 1838 r., a Jakób z Ewy Sierakowskiej, łowczanki krzemienieckiej, pozostawił syna Franciszka, komornika ziemskiego płockiego 1787 r., ożenionego z Heleną Zembrzuską.
Michał, syn podkomorzego Jana, dziedzic na Lasotkach, Popowie i Witowie 1564 r., żonaty lv. z Zofią Żelską, kasztelanką dobrzyńską, z niej córka Dorota lv. za Janem Tolibowskim, 2v. za Wojciechem Rościszewskim i synowie, Jan i Marcin, 2v. z N. Chełmicką, stolnikówną dobrzyńską, z której córka Agnieszka za Marcinem Maszkowskim.
Jan, zamieszkały w pow. upickim, miał syna Andrzeja, po którym z Grądzkiej synowie, Aleksander i Jan-Władysław, dziedzic Pomusze i Paszków, dworzanin i sekretarz królewski, deputat na Trybunał litewski 1653 r., podwojewodzy trocki i starosta żyżmorski 1661 r., podsędek 1664 r., a od 1670 r. sędzia ziemski trocki, z żony Agnieszki Assemberkówny pozostawił córkę Elżbietę.
Piotr, syn podkomorzego Jana, dziedzic Śniadkowa Nagórnego, w czerskiem, dworzanin królewski 1546 r., cześnik dobrzyński 1550 r., z l-ej żony Anny Lubrańskiej miał córkę Katarzynę Karczewską, a z 2-iej Jadwigi Szczawińskiej córkę Annę i syna Tomasza, po którym z Katarzyny Kłoczewskiej córki: Barbara za Janem Przedworskim, Elżbieta za Jakóbem, Krystyna za Szymonem Braneckimi, Maryanna za Gabryelem Słąnką i synowie: Jan, sekretarz królewski, proboszcz szydłowski i korytnicki 1635 r., Wojciech, gwardyan Minorytów w Warszawie 1658 r., Kazimierz i Mikołaj, dziedzic na Śniadkowie Nagórnym 1640 r., z Jadwigi Braneckiej pozostawił córki, Joannę Chynowską, Teofilę Magnuszewską i synów: Arnolfa, Bonifratra w Warszawie, Franciszka, Franciszkanina, Ferdynanda, Jana, cześnika łukowskiego 1680 r., żonatego lv. z Cecylią Rongiuszówną, 2v. z Katarzyną Żernicką, i Konstantego.
Konstanty, dziedzic na Goźlinie, podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią czerską; cześnik łukowski 1721 r., zaślubił Katarzynę Ostrowską i z niej miał córki, Annę za Antonim Górskim, stolnikiem zakroczymskim, Cecylię za Pawłem Słąnką i synów, Józefa, cześnika łukowskiego 1736 r., żonatego z Maryanną Lisicką, z niej córka Katarzyna Jasieńska, i Wojciecha, po którym z Joanny Sławęckiej córka Zuzanna lv. za Antonim Piaseckim, łowczym bracławskim, 2v. za Wojciechem Popławskim, łowczym bracławskim.
Kazimierz, syn Tomasza i Kłoczewskiej, dziedzic na Śniadkowie 1650 r., zaślubił Annę Lesiewską i z niej miał synów: Stefana, Maksymiliana i Waleryana, po którym z Teresy Magnuszewskiej synowie: Antoni, Kazimierz żonaty z Teresą Sobiekurską i Stanisław, po którym z Franciszki Służewskiej córki: Bogumiła za Ignacym Witkowskim, Joanna za Stanisławem Lubiejewskim, Maryanną za Franciszkiem Trzcińskim i Salomeą lv. za Piotrem Tyborowskim, 2v. za Antonim Rembowskim, skarbnikiem zakroczymskim.
Antoni, dziedzic na Chmielewie 1730 r., z żony Maryanny Myszkowskiej pozostawił synów, Kacpra i Stanisława, plebana we Wrzosie; po Kacprze, subdelegacie radomskim 1768 r., z Katarzyny Dąbrowskiej syn Idzi wylegitymowany w Królestwie 1838 r. z synem Konstantym, urodzonym z Apolonii Wilkowskiej.
Stanisław, syn podkomorzego Jana, dziedzic na Brzuminie, Piwo-ninie i Siedzewie, dworzanin królewski 1542 r., wojski nurski 1556 r., zaślubił Annę Radzymińską i z niej miał córki, Agnieszkę za Mikołajem Szczawińskim, kasztelanem łęczyckim, Zofię za Marcyanem Giżyckim, stolnikiem gostyńskim, i dwóch synów, Grzegorza i Jana.
Jan, dziedzic Piwonina, Miastkowa i Siedzewa, kasztelan zakroczymski 1599 r., miał dwie żony, Annę Gniewoszównę, wojszczankę radomską, i Ewę Podleską, 2v. żonę Jana Lesznowolskiego, kasztelana czerskiego, i z 1-ej żony pozostawił córkę Zofię za Samuelem Gostomskim, kasztelanem czerskim, i dwóch synów, Reniigiana i Stanisława, dziedzica na Brzuminie, kasztelana małogoskiego 1611 r., a od 1619 r. kasztelana czerskiego, który miał dwie żony, Aleksandrę Sapieżankę, wojewodziankę połocką, z niej córka Krystyna za Piotrem Szyszkowskim, kasztelanem wojnickim, i Zofię Dembowską.
Remigian, syn Jana i Gniewoszówny, dziedzic na Miastkowie, poborca czerski 1610 r., deputat na Trybunał radomski 1618 r., ostatnio podkomorzy czerski 1623 r., miał dwie żony, Elżbietę Parysównę, wojewodziankę mazowiecką, z niej synowie: Heronim, Jan, dziedzic Sobienia i Zembrzykowa 1640 r., żonaty z Anną Wolińską, 2v. za Mikołajem Warszewickim, łowczym czerskim, i Stanisław.
Heronim, dworzanin królewski, podpisał elekcyę 1648 r., z ziemią czerską, z żony Praksedy Gorzewskiej, stolnikówny gostyńskiej, pozostawił córkę
Elżbietę, lv. za Janem Pogorzelskim, chorążym nurskim, 2v. za Anzelmem Żabickim, wojskim liwskim, i syna Władysława, dziedzica na Miastkowie 1650 r., po którym z Ewy Ligęzianki, 2v. żony Jana Wojakowskiego, chorążego przemyślskiego, 3v. za Franciszkiem Rusockim, podstolim latyczowskim, i córki, Joanna, żona Wojciecha Wolskiego i Prakseda lv. za Jerzym Opackim, wojewodzicem derpskim, 2v. za Stanisławem Grzybowskim, chorążym czerskim.
Stanisław, syn Remigiana i Parysówny, dziedzic Wrzeszczowa 1638 r., zaślubił Katarzynę Głębocką, kasztelankę wendeńską, 2v. żonę Maksymiliana Ossolińskiego, podskarbiego nadwornego koronnego, z której syn Remigian, dziedzic Miastkowa i Wrzeszczowa, cześnik łomżyński 166G r., podpisał elekcyę 1674 r.; Remigian miał trzy żony: Annę Całowańską, łowczankę podlaską, z niej córki, Joanna za Zygmuntem Opackim, cześnikiem warszawskim, i Katarzyna za Janem Walewskim, Izabelę Opacką, wojewodziankę derpską, z tej córka Barbara lv. za Karolem Duninem-Wąsowiczem, podkomorzym sandomierskim, 2v. Janicka, podczaszyna radomska, i trzech synów:. Mikołaj żonaty z Anną Zaborowską, Zygmunt i Marcin, i Teofilę Grzybowską, która po śmierci Remigiana została żoną Wawrzyńca Świdzińskiego, kasztelana gostyńskiego.
