Radzyń 23.01.1863

W grudniu 1862 Komitet Centralny mianował naczelnikiem wojennym województwa podlaskiego pułkownika Walentego Lewandowskiego, który powrócił z emigracyi do kraju. Lewandowski przybywszy na Podlasie, powyznaczał naczelników powiatowych. Radzyński powiat objął Bronisław Deskur w randze majora, mając do pomocy Teodora Jasińskiego. W radzyńskim powiecie wojsko moskiewskie rozlokowane było w ten sposób: w Radzyniu baterya artyleryi ciężkiej, 12 dział, pod komendą generała Kanabicha, batalion piechoty, którym dowodził major Borozdyn, secina kozaków i miejscowi żandarmi. W Ostrowie stały 3 kompanie piechoty, we Włodawie dywizyon kawaleryi pod dowództwem majora Kwiecińskiego, w Międzyrzeczu pułk ułanów pod komendą pułkownika Papaafanasopuło, w Białej baterya artyleryi konnej i inwalidzi. Kodeń, Siedlce, Węgrów, Garwolin, Łuków, Ryki, Dęblin obsadzone były razem przez niespełna 20.000 wojska, wliczając w to i załogi Brześcia oraz Mińska.
Deskur otrzymał rozkaz uderzenia na Radzyń, Krasucki Rajmund na Ostrów, Krysiński Karol na Międzyrzecz, a Rogiński Roman na Białą.
Trzema kolumnami dowodzonemi przez Bronisława Deskura i Teodora Jasińskiego, Pyrkosza oraz Michałowskiego, powstańcy, z małymi wyjątkami Rusini podlascy, uderzyli na Radzyń. Zdobywając poszczególne zabudowania stojącej w mieście załogi moskiewskiej, położyli trupem kilkunastu moskali i ranili śmiertelnie gener.-porucznika Kanabicha. Atoli bardzo źle uzbrojeni, wyparci zostali ostatecznie z miasta, straciwszy około 20 ludzi, w tej liczbie Pyrkosza.