Łysków 16.06.1863

W nocy z dnia 14. na 15. 6. stanął Duchyński we Wielkim Uhle na dawnem stanowisku oddziału wołkowyskiego. Stąd dnia następnego wysłał Ejtminowicza Juliana z 96 ochotnikami na zachód województwa, a dowództwo nad pozostałymi Sokólszczanami objął Huwald, zaś 16. 6. o świcie opuścił obóz Lenkiewicz z 56 ludźmi, aby działać nad Rosią, Szczarą i Zelwianką.
Na strzały widet i tuż za nimi ogień moskali, gnających od Ustronia garstkę Kobylińskiego, Wróblewski rozsypał strzelców w tyraliery, po bokach jazdę pieszo, a za nimi ustawił kosynierów. Moskale przez łąkę uderzyli na środek linii bojowe]. Przyjęci ogniem wnet starali się obejść lewe skrzydło, lecz i tu przyjęci ogniem wrócili napowrót ku środkowi i stąd ostatecznie uciekli, porzucając swoich zabitych i rannych oraz 29 sztucerów.
Dwie kolumny moskali walczyły pod Łyskowem: podpułkownika Blumentala i 2 roty z 40 kozakami majora Skorobatowa. Po stronie nieprzyjacielskiej było, według źródeł moskiewskich, 11 zabitych, w tern podchorąży Dauiszew i 17 rannych. Z Polaków zginął śmiały i wytrwały Piotr Radowicki, ugodzony kulą w samo czoło, w chwili, gdy wychylił się z lasu, aby zabrać sztucer po moskalu, którego zastrzelił, raniono zaś 3: Sokołowskiego, Pawłowskiego i adjutanta Nowosielskiego.