Wituński

Drzewa genealogiczne

1. Jan z Wituni zm. do 1386, + Sławomira 1386 skarżona przez Paszka Łąckiego o nieprawne zajęcie przez jej męża kopalni rudy (kuźnicy żelaza). [nad. Sebastian Bolesta-Jankowski za: Bon,. Nies. SGKP, Teki, Rachuba A. Urzędnicy.... Jankowski Cz., Powiat Oszmiański..., Kozłowski A. Spis szlachty ... Wileńskiej ... ]
1.1. Jan Wituński w 1388 procesował się z Łąckimi o Biesiaków,  zm. przed 1397, +  Świętochna, wdowa w 1397 sprzedała wieś Biesiekierz za 300 kóp groszy praskich Bogucie z Konarzewa.
1.1.1. ?? Wituński
1.1.1.1. Mikołaj Wituński chorąży bydgoski, bzp wnuk Jana. Oddał część Rosczimina kuzynowi Mikołajowi.
1.1.2. ?? Wituński
1.1.2.1. Mikołaj Wituński „z Pruszcza”, który w roku 1456 najpierw czwartą część wsi Rosczimino w nakielskim, sprzedał; a następnie 1,5 łana na wsi Czucharach zastawił w 9 grzywnach, swemu bratu.
1.1.2.2. Sławobor Wituński „z Orla” wiął dobra po bracie Mikołaju.
1.1.2.2.1. Helena Wituńska, która w 1490 ręczyła braciom za młodszego Bartosza, „iż gdy dojdzie lat sprawnych” zrezygnuje na korzyść starszych braci ze swych działów po ojcu.
1.1.2.2.2. Wojciech Wituński, który 1496 oprawia 20 grzywien posagu na swej połowie Wituni, żonie. 1501 arbiter w sprawie  Prepełkowskiego. + Małgorzata Skicka.
1.1.2.2.3. Jadwiga Wituńska, 1517 sprzedała czwartej części ojczystej wsi jej Kossowa, Annie Małockiej za 30 grzywien, + Jan Szlisz mieszczanin z Łobżenicy.
1.1.2.2.4. Bartosz Wituński
1.1.2.2.5. Jan Wituński, wójt w Sampolborku (nota biograficzna) + Barbara Turzyńska, ojciec: Jakub, wzięła oprawę na połowie wsi Wituni
1.1.2.2.5.1. Jan Wituński dz. w Wąwelnie. W 1530 całe części wsi Wąwelno, Jaszkowo, Mirocino i Tuszkowy w nakielskim, za 200 zł., sprzedał Jakubowi Wielowickiemu. W 1539 na nabytych nowych wsiach Radunysk (połowa), i Wiśniewie, zapisał 30 grzywien żonie, + Małgorzata Russiecka ojciec: Jan
1.1.2.2.5.1.1. Wawrzyniec Wituński,  w 1577 otrzymał od brata 100 zł
1.1.2.2.5.1.2. Andrzej Wituński wójt w Sempolborku, możliwy fundator kościoła w Wituni.
1.1.2.2.5.1.2.1. Wojciech Wituński, w 1596 kwitował Trzebuchowskich i siostry Słupskie z 700 zł., wydzierżawił od Wojciecha Słupskiego część Glisna. Miał córki.
1.1.2.2.5.1.2.1.1. Katarzyna Wituńska swoją część sumy po ojcu (275 zł.), w 1624, ceduje na swoją siostrę, + Marcin Krusiński.
1.1.2.2.5.1.2.1.2. Agnieszka Wituńska + Walenty Straszkowski.
1.1.2.2.5.1.2.1.3. Petronella Wituńska w 1623 z mężem dzierż. dobra Malice, Tupadła i Sierniki, + Piotr Konarzewski.
1.1.2.2.5.1.2.2. Szymon Wituński dz. cz. Wituni. (nota biograficzna)
1.1.2.2.5.1.2.2.1. Katarzyna Wituńska, wniosła wieś mężowi + Janusz Sierakowski kaszt. Brzesko-Kujawski.
1.1.2.2.5.1.2.3. Augustyn Wituński, wydawca, pisarz i duchowny,
1.1.2.2.5.1.2.4. Jan Wituński, na Litwie + Anna Deszkowska h. Chorgiew
1.1.2.2.5.1.2.4.1. Jan Wituński wł. Wielkiego Sioła, (sprzedaje je w 1635 Sztuckim) + Maryna Wołowicz h. Bogoria.

1. Jan Wituński – (zapewne potomek Jana i Wołowiczówny), 1783 regent ziemski oszmiański, 1786 rotmistrz oszmiański, 1793 pisarz dekretowy ziemiański (sądowy ziemski). Powstaniec, 18.VI.1794 wzięty w niewolę rosyjską w Oszmianie, skazany w Smoleńsku, zwolniony za poręką.  [nad. Sebastian Bolesta-Jankowski]
1.1. Estella Wituńska, zm. w 1848, pochowana w Łosku.
1.2. Bartłomiej Wituński, leg. w 1798.
1.3. Stanisław Wituński, stanowniczy oszmiański 7.3.1794, a od 4.1798 lustrator powiatu oszmiańskiego. + Teresa, 1815 jako wdowa, zakupiła od córki Grzegorza