Zygmunt, dziedzic dóbr Potycza i Cierniaki, podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. sandomierskiem; cześnik łęczycki 1698 r., starosta sękociński, był żonatym z Maryanną Karską, 2v. żoną Wojciecha Szydłowskiego, kasztelanica sierpskiego.
Marcin, najmłodszy syn Remigiana i Opackiej, dziedzic Wrzeszczowa i Woli Wrzeszczowskiej, podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. sandomierskiem; żonaty z Antoniną Dunin-Brzezińską, miał synów: Mścisława, Stanisława i Zygmunta, po którym z Maryanny Ogonowskiej synowie, Adam i Fabian; po Adamie z Zofii Kroczewskiej syn Tomasz wylegitymowany w Galicyi Zachodniej 1804 r.
Mścisław, podczaszy łomżyński 1742 r., pozostawił synów, Bazylego i Jana, z nich Bazyli, cześnik wyszogrodzki 1790 r., posesor wsi Kostrzyn, wylegitymowany w Galicyi Zachodniej 1803 r., z żony Urszuli Szymańskiej miał syna Józefa, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r.
Gałąź na Lasocinie. Bieniasz, dziedzic na Lasocinie 1494 r., z żony Katarzyny z Rakowa miał synów, Jana i Pawła. Jan, dziedzic na Szczurowie i Goworowie, wojski większy 1469 r., podkomorzy wyszogrodzki 1474 r., sędzia ziemski zakroczymski 1489 r., kasztelan wyszogrodzki 1496 r., zaślubił Annę Kucharską, sędziankę ciechanowską, i z niej pozostawił córkę Annę za Janem Kryskim, kasztelanem zakroczymskim, i synów, Stanisława, protoplastę dwóch linij szlacheckich, i Wawrzyńca, przedstawiciela linii hrabiowskiej.
Stanisław, dziedzic na Lasocinie i Zakrzewie 1520 r., z żony Doroty Zaborowskiej, stolnikówny wyszogrodzkiej, miał córki, Annę, żonę
Wolfganga, starosty kolneńskiego, który otrzymawszy za żoną część Lasocina, pisał się zLasocina, a jego potomkowie Lasockimi, i Małgorzatę, żonę Jana Konarskiego.
Wolfgang, dzied/ic na Lasocinie, dworzanin królewski 1514 r., pisarz ziemski wyszogrodzki 1522 r., starosta kolneński i bulkowski 1527 r., z żony Anny Lasockiej pozostawił córki: Annę Kośmińską, Małgorzatę Jasieńską, Zofię Bielicką i dwóch synów, Jakóba i Stanisiawa, którzy są przedstawicielami dwóch linij obecnie istniejących.
Linia Jakóba Jakób, dziedzic na Lasocinie 1550 r., zaślubił Zofię Nakwaską, podkomorzankę wyszogrodzką, i z niej miał córki: Agnieszkę Arciechowską. Elżbietę za Piotrem Smolskim, Jadwigę za Stanisławem Rakowskim i trzech synów: Budzisława, Tomasza i Zacheusza.
Budzisław, dziedzic na Lasocinie 1600 r., z żony Krystyny Rylskiej miał córki: Agnieszkę za Janem Szeliskim, Jadwigę Dzierżanowską, Elżbietę Marcinową Pruską, Małgorzatę Ćwiklińską, Zofię Ciołkowską, Zuzannę za Janem Małowieskim i trzech synów: Jana, zabitego pod Smoleńskiem, Mar-cina i Stanisława, Paulina w Częstochowie. Marcin, dziedzic na Lasocinie, z l-ej żony Agnieszki Nieborskiej, skarbniczanki wyszogrodzkiej, pozostawił syna Jana, a z 2-iej żony Barbary Kowalewskiej miał syna Karola, który 1674 r. podpisał elekcyę z ziemią wyszogrodzką.
Tomasz, drugi syn Jakóba i Nakwaskiej, dziedzic na Zakrzewie, z miecznika stolnik wyszogrodzki 1636 r., podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią wyszogrodzką; miał on dwie żony, Zuzannę Żochowską, z niej córki: Anna, ksieni Benedyktynek w Sierpcu, Jadwiga za Adamem Procheńskim, Katarzyna za Adryanem Nieborowskim, skarbnikiem wyszogrodzkim, Krystyna Gawarecka i Zofia lv. za Bartłomiejem Miszewskim, 2v. za Piotrem Chełchowskim, i Annę Jankowską, kasztelankę słońska, z której córki: Helena, ksieni Benedyktynek w Sierpcu, Agnieszka za Janem Nieborskim, Maryanna za Feliksem Osieckim i trzech synów: Krzysztof, Teodor, dzielny żołnierz pod Cudnowem 1660 r. i Wacław. Krzysztof, dziedzic na Zakrzewie, podczaszy wyszogrodzki 1662 r., podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wyszogrodzką; z żony Jadwigi Kępskiej miał synów: Hilarego, dziedzica na Cieślicach, ożenionego z Zofią Górską, z niej syn Adam, Jana-Franciszka, Mikołaja, Jezuitę, Tomasza i Wiktora.
Jan-Franciszek podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wyszogrodzką; dworzanin królewski 1676 r., z cześnika podczaszy 1690 r.. stolnik 1703 r., ostatnio 1704 r., sędzia ziemski wyszogrodzki, poseł na sejmy, z żony Maryanny Jawornickiej pozostawił córkę Katarzynę za Wojciechem Żółtowskim, podsędkiem płockim, i synów: Andrzeja, Jana, żonatego z Salomeą Jaroszewską, chorążanką zakroczymską, Stanisława, ożenionego z Teresą Bieniewską, pisarzówną ziemską sochaczewską, i Nikodema, dziedzica Zakrzewa, po którym synowie, Franciszek i Stefan.
Wacław, syn Tomasza i Jankowskiej, chorąży wyszogrodzki 1656 r., starosta siennicki 1659 r., podkomorzy zakroczymski 1677 r., poseł na sejmy i marszałek Trybunału koronnego 1682 r., podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią wyszogrodzką; podkomorzy zaślubił Jadwigę Krajewską i z niej miał córki: Aleksandrę lv. za Stanisławem Ponikiewskim, wojskim nurskim, 2v. za Błeszyńskim, stolnikiem owruckim, Konstancyę za Zygmuntem Strzałkowskim, stolnikiem zakroczymskim, Teresę, ksienię Benedyktynek w Toruniu, Zofię za Franciszkiem Łączyńskim, podstolim latyczowskim, i syna Ludwika-Antoniego.
Ludwik-Antoni, sekretarz królewski 1676 r., podczaszy wyszogrodzki 1678 r., major wojsk koronnych, walczył pod Wiedniem 1683 r.; starosta zakroczymski 1690 r., poseł na sejmy, podpisał elekcyę 1697 r. z ziemią zakroczymską i z żony Cecylii Piaskowskiej, 2v. żony Władysława Pobłockiego, koniuszego inflanckiego, pozostawił dwóch synów, Dymitra i Józefa, którzy podpisali elekcyę 1697 r. z ziemią zakroczymską.
