Ludwinowo 28.05.1863

Objąwszy we Wielkim Uhle dowództwo nad oddziałami Strawi ńskiego i Okińczyca, pułkownik Lander, wzmocniony oddziałkiem 42 ludzi Włodka (Samuchy), który objął dowództwo nad resztą Prużańczyków zebranych przy Samulskim pod Prochownią, wyruszył przez Nowy Dwór do Wielkich Hrynek, gdzie przez 4 dni ćwicząc się pozostał oddział. Stamtąd przez Popielów, Pieniaszki podszedł pod Sawicką i posunął się do Ludwinowa.
O godzinie 7. z rana wideta dała znać, że moskale posuwają się od karczem Sawickich i oddział wystąpił do brzegu lasu na spotkanie. Nieprzyjaciel we 2 roty i 15 kozaków zdążył już wyjść z błota do lasu. Powstańcy, mając z lewej strony drogi kompanię grodzieńską Sasulicza a z prawej wołkowyską Strawińskiego, zaś za nią w rezerwie kompanię prużańską Włodka i kosynierów Jelskiego — wzięli moskali w krzyżowy ogień i wyparli na brzeg lasu. Tam nieprzyjaciel uderzył na prawe skrzydło powstańcze, ale wnet z pod ognia przerzucił się na lewe i również z pod ognia zbiegł na mostek na drodze prowadzącej przez błota, a stamtąd wreszcie, popadłszy w krzyżowy ogień, uciekł ku Sawickim karczmom, zrywając po drodze 3 mostki. Cały bój trwał 15 minut, moskali zginęło 12-tu a powstańców 2.