Dwie roty piechoty, stojące w Rogowie, wzmocnione rotą, przybyłą z Poniewieża, i secmą kozaków, zaatakowały o godz. 5. po południu oddział powstańczy, obozujący w lesie rogowskim, będący pod dowództwem Żukowskiego (Wykładnika), który objął dowództwo po Lugajle Bronisławie (Czarnoskalskim), b. poruczniku moskiewskim. Powstańcy, późno zawiadomieni o zamierzonym przez moskali natarciu, nadto fałszywymi atakami w błąd wprowadzeni, zrazu zmieszali się i poczęli się rozpraszać. Atoli Żukowski, zrozumiawszy zamiary nieprzyjaciela, spiesznie uszykował strzelców, którzy tak stanowczy stawili opór, że 83 moskali mieli położyć trupem. Niestety, sam dowódca, raniony w nogę podczas walki i odniesiony na stronę, znaleziony później, skłutym był do niepoznania. Z nim razem 16 innych powstańców poległo.
W czasie walki jeden z żołnierzy w szeregach moskiewskich, zabiwszy towarzysza i zabrawszy 6 sztucerów, przeszedł z nimi do oddziału powstańczego, mimo otrzymanej w tem przejściu rany.