Dymitr, dziedzic Smoszewa, miecznik zakroczymski 1730 r., poseł, pisarz ziemski i wojski zakroczymski 1760 r., zaślubił Maryannę Żórawską i z niej miał syna Zygmunta, który podpisał elekcyę 1764 r. z ziemią zakroczymską; Zygmunt, wojski mniejszy sierpski 1777 r., wojski większy płocki 1781 r., z podstolego podczaszy raciążski 1789 r., pozostawił synów: Jana, dziedzica Smoszewa, radcę wojew. mazowieckiego 1821 r., po którym z Julii Oborskiej córki, Anna za Piotrem Lasockim i Paulina Gadomska, Floryana, dziedzica Lasocina i Samborza, który z Maryanny Nakwaskiej pozostawił córki, Kordulę Chełmicką i Kunegundę za Teodorem Mioduskim, i Leonarda.
Leonard, dziedzic Zakrzewa, prezes Rady departamentu płockiego 1820 r., z żony Józefy Chełmickiej miał córkę Maryę za Franciszkiem Kleniewskim i synów: Ignacego 1847 r., Stanisława, dziedzica Miszewa Murowanego 1838 r., i Teodora 1846 r. wylegitymowanych w Królestwie.
Linia Stanisława. Stanisław, dziedzic Zakrzewa 1550 roku, zaślubił Jadwigę de Cieśle Ciesielską i z niej miał córki: Dorotę, żonę Adama Sie-romskiego, Jadwigę za Piotrem i Zofię za Jakóbem Sokolnickimi i synów: Heronima, Jana, zabitego w Inflantach, Jakóba, miecznika, sędziego grodzkiego i podstarostę wyszogrodzkiego, żonatego z Elżbietą Zarembianką i Marcina.
Marcin, dziedzic na Zakrzewie, fundator kościoła w Zakrzewie 1600 r., z żony Anny Grabskiej pozostawił córki: Elżbietę za Stanisławem Kiełpińskim, Jadwigę lv. za Maciejem Myszczyńskim, 2v. za Janem Na-górką, sędzią ziemskim warszawskim, Zofię za Krzysztofem Witkowskim i synów: Grzegorza, zabitego 1621 r. pod Chocimem, Jana, prowincyała Bernardynów w Polsce, Stanisława, poległego pod Bussą 1626 r. i Walentego.
Walenty, dziedzic na Lasocinie, Gałkach i Woli Gałeckiej, łowczy 1632 r., podczaszy 1638 r., sędzia ziemski wyszogrodzki 1644 r., poseł na sejmy i deputat na Trybunał lubelski, podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią wyszogrodzką; podkomorzy wyszogrodzki 1656 r., z żony Anny Cybulskiej, cześnikówny wyszogrodzkiej, miał córkę Marcyannę Gołyńską i synów: Adama, Mikołaja, zabitego pod Batowem 1652 r., Pawła, Albrychta-Adryana, rotmistrza wojsk koronnych, i Władysława, skarbnika 1656 roku, łowczego 1665 r., stolnika wyszogrodzkiego 1666 r., ostatnio kasztelana zakroczymskiego 1678 r., który podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wyszogrodzką. Władysław erygował 1658 r. miasto Kępę i z dwóch żon, Anny Szawłow-skiej, podsędkówny wyszogrodzkiej, i Katarzyny Bykowskiej, pozostawił synów, Ewarysta, chorążego wojsk królewskich, i Piotra, którzy 1674 r. podpisali elekcyę z ziemią wyszogrodzką.
Adam, dziedzic Kępy i Pniewnika, chorąży 1651 r., kasztelan wyszogrodzki 1656 r., deputat na Trybunał lubelski, podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wyszogrodzką; kasztelan z żony Konstancyi Brochowskiej, kasztelanki sochaczewskiej, miał syna Michała, podkomorzego wyszogrodzkiego 1678 r., starostę rzeczyckiego i lubocheńskiego, po którym z Barbary Walewskiej, podkomorzanki łęczyckiej, syn Józef-Stanisław.
Józef-Stanisław, dziedzic Gałek i Kośna, kasztelan konarsko-łęczycki 1722 r., z żony Barbary Jordanówny, wojewodzianki bracławskiej, miał syna Jana, dziedzica na Gałkach, po którym z Justyny Przezdzieckiej, sędzianki ziemskiej wyszogrodzkiej, i Heleny Ostrowskiej, chorążanki sie-radzkiej, córki, Barbara Dembińska, Maryanna Zielińska i syn Michał, dziedzic Kurdwanowa i Gradowa, wojski mniejszy wyszogrodzki 1789 r., z l-ej żony Agnieszki Szumowskiej pozostawił córkę Konstancyę, a z 2-iej żony Antoniny Małowieskiej, sędzianki ziemskiej wyszogrodzkiej, pozostawił syna Antoniego-Barnabę-Onuirego, wylegitymowanego w Królestwie 1849 r., ożenionego z Julią Pawłowską.
Albrycht-Adryan, syn Walentego i Cybulskiej, erygował m. Brochów; dziedzic Gałki i Woli Gałeckiej, dworzanin i sekretarz królewski 1655 r., stolnik 1656 r., sędzia ziemski 1665 r., starosta wyszogrodzki 1671 r., ostatnio 1690 r. kasztelan inowrocławski, 30 razy poseł na sejmy i 5 razy deputat na Trybunały, z żony Agnieszki Brochowskiej, pisarzówny zakroczymskiej, miał córki: Ewę za Adamem Karnkowskim, kasztelanem wyszogrodzkim, Agnieszkę Garczyńską, Pelicyannę za Adamem Walewskim, Katarzynę, Benedyktynkę w Toruniu, Maryannę za Józefem Łukowskim, sę-dzią ziemskim wyszogrodzkim, Teresę Gąsiorowską i dwóch synów, Adama-Franciszka i Piotra.
Adam-Franciszek, dziedzic Brochowa i Brzezin, dworzanin królewski, podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią wyszogrodzką; starosta wyszogrodzki 1690 r., a podobno i podkomorzy zakroczymski, fundował kościół Reformatów w Brzezinach; żon miał dwie, Maryannę Niszczycką, z niej synowie, Józef i Paweł i Teofilę Umińską, z której córka Dorota.
Józef, dziedzic Brzezin, generał-adjutant wojsk litewskich 1729 r., kasztelan łęczycki 1757 r., starosta gostyński i dźwinogrodzki, kawaler orderu Orła Białego, z żony Anny Grabowskiej, cześnikówny wieluńskiej, pozostawił syna Antoniego, dziedzica na Brzezinach i Żukowie, podczaszego gostyńskiego 1754 r., starostę gostyńskiego i topolnickiego, który 1764 r. podpisał elekcyę z wojew. rawskiem; szambelan królewski 1765 r., kasztelan gostyński 1772 r., kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, wojewoda ciechanowski 1794 r., z Teresy Laskowskiej, stolnikówny bielskiej, pozostawił córkę Izabelę za Michałem ks. Ogińskim, podskarbim wielkim litewskim.
