Miszycha 10.07.1866

(28 czerwca wg kalendarza rosyjskiego) Główna bitwa Powstania Zabajkalskiego, zwana też bitwą nad Bystrą (obie rzeczki Miszych ai Bystra wpadają do Bajkału blisko siebie w miejsc. Miszycha). Zmęczeni, głodni, źle uzbrojeni powstańcy, opuszczeni przez jazdę Celińskiego, nie mogli przeciwstawić się świetnie uzbrojonemu przeciwnikowi. Po niezwykle gwałtownej burzy 400 osobowy oddział wojska rosyjskiego pod dow. mjr Rika (w tym 100 chłopów rosyjskich) zepchnął powstańców za rzekę Bystra, gdzie zaatakował ich i pokonał dzięki ogromnej przewadze w uzbrojeniu. Polacy dysponowali tylko 60 strzelbami, przeważnie bardzo lichej buriackiej konstrukcji. Najwięcej było kosynierów, oraz ludzi uzbrojonych w pałki, łańcuchy i drągi z nabitym żelazem. Walka trwała nie dłużej niż 20 minut. Strzelcy po wystrzeleniu wszystkich naboi cofnęli się za kosynierów których atak załamał się pod gradem kul. Heroizm powstańców nie pomógł, i wycofali się do lasu, część została wzięta do niewoli. Zabito ponad 20 ludzi a 12 zmarło z ran. Po boju pod Miszychą powstańcy z oddziału Szaramowicza podzielili się na dwie 40 osobowe grupy. Jedna z nich, pod dowództwem Kotkowskiego ruszyła na Kiachtę, a druga pod dowództwem Szaramowicza w kierunku rzeczki Temnik. Konni Celińskiego ruszyli już wcześniej w kierunku stepu selengińskiego.