Brzeźnice 7.09.1863

Stojąc obozem ze swoimi szwadronami Kwapiszewskiego i Zdziechowskiego t. j. z oddziałami Górskiego, Kwapiszewskiego i Kobył i ńs kiego pod Tabądziem-Kałęczynem, zawiadomiony został Nadmiller, że do odległej o 2 wiorsty od obozu Brzeźnicy przybyło 36 kozaków po siano. Natychmiast wysłano z oddziału Kwapiszewskiego 20 ludzi pieszo i 15 konno pod dowództwem wachmistrza Szajby, patrol ten, zaskoczywszy kozaków, 4 na miejscu położył, a 3 zranił, reszta umknęła przez Slednie do pobliskiego Zambrowa. Gdy Szajba wracał do obozu pod lasem, już poczęli nadbiegać kozacy i objeszczycy, spieszący rozbitym na pomoc z Zambrowa, a wtedy Kwapiszewski z resztą swego szwadronu pobiegł z pomocą Szajbie. Nadmiller w tym czasie z 2-gim szwadronem obszedł wieś i zaszedł kozakom z tyłu. Po kilkakrotnych szarżach powstańcy odstrzeliwaj ¡c się, w porządku dokonywali odwrotu, mając 8 ludzi ranionych i 4 konie. Straty po stronie przeciwnej były znaczniejsze. W starciu tem odznaczyli się podoficerowie Wasilewski Stefan, Paszkiewicz i Szczuka oraz wachmistrz Józef Władyczański.

Ignacy Aramowicz
7go Września o 6 wiorst od Zambrowa rozpoczęła się z kozakami, którzy przybyli do wsi po siano w 38iu. Dowiedziawszy się o tem wysłano ze szwadronu Kwapiszewskiego pieszo 20tu i konno 15tu pod przywództwem wachmistrza Szajby. Szajba, naskoczywszy na kozaków 4ch na miejscu trupem położył, 3ch ranił, a po zostali uciekać poczęli ku Zambrowowi; nasi konni cofnęli się ku swoim pieszym pozostawionym w lasku, a gdy cofali się wszyscy dalej ku oddziałowi, już z Zambrowa nadbiegli kozacy z objezdczykami i dążyli za naszymi zdała. Kwapiszewski posłyszawszy strzały z 25ciu rzucił się Szajbie na pomoc; wkrótce za nim nadbiegł i cały jego szwadron. Nadmiller z drugim szwadronem obszedłszy wieś nadszedł później. Kilkakrotnie nasi rzucali się na kozaków, a ci odciągali do Zambrowa; gdy zaś nasi odpędziwszy ich cofali się, wtedy kozacy znowu najeżdżali. Wszedłszy do wsi, przed sprawą zajmowanej, Kwapiszewski z 40tu w niej pozostał. Nadmiller przeszedłszy wieś, udał się do lasu. Kozacy na pozostałych we wsi rzucili się całą silą, nasi zleźli z koni i ogniem z za płotów ich odpędzili. Odparłszy kozaków, Kwapiszewski opuścił wieś i ruszył do lasu, dla połączenia się z Nadmillerem, zbliżając się do lasu, jeszcze spotkali się z kozakami, którzy starali się tył zająć. W tej sprawie straty nasze: 2ch ranionych kawalerzystów i 4_konie ranione; moskale stracili 42ch zabitych, przeliczonych w trzech jamach odkopanych nazajutrz.
[Aramowicz Ignacy, Marzenia : pamiętnik o ruchu partyzanckim w województwie grodzieńskiem, w 1863 i 1864 r.]