Paweł, młodszy syn starosty Adama-Pranciszka, dziedzic Brochowa, podstoli bełzki 1729 r., łowczy 1730 r., cześnik 1735 r., z podstolego chorąży sochaczewski 1748 r., z żony Barbary Wilkowskiej, 2v. żony Józefa Zembrzuskiego, podsędka sochaczewskiego, miał synów: Adama, Rocha, skarbnika rawskiego 1763 r., miecznika sochaczewskiego 1766 r., szambe-lana Stanisława Augusta 1775 r., podkomorzego sochaczewskiego i kawalera orderu św. Stanisława 1787 r., posła na sejmy, i Seweryna.
Adam, dziedzic Brochowa, łowczy rawski 1756 r., starosta różański 1757 r., podczaszy sochaczewski 1758 r., stolnik 1762 r., kasztelan sochaczewski 1775 r., starosta mokrski, kawaler orderów św. Stanisława i Orła Białego, marszałek Trybunału koronnego 1785 r., dostał prawem em-flteutycznem starostwo mokrskie na lat 50; delegowany w 1775 r. do traktowania z monarchami rozbierającymi Polskę, w 1777 r. asesor sądów za-dwornych, miał dwie żony, Apolonię Niemojewską, z niej miał córki, Antoninę za Janem Łuszczewskim, Franciszkę za Piotrem Karnkowskim i syna Stanisława, i Kunegundę Mokrska, podkomorzankę gostyńską, z której synowie, Michał i Józef.
Stanisław, dziedzic na Brochowie, starosta mokrski 1775 r., zaślubił Agnieszkę Bogatkównę i z niej miał syna Jana Nepomucena, dziedzica Brochowa, posła na sejm 1820 r., sędziego pokoju pow. sochaczewskiego, wylegitymowanego w Królestwie 1839 r.
Michał, syn kasztelana Adama, dziedzic Iłowa 1812 r., miał dwie żony, Wiktoryę Górską, z niej syn Józef, współdziedzic dóbr Czernik, 1837 r., i Antoninę Łączyńską, starościankę gostyńską, z której synowie, Adryan 1839 r. i Stefan 1842 r. wylegitymowani w Królestwie; po Adryanie, dziedzicu Czerwonki, prezesie Rady pow. warszawskiej, z Bronisławy Łuszczewskiej synowie, Antoni żonaty z Pągowską i Michał żonaty z Jadwigą Karską, a po Stefanie, dziedzicu Cieksyna, z Anny Piechowiczówny syn Juliusz zaślubił Zofię Mikorską i z niej ma syna Stefana, po którym z Maryi hr. Komorowskiej córka Zofia ur. 1899 r.
Józef, ostatni syn kasztelana Adama, dziedzic Iłowa i Januszewa, z żony Józefy Czarnieckiej pozostawił synów: Zygmunta, wylegitymowanego w Królestwie 1837 r., dziedzica Piotrkowa Żydowskiego, kanonika honorowego kaliskiego, Władysława, dziedzica Brochowa, sędziego pokoju pow. płońskiego, a następnie Jezuitę, i Stanisława, żonatego z Woroniecką, wylegitymowanych w Królestwie 1839 r.
Linia hrabiowska. Wawrzyniec, drugi syn kasztelana Jana, dziedzic na Lasocinie, Goworowie i Szczurowie 1520 r., zaślubił Annę, córkę Stanisława Rościszewskiego, i z niej miał syna Jana, dziedzica na Goworowie i Szczurowie, po którym z lej żony Katarzyny Nakwaskiej synowie: Heronim, Jan i Stanisław, a z 2-iej żony Katarzyny Cybulskiej, lv. Jakóbowej Nieborskiej, sędziny ziemskiej wyszogrodzkiej, syn Andrzej.
Jan, poborca wojew. mazowieckiego 1589 r., z Barbary, córki Jakóba Słuckiego pozostawił córkę Katarzynę za Tomaszem Bietkowskim i syna Wojciecha, dziedzica na Lasocinie, chorążego zakroczymskiego 1634 r., po którym z 1-ej żony Maryanny Przeciszewskiej córki: N. za Olbrachtem Ossowińskim, Anna za Stefanem Łuszczewskim, Dorota za Stanisławem Wesslem i synowie: Adam, Andrzej i Feliks ożeniony z Teklą Brzostowską, i z 2-iej żony Barbary Górskiej córka Zofia Goławińska i synowie, Jan i Mateusz, którzy podpisali elekcyę 1648 roku z ziemią zakroczymską.
Stanisław, syn Jana i Nakwaskiej, zaślubił lv. Jadwigę Sobańską i z niej miał synów: Andrzeja, ożenionego z Katarzyną Miszewską, Jana i Stanisława, a z 2-iej żony Mroczkówny pozostawił syna Adama, który podpisał elekcyę 1648 r. z ziemią wyszogrodzką. Po Stanisławie, dziedzicu na Lasocinie 1600 r., z żony N. Rydzewskiej syn Heronim.
Andrzej, syn Jana i drugiej jego żony Cybulskiej, dziedzic na Szczurowie 1580 r., zaślubił Annę Drozińską i z niej miał syna Wacława, dziedzica Drozina i na Szczurowie 1632 r., który miał trzy żony: Ewę Zielińską, wojewodzicównę płocką, Zofię Pniewską i Wesslównę, i z l-ej żony pozostawił synów: Jacka, Mikołaja i Pawła, którzy podpisali elekcyę 1648 r. z ziemią wyszogrodzką, i Władysława, stolnika zakroczymskiego 1662 r., który podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią zakroczymską, i z żony Maryanny Kossobudzkiej miał syna Adama, dziedzica Chociszewa, żonatego z Teofilą Gembartówną.
Jacek, dziedzic Poczernina, wojski zakroczymski 1659 r., podpisał elekcyę 1674 r. z ziemią zakroczymską, i z żony Anny Młockiej, sędzianki ziemskiej ciechanowskiej, pozostawił synów: Franciszka, Józefa, Pawła i Stanisława.
Paweł, dziedzic Strachowa, podstoli ciechanowski 1713 r., z żony Teofili Gembartówny miał syna Józefa, dziedzica Strachowa, Bud, Kownat, Pruszkowa i Spondowa, po którym z Petroneli Płochockiej, podczaszanki nurskiej, córka Kunegunda za Tadeuszem Wielądkiem i synowie: Jan, Jezuita, Piotr, Walenty i Waleryan.
Piotr, miecznik 1777 r., wojski większy raciążski 1780 r., chorąży zawskrzyński 1784 r., a ostatnio chorąży płocki 1789 r., miał dwie żony, Maryannę Traczewską, z niej syn Józef, i Annę Sutkowską, z której córki, Elżbieta za Feliksem Lasockim, Tekla Biatobłocka i synowie: Antoni, Erazm, Paweł, radca pow. wyszogrodzkiego 1811 roku, żonaty z Anną Lasocką i Wojciech.
Antoni, dziedzic Żółwina, sędzia pokoju pow. błońskiego, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., z żony Maryi Rogowskiej pozosawił córki,
Annę za Maryanem Pudłowskim, Emilię za Julianem Milbergiem i synów: Ignacego, Ludwika, po którym z Zofii Duninówny córka Antonina za Karolem Potworowskim i synowie, Jan żonaty z Zofią Dziembowską i Konrad, i Romana.
Roman, dziedzic Dzierzbi i Lechlina 1851 r., z Emilii Duninówny pozostawił córkę Magdalenę za Mieczysławem Moszczeńskim i synów: Antoniego, Romana, kanonika i tajnego szambelana papieskiego, i Stanisława. Po Antonim, dziedzicu Boguszkowa, Domanikowa i Turzynowa, z Janiny hr. Lasockiej syn Stanisław, a po Stanisławie, synu Romana, dziedzicu Dzieribi, z Anny Kurnatowskiej synowie, Roman i Maryan.
Erazm, wylegitymowany w Królestwie 1837 r. wraz z synem Ignacym, urodzonym z Katarzyny Porczeńskiej, miał i drugiego syna Adryana, dziedzica Wypych, w pułtuskiem, ożenionego z Wiktoryą Kownacką.
Wojciech, ostatni syn chorążego Piotra, z żony Maryanny Gutowskiej miał córkę Anastazyę Zagrodzka i synów, Franciszka i Piotra; po Franciszku córki, Natalia i Paulina.
Walenty, syn Józefa i Płochockiej, dziedzic Drążewa, z łowczego podsędek ciechanowski 1779 r., zaślubił Annę Szygowską, podsędkównę zakroczymską i z niej miał córkę Klarę za Wincentym Pudłowskim i synów: Daniela, Feliksa, Leonarda i Zacheusza, po którym z Tekli Rakowskiej synowie, Bogumił i Wiktor wylegitymowani w Królestwie 1844 r.
Daniel, z kapitana major wojsk Ks Warszawskiego 1812 r., podpułkownik wojsk napoleońskich, kawaler orderów Virtuti Militari i Legii Honorowej, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., otrzymał 1869 r. tytuł hrabiowski papieski; z żony Moniki, córki. Józefa Nieznańskiego, pozostawił córkę Daniele Bukowińską i synów: Bronisława, Gustawa, dziedzica Chotunia i Garlina i Alfreda, zmarłego 1891 r. w Paryżu, po którym z Maryi Ravel synowie, Daniel ożeniony z Zuzanną Joubert de Villemarests i Ludwik.
Hr. Bronisław, dziedzic Bieżunia i Stupska, sędzia pokoju pow. mławskiego, otrzymał zatwierdzenie tytułu hrabiowskiego w Belgii 1885 roku, i z żony Felicyi Wołowskiej pozostawił córki: Bronisławę za Bronisławem Kurtzem, Halinę za Stanisławem Chomętowskim, Idalię, Jadwigę za Gustawem Romerem, Maryę za Leonem Paszkowskim, Stefanię za Kazimierzem Rzewuskim, Zofię za Witoldem Ostachowiczem i synów: Czesława, Józefa i Zygmunta.
Hr. Czesław, dziedzic Dębnik, Pychowic i Spytkowic, poseł na sejm i prezes Rady pow. myślenickiej, zatwierdzony w tytule hrabiowskim w Austryi 1888 r., z żony Idalii Sołtanówny, marszałkówny mohylowskiej, pozostawił córki, Janinę za Antonim Lasockim, Maryę za Zenonem Skirinuntem i synów, Bronisława i Wacława.
Hr. Józef potwierdzony w tytule hrabiowskim w Austryi 1888 r., major ułanów austryjackich, z żony Maryi bar. Romaszkanówny ma córkit Ewę, Teresę i synów, Stefana ur. 1897 r. i Jana ur. 1899.
Hr. Zygmunt, potwierdzony w tytule hrabiowskim 1892 r, starosta w Tarnobrzegu 1904 r., radca namiestnictwa 1910 r., żonaty z Zofią, córką Juliana Szemelowskiego.
Feliks, syn podsędka Walentego, wylegitymowany w Królestwie 1837 r. wraz z synem Walentym, urodzonym z Elżbiety Lasockiej, chorążanki płockiej, miał i drugiego syna Henryka, zmarłego w Paryżu, po którym syn Jerzy z Janiny Gravet ma córkę Renatę.
Leonard, syn podsędka Walentego, dziedzic Czarnowa, wylegitymowany w Królestwie 1837 r., miał syna Ludwika, oficera wojsk polskich 1831 r., kawalera orderu Virtuti Militari, radcę Dyrekcyi Głównej Tow. Kred. Ziem., po którym z Ludwiki Damięckiej córki: Aniela, Kazimiera Gościcka, Teodora i Zofia Wiśniewskie i syn Stanisław.
Waleryan, syn Józefa i Płochockiej, łowczy ciechanowski 1782 r., zaślubił Joannę Szydłowską i z niej miał synów, Gabryela-Józefa i Ezechiela-Leona, wylegitymowanych w Królestwie 1837 r. Po Gabryełu-Józefle, dziedzicu Karwacza, synowie, Ezechiel i Marceli, z których Ezechiel, dziedzic Sierakowa, z Walentyny Dębskiej ma syna Bronisława, a Marceli, dziedzic Karwacza, ma syna Jerzego, zaś Ezechiel-Leon, dziedzic Zawad i Sierakowa, pozostawił syna Ignacego, żonatego z Maryą Puchalanką.
Jan, kofliornik ziemski podolski 1654 r. Jan, Mikołaj i Zygmunt z ziemią czerską, Krzysztof z wojew. sandomierskiem, Heronim z ziemią nurską, Kazimierz, podstoli wizki, z ziemią wizką, Adam i Aloizy-Antoni z ziemią zakroczymską, Franciszek z wojew. płockiem, oraz Władysław i Wojciech z ziemią dobrzyńską podpisali elekcyę 1697 r.
Maryan, podczaszy wyszogrodzki 1702 r. Stanisław, łowczy łukowski 1711 r., z Brygidy Kamockiej pozostawił syna Józefa. Stanisław, podkomorzy wyszogrodzki 1715 r. Ignacy, kanonik chełmski i warszawski, deputat na Trybunał koronny 1740 roku. Aleksander, miecznik zakroczymski 1752 r. Adam, regent grodzki gostyński 1753 r. Józef, regent grodzki gostyński 1760 r., podpisał elekcyę 1764 r. z wojew. rawskiem; wojski mniejszy 1766 r., miecznik bielski 1779 r. Ignacy, komornik ziemski wyszogrodzki 1788 r. (Metr. Kor., Kancl., Sigil., Conv. Vars., Ks. Gr. Czerskie, Wareckie, Sochaczewskie, Płockie, Zakroczymskie, Wyszogrodzkie, Piotrkowskie, Don. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel., Bon., Żychl.).
Jan, w 1755 r. dziedzic dóbr Jarocino, w zakroczymskiem, miał syna Ludwika, żonatego z Maryanną Płochocką, z niej synowie, 1) Wincenty, łowczy przemyślski 1790 r., po którym z Pelagii Radowskiej syn Edward wylegitymowany w Królestwie 1837 r. 2) Ignacy, po którym z Barbary Strumińskiej syn Piotr, urzędnik w Królestwie Polskiem, wylegitymowany w Królestwie 1840 r.
Franciszek, komornik grodzki płocki od 1777 r., pozostawił syna Juliana, po którym z żony Julianny Kuczewskiej syn Ignacy, urzędnik w Banku Polskim, wylegitymowany w Królestwie 1844 r.

