Biała 23.01.1863

W zamiarze uderzenia na załogę w Białej, będącą w liczbie 500 pod dowództwem gen. majora Mamajewa, zebrał Roman Rogiński koło siebie około 80 powstańców, z którymi ustawiwszy się na probostwie, oczekiwał zapowiedzianych posiłków. Mamajew, przestrzeżony o gotującym się napadzie, już o godzinie 9 wieczorem ustawił całą załogę na rynku. Rogiński, nie doczekawszy się znikąd zwiększenia oddziałku, postanowił opuścić miasto i o godz. 1 w nocy zuchwale przedefilował przed wojskiem, nie zaczepiając go i nie zaczepiany. Dopiero gdy garstka straceńców dotarła miarowym krokiem do końca miasta, opamiętał się Mamajew i rzucił secinę kozaków za Rogińskim, lecz ten, zatrzymawszy oddziałek, kazał swoim 11 strzelcom — bo więcej broni palnej nie było — wziąć kozaków na cel i kozacy pierzchnęli, ale niebawem wrócili, przez całą milę aż do wsi Rozkoszy uwijając się koło oddziałku i rażąc nieszkodliwym ogniem.

W Rozkoszy zszedł się Rogiński z ks. Rozwadowskim i Wolaninem, wiodącymi 300 ochotnika.

Przenocowawszy w Rozkoszy, zwrócił się Rogiński na południo-wschód ku Zalesiu w celu połączenia się z oddziałem Kazimierza Bogusławskiego, którego atoli n>e znalazł. Pod Zalesiem zatrzymał się chwilę celem zburzenia mostu na rzece Cnej. W trakcie tej czynności przejeżdżał z Brześcia pocztą Czerkasow, wyższy urzędnik kancelaryi namiestnika, Rogiński zatrzymawszy pocztę, Czerkasowa położył trupem, a ważne papiery znalezione przy nim zabrał. Ze Zalesia udawszy się do Tuczny, połączył się tu z oddziałem Nęckiego, idącym z Kodnia oraz Czapińskiego i Szaniawskiego z Łomaz. Wzmocniony do 500 ludzi, pomaszerował Rogiński do Janowa, gdzie 26. stycznia zabrał konie z tamtejszej stadniny i uformował oddział 70 jazdy pod komendą Radowickiego Adama. Z Janowa poszedł na Białą, którą zajął 30. stycznia po opuszczeniu miasta przez Mamajewa.