Władyki 28.05.1863

Od starcia pod Dźwinosami przez kilkanaście dni krążył Koziełł po powiecie wilejskim, głosząc wszędzie manifest Rządu Narodowego i zbierając ochotników. Doprowadziwszy oddział do 200 ludzi, napierany coraz natarczywiej przez ścigające go wojska nieprzyjacielskie gen.-porucznika Golgojewa, mianowicie 5 i 1/2 roty pod dow. pułkownika Galla, postanowił pod Władykami przeprawić się przez wezbraną Ilię, mimo oporu Czyżyka, który trudną przeprawę, wobec bliskości moskali, uważał za zgubną. Na rozkaz Koziełły poczęto zbijać tratwy i przeprawiać się przez rzekę. Gdy już ostatni pluton z Żołnierkiewiczem i Czyżykiem był na środku rzeki, z prawej i lewej strony zarośli -posypały się strzały moskiewskie, kierowane do Czyżyka i jego towarzyszy. Tratwy cofnęły się z powrotem do brzegu rzeki. Większa część oddziału, która już z Koziełłą była się przeprawiła, zaledwo zdołała się uszykować do boju, już ujrzała o 10 kroków przed sobą w zaroślach gromadę moskali, którzy byli się podsunęli pod oddział. Położenie bez wyjścia, gdy jedyny odwrót stanowić mogły rozlane wody rzeki, uzbroiły żołnierzy w męstwo rozpaczliwe, powstańcy z taką siłą rzucili się na moskali, że ci, odparci z lewego skrzydła, dopiero we wsi się zatrzymali. Gdy stamtąd gęstym i ciągłym ogniem obrzucali zarośla, w ich środku i prawym boku rzeź obustronna była w całej pełni.
Walka trwała krótko. Po dwugodzinnym nierównym boju z 200 ludzi 54 tylko uszło cało, 53 znikło bez wieści, 25 dostało s:ę w ręce nieprzyjaciela, prócz 2, wszyscy ranni, 58 poległo na placu boju. Wśród tych znajdowali się: skłuty 16 pchnięciami bagnetu Zdzisław Ratyński, który podczas bitwy z drugim towarzyszem, jak on z kosą w ręku, utrzymywał długo moskali w odwodzie, Domanowski, Dauksza, b. oficer wojsk moskiewskich, dwóch Odyńców, Konopacki, Kopeć, Ratyński Alfred, Rodziewicz Strzeżysław z synowcem i siostrzeńcem, (Szatkowski Witold (Władysław) ranny dostał się do niewoli, jak i August Koziełł), Tyszkiewicz Henryk, Walicki Aleksander, dowódca Koziełł Wincenty i inni.
W bitwie tej zginął też kapelan oddziału ks. Gwałdecki