Bibliografia

Herbarz Seweryna Uruskiego, za. WBC

Odpowiedzi (2)

22.07.2012 13:15
Karol "Wielki" ks. Karoling Król Franków, Cesarz Rzymski 742-814+ Hildegarda hr. von Anglachgau

Ludwik I „Pobożny” ks. Karoling Król Franków, Akwitanii i Cesarz Rzymski 778-840

Lotar I ks. Karoling Król Franków i Cesarz Rzymski 795-855

Lotar II ks. Karoling Król Lotaryngii 835-869

Berta ks. Karoling – 925 + Theobald hr. Von Arles 850-887

Hugo hr. Von Arles-Provence Król Włoch 885-948

Lotar II hr. Von Arles Król Włoch 928-950

Emma ks. Von Arles 948-1006 + Bolesław II Pobożny ks. Przemyślid, ks. Czech - 999

Oldrzych ks. Przemyślid, ks. Czech -1034

Brzetysław ks. Przemyślid, Król Czech 1002-1055

Wratysław II ks. Przemyślid, Król Czech -1092

Władysław I ks. Przemyślid,ks. Czech 1110-1174

Władysław II ks. Przemyślid, Król Czech 1110-1174

Przemysł I Ottokar ks. Przemyślid, Król Czech 1155-1230

Wacław I ks. Przemyślid, Król Czech 1205-1253

Przemysł II Ottokar ks. Przemyślid, Król Czech 1233-1278

Mikołaj I ks. opawski Przemyślid 1255-1318

Mikołaj II ks. opawski Przemyślid 1288-1365

Jan I ks. raciborski Przemyślid 1332-1380

Jan II „Żelazny” ks. raciborski - Przemyślid 1365-1424 + Helena ks. Giedyminowicz 1390-1448

