Niewiesz 23.05.1863

Oddziały Oborskiego, Włodka i Szumlańskiego pod dowództwem Słupskiego, liczące 1400 ludzi, wkroczywszy z Mazowieckiego w Kaliskie, stoczyły koło Uniejowa we wsi Niewiesz potyczkę z moskalami. Siły moskiewskie: 2 roty piechoty 70 huzarów pułkownika Bremsena, wyprawione na wozach* z Uniejowa ku Poddębicom, wpadły w zasadzkę urządzoną przez pułkownika Oborskiego o godz. 7. rano. Po żwawem natarciu strzelców Oborskiego, moskale, nie czując się dosyć silnymi, by stawić czoło, z początku zaczęli się cofać regularnie, następnie uciekli w popłochu aż do wsi Niewiesz, gdzie zabarykadowani, spotkali ścigających silnym rotowym ogniem. O godzinie 2. popołudniu przypuszczono szturm do wsi, strzelców prowadził Włodek, zawzięta obrona moskali, a może nietrafna dyspozycya dowódców spowodowała, że walka trwała do godziny 10. wieczorem, prawie bezowocnie. Po stronie moskiewskiej wprawdzie były znaczne straty, ale i powstańcy mieli 30 zabitych i 50 rannych. Zaraz w pierwszem starciu ranieni zostali Oborski i Włodek.
W tym czasie naczelnik kawaleryi powiatu rawskiego Władysław Grabowski, widząc koncentrujących się moskali dla uderzenia na oddział Słupskiego, przerwał komunikacyę na kolei żelaznej pod stacyą Rokiciny, spaliwszy do szczętu most na rzeczce Wolborce i dwa mosty z drugiej strony stacyi Rokicin ku Rogowu, tudzież poprzerywał i pościągał w znacznej na obie strony Rokicin przestrzeni druty telegraficzne.— Ciężko ranny Oborski, przywieziony 27.(!) 5. do Gór, własności naczelnika powiatu Juliana Wieniawskiego, odstawiony został przez tegoż do Trzemeszna.