Wacław II ks. raciborski -1456 + Małgorzata z Szamotuł

Helena ks. raciborska -po 1477 + Jan Ostroróg -1501

Wacław Ostroróg -1527 + Urszula z Kutna Potocka

Helena z Ostroroga + Piotr Zbąski

Urszula Zbąska + Stanisław Lasocki, podkomorzy łęczycki ok. 1521-1563

ich synowie Stanisław, Abraham i Jan Lasoccy, a z nich co poniektórzy z żyjących Lasockich
22.07.2012 13:41
Lasocki herbu Dołęga. Lasotki dobra w Dobrzyńskiej ziemi, imienia domu tego były okazyą: wszakże potem z różnych dóbr pisać się poczęli, jedni z Brzezinek, drudzy z Glewa, inni z Lasoczyna, ile że się po wielu województwach rozeszli, wszędzie na dobro tej .ojczyzny pracując; i lubo to dom starożytny, przecież najdawniejszego między niemi czytam w Długoszu ln riti~' Epzscop. Cujavien. Michała Lassockiego, którego z Grzymisławy syn Mikołaj, biskup Kujawski, ten kanonikiem będąc Krakowskim, imieniem Jagiełła Króla sprawił to u Marcina V. Papieża, że per Breve Apostolicum pozwolił, aby cała ziemia Lubelska, od Krakowskiej oderwana, do Chełmskiej dyecezyi na potem należała, 1424. Długosz, luboć to skutku nie wzięło, że się Krakowscy infułaci mocno przy swoim prawie oparli. W r. 1434. z innemi, posłem wysłany na Concilium Bazyleeńskie, tam przeciwko Krzyżakom praw Polskich, i Króla swego dostojeństwa bronił, już na ten czas dziekan Krakowski, Długosz, Cromer lib. .20. Biel. f. 347. Na sejmie Korczyńskim, Spytek Melsztyński, duchem heretyckim i furyą zapalony, gospodę jego naszedł i złupił. Biel. fol. 358. Już był między elektami na biskupstwo Poznańskie 1439. ale czy dla tego, że się Eugeniuszowi Papieżowi na Concilium Bazyleeńskiem mniej życzliwym pokazał, czy też dla tego, że od mniejszej części kanoników był na tę godność obrany, jako mówi Długosz, ln ITZ'tlS EplSCOp. Posnan. tenże, Eugeniusz inszego kompetytora nad niego przełożył. Biel. fol. 358. Grom. lib. .21. Władysław Król Polski i Węgierski, przezorną roztropność w nim zważywszy, z sobą go do Węgier wziął w roku następującym dla sekretnej rady: i nie omylił się na nim; bo za jego przemyślnym zabiegiem, Kroacya, Dalmacya, i Słowacy, Władysławowi Królowi prędko się poddali, między nim i Elżbietą Królową pokój umowiony, Jan Huniad za zaleceniem jego, hetmanem wojsk ogłoszony: W roku 1443. do Fryderyka Cesarza poselstwo sprawował, wszędzie z wielką rozsądku swego sławą. Wybrał się potem do Rzymu, gdzie u Mikołaja V. Papieża, taką cnoty i przymiotów swoich znalazł estymacyą, że go między purpuratów Rzymskich policzyć zamyślał, wprzód jednak chciał go na biskupią godność wynieść; więc po przeniesieniu Władysława Oporowskiego na arcybiskupstwo Gnieznieńskie, że Kujawska katcdra wakowała, na niego ją złożył. Sprzeciwił się wprawdzie Kazimierz Król Lassockiemu, i do possessyi biskupstwa przypuścić go niechciał, nie dla tego, żeby go niegodnym sądził tej prelatury, bo i zasługi jego, i wielkie w nim dary Boskie zawsze sobie wielce szacował, ale że nad wolą jego, Papież go tą infułą uczcił; przetoż, to przez Piotra Pniewskiego kanonika Gnieznieńskiego, to przez Krzesława z Kurozwęk kasztelana Lubelskiego, i Tomasza Strzępińskiego kanonika Krakowskiego, powtórzoną legacyą u stolicy apostolskiej domagał się, żeby Gruszczyński, od niego do tej infuły nominowany, mógł się utrzymać, gdy jednak nic uprosić nie mógł, dał się snadno przez przyjacioł Las- sockiego, i Zofią Królową matkę swoję, ubłagać; tym czasem Lassocki na wieczność się w roku 1450. przeniósł, w Kameryńskim kościele katedralnym pochowany: to Damalelu. in Epi.\'c. Cujav. gdzie na jego pochwałę Długosza słowa przytacza. ITl.,. inslgnls, staturajusta, capillo glauco, .\pecie et vultu dacorus, humanus, civihs, benl"gnus, liberalz.s, et omnium, quicunque aliqua virtute pollehant amator; rarae prudentiae et lndustriae homo, fesll.vitalls quoque singula- rls, oh quam ITlad,slao Regi Poloniae et Hungariae, et universis Hungariae j.JJ'oceribus et Satrapis charus, unlver- sas res publicas et prlvatas reB'ls, et reB'ni Hungariae, in se unum transtulit, in maxlma quoque parte, et res regrli Poloniae admznistrabat.. qllem .\'i fata diutius 'vivere permi- Slssent, absque dubio, non solutn Eccle.\'iam Yladislavien- sem, cui praeerat, sed et universum regnum Poloniae, splendore sl"ngulari per suas virtutes decorasset. Jakoż i w historyi swojej, piękne mu zalecenie tenże Długosz zapisał; nigdzie ,jednak o jego kardynalstwie nie namienia, ale alli inni pisarze nasi, lubo Paprocki, i z niego Okolski, ten mu honor przyznają, jam już o tern mówił w pierwszym tomie. Myli się też w tern Paprocki i jego naśladowca Okol. gdy innego Mikołaja być rozumieją, tego, który był kandydatem na biskupstwo Poznańskie, od tego, który był Kujawskiem, co z Długosza poznać. W tymże z Mikołajem wieku, kwitnęli ci Lasoccy. Jerzy chorąży Dobrzyński 1436. u Łaskiego w Statucie fol. 140. Jan wojski Dobrzyński w tymże roku u tegoż fol. 141. Michał podkomorzy Dobrzyński 1451. u Łaskiego w Statucie fol. 82. et 83. ten po owej sławnej z Karambeja i Turków wiktoryi, w której między innemi Polskiemi kawalerami rycersko stawał, proporzec swój w Budzyniu, w kościele Najśw. Matki powiesił. Biel. fol. 373. Długosz magnitudo Lassoc. za żonę przypisuje mu Katarzynę z Szamotuł, z której syn Stanisław, Maciejowi Korwinowi Królowi Węgierskiemu był wielce miły, i dla ojcowskich i dla stryja Mikołaja zasług: bo mu zaślubił w dożywotnią przyjaźń Jadwigę ze krwi królewskiej idącą. Mikołaj pod- skarbi nadworny 1443. Cromer lib. 21. Michała marszałka nadwornego koronnego, podkomorzego i starostę Łęczyckie- go, kładzie w roku 1466. Magnitudo Lassoc. na co przywodzi Cromercl lib. 26. i Bielski fol. 438. jam za nim idąc, położyłem go w pierwszym tomie atoli tak Kromer jako i Bielski na tern miejscu tylko go zowią starostą Łęczyckim, a na liscie Kazimierza Króla Staniąteckiemu klasztorowi danym, zowią go i podkomorzym, i starostą Łęczyckim 1464. Jan scholastyk Gnieznieński, dziekan Kujawski, Sendomierski i Łęczycki kanonik Scriba regius u Kazimierza Jagiellonowicza 1479. Cromer l. 29. Biel. .t. 473. Nagnit. Lassoc. Jan Lasocki podkomorzy Poznański 1496. u Łask. w Stat. (ol. 110. Jan z Lassoczyna kasztelan Wyszogrodzki 1496. Statut. Mazov. fol. 110.
W następującym zaś wieku, tych między autorami czytałem. Stanisław z Brzezia Lassocki podkomorzy Poznański, 1501. podpis,ał elekcyą Alexandra Króla u Karnkowskiego de Primatu. Zona jego Odrowążowna Szydłowiecka, Magnit. Lassoc. Jakób z Brzezin kasztelan Łęczycki 1565. u Lipskiego quo 3. i 1550. u Nakiel. w .Miechow. fol. 654. i 1576. Consu'l. j'ol. 271. Rojzius In Chih'aslicho chwali go z zelozyi za starożytną wiarę katolicką, i Damalew. In Archiep. Gnesn. miał za sobą Lezeńską herbu Nałęcz, z której dwaj synowie, Jakób proboszcz Brzeziński i Jan mąż rycerski, to Paproc. o herb. fol. 308. przeciwko konfederacyi de pace rehgionls 1573. gorliwie stawał, Magnitudo Lassoc. za żonę mu przywłaszcza Warszycką, i chorążym go Łęczyckim tytułuje. Stanisław brat Jakóba kasztelana Łęczyckiego, sam podkomorzy Łęczycki, Zbąska powiła mu trzech synów, Stanisława, Abrahama i Jana. Krzysztof drugi brat Jakóba kasztelana Łęczyckiego, kasztelan Sochaczewski, starosta Gostyński, wspominają go Konstytucye 1575. fol. 234. gdzie deputowany z województwa Łęczyckiego, podpisał elekcyą królewską. .Makowski trzy splendory. Złączył się był dożywotnie z Szczawińską herbu Prawdzic, z którą zostawił synów i córkę Myszkowską Katarzynę wojską Oświecimską. Wojciech kasztelan Inowrocławski 1546. Jan z Glewa, o którym Konstytucye 1593. fol. 650. Tomasz kanonik Łowicki, w Dobrzyńskiem kościele fundował i wystawił kaplicę, koło roku 1559. Magnit. Lassoc. Tamże wspominają Jana podkomorzego Dobrzyńskiego, którego żona Naropińska kasztelanka Płocka z Kryskiej wojewodzanki Płockiej urodzona, i Jerzego chorążego Dobrzyńskiego, Piotra cześnika Dobrzyńskiego, Stanisława wojskiego Nurskiego, Jakóba miecznika Wyszogrodzkiego. Mikołaja kanonika Krak9wskiego i Łowickiego, wspomina go Tylkowski w życiu S. Kostki, przyczynił fundacyi do kościoła Brzezińskiego.
W wieku siedmnastym ci kwitnęli, Marcin Lasocki, który w Zakrzewie kościół, gdy dawny Wisła poderwała, nowy swym kosztem wystawił, zszedł z tego świata 1619. Gołębiow. Kazanie pogrzeb. Syn jego według tegoż autora, Walentyn podkomorzy Wyszogrodzki, a przedtem sędzia ziemski, w roku 1626. złoty pierścień powiesił przy obrazie Sierpskim, L. Paprocki fol. 57. Ojczyzna pod czas burzy Szwedzkiej doznała wiernej jego i życzliwej chęci, gdy ją i ręką i głową ratował, czy to na sejmy posłując, czy deputacką w trybunałach funkcyą piastując, czy na komissyach, wszędzie nienadwerężony sumieniem stawał; w kościele Bodzanowskim fundacyą uczynił wieczną, aby się tam dwie msze co tydzień za dusze zmarłych odprawiały, który też kości6ł malowaniem ozdobił. Golębiow. Zostawił synów trzech. Je-den z nich Albrycht Adryan, najprz6d stolnik Wyszogrodzki, posłując z tym tytułem na se,jm 1661. komissarzem stanął na sądy fiskalne, Constit. fol. 3. dalej sędzia ziemski Wyszogrodzki, Konstytucya 1667. pozwala mu Brochów w miasteczko ufundować, fol 18. a Że tam kości6ł wielkim nakładem wystawił, i do niego wieś Plecewice zapisał, approbowała mu to Rzeczpospolita fol. 36. W roku 1676. już starosta Wyszogrodzki, deputowany do kwarty Rawskiej, Constit. fol. 21. i 1683. fol. 10. nakoniec kasztelan Inowro- cławski, tylko trzydzieści razy, posłem stawał na walne sejmy, pięć razy deputatem na trybunał koronny, gdzie wszędzie i obr6t sw6j, i sprawiedliwość i mądrą radę pokazał, z Agnieszki Brocbowskiej herbu Prawdzic pisarzowny ziemskiej Zakrocimskiej zostawił syna Adama Franciszka, dziedzica na Brzezinach i Brochowie, starostę Wyszogrodzkiego, posłem będąc na seju} 1690. deputatem naznaczony do kwarty Rawskiej, Constit. fol. 19. Adam kasztelan Wyszogrodzki syn Walentego, 11 podobno najstarszy brat Albrychta Adryana, dwadzieścia lat i sześć ten honor na sobie piastował, przedtem zaś był chorążym Wyszogrodzkim, zażywała go ojczyzna w 1'6żnych swoich interessach, marszałkiem sądów kapturowych 1674. komissarzem do rewizyi skarbu koronnego, do granicznych kłótni, do kwarty Rawskiej, deputatem na trybunał koronny, dał dowód prawdziwej ku niej miłości, osobliwie jednak, gdy nienadwerężonym statkiem dostawając przy Janic Kazimierzu Królu, dobra swoje Kępa nazwane, na sztych i ruinę Szwedzkiej zemście podał; umarł 1681. z Konstancyi Brochowskiej córki Adama kasztelana Sochaczewskiego, tylko jednego syna miał Michała podkomorzego Wyszogrodzkiego, starostę Rzeczyckiego i Lubocheńskiego, dcputowany był do kwarty z sejmu 1678. Constit. fol. 5. i do rewizyi ksiąg ziemskich .fol. 35. posłując w ten czas na sejm, jako i na konwokacyą 1696. Przybrał był sobie w dożywotnią przyjaźń Barbarę Walewską wdow«; po Wacławie Leszczyńskim wojewodzie Łęczyckim, i podobno z niej był syn Stanisław. Władysław kasztelan Zakrocimski, trzeci syn Walentego podkomorzego Wyszogrodzkiego, był wprzód skarbnikiem, stolnikiem, chorążym tejże ziemi: przeciwko rebellizującym Kozakom pod Batowem odważnie stawając, gdy inni tam trupem polegli, on się w niewolą dostał, z której we dwie lecie i kilka miesięcy wyszedłszy, zdrową radą ojczyźnie służył, czego dowodem są różnych lat ustawy koronne, syn6w się jego d\v6ch zostało, Ewaryst i Piotr, obadwa ludzie rycerscy. Jan z Brzeziny Lassocki cześnik Wyszogrodzki. Constit. 1662. fol. 25.
Jan kasztelan Zakrocimski, Constitut. 1601. fol. 728. Stanisław z Glewa, kasztelan Czerski, był \vprz6d kasztelanem Małogosckim, umarł, 1621. Starowol. in JJIonum. z Warszawskich nadgrobków. Zona jego Alexandra Sapieżanka wojewodzanka Połocka, atoli Walicki w Historyi Kodeftskiej powiada, że to była Anna, córka Jędrzeja Sapiehy wojewody Smoleńskiego, córka z niej dostała się w małżeństwo Szyszkowskiemu kasztelanowi Wojnickiemu. Okolski tom. 3. fol. 364. drugą ten Stanisław po Sapieżance miał żonę Zofią z Bukowna herbu Jelita. Bral ,jego Jeremi podkomorzy Czerski 1613. r. którego córka Ewa Anna z Pszonką Adamem chorążym Chełmskim weszła w kontrakty małżeńskie; syn6w także jego było dwóch, Stanisław i Jan. Z tych Stanisława syn, Remigian cześnik Łomżyński, posłował na konwokacyą 1674. Constit. fol. 15. Synowie jego trzej, Zygmunt, Mikołaj i Marcin. Paweł Lassocki podczaszy Lubelski, żona jego Eufrozyna Firlejowna wojewodzanka Lubelska, Okol. tom. 2. fol. 130. Dorota Lasocka Balcera Lutomirskiego kasztelana Czechowskiego małżonka. Paproc. o herb. fol. 120, Zofia była za Samuelem Gostomskim kasztelanicem Czerskim, Geneal. Gostoms. Jadwiga chorążanka Wyszogrodzka za Zygmuntem Zapolskim kasztelanem Wieluńskim. Wierzbicki Kazanie, Kasper plac darował na konwent Brzeziński 00. Reformatom 1627. Jan w zakonie Minorum de observantia teologji professor, kaznodzieja generalny, prowincyał w swoim zakonie, jadąc na kapitułę, umarł w Awenionie 1633. Gołębiow. Magnitud. Lassoc. Stanisław w zakonie naszym, Kr61a Michała teolog, rektor kollegji w Drohiczynie. Remigian posłując na sejm 1618. deputatem stanął na trybunał Radomski. Constit. fol. 4. Hieronim dworzanin królewski, w kompucie dwudziestu konnych na expedycyą Moskiewską pokazał się, Const, 1633. fol. 53. Władysław sędzia Trocki, starosta Zyzmorski 1669. Kazimierz kawaler S. Stefana. Stanisław mąż rycerski zginął pod Bussą 1620. Grzegorz po usarsku służąc pod Chocimem 1621. Mikołaj podkomorzyc Wyszogrodzki pod Batowem 1652. Jan cześnik Łukowski 1690. Tomasz stolnik Wyszogrodzki, Consh't. 1641,fol. 32. i L, Paproc, fol. 61. Wacław chorąży Wyszogrodzki, posłując na r6żne sejmy, zagęścił o sobie konstytucye koronne, osobliwie jednak, gdy z sejmu 1667. komissarzem między inszemi naznaczony był do odebrania kościoła S. Jakóba w Toruniu: Constit. ,fol. 39. był potem podkomorzym Zakrocimskim. Magnitud. Lassoc. Ten zostawił córek trzy, z których jedna zakonnica S. Benedykta w Sierpcu ksienią umarła. Druga Teresa tegoż zakonu ksieni Toruńska, umarła 1732. Trzecia żyła z Felixem Łączyńskim herbu Nałęcz. Wiem że ten podkomorzy i synów zostawił, od jednego z nich idzie, Łukasz Soc. Jesu. Jan podczaszy Wyszogrodzki pod Wiedniem i indziej znaczny wojownik. Constit. 1690. fol. 19.
Krzysztof najprzód podczaszy Wyszogrodzki, potem sędzia ziemski. Constitut. 1670. fol. 22. i 1683. fol. 12. Synowie jego Hilary, i Mikołaj Jezuita. Ludwik Antoni starosta Zakrocimski, pułkownik królewski 1697. deputat do konstytucyi, Constit. fol. 17. Jacek wojski Zakrocimski, Idzi na Glewie i Wylazłowie. Lasocka Macieja Gąsiorowskiego kasztelana Inowrocławskiego małżonka.
W r. 1778. Zygmunt Lasocki wojski Sierpski. - Józef wojski Bielski. - Walenty cześnik Ciechanowski. - Adam kasztelan Sochaczewski. - Krasicki.
***
przepraszam za błędy ze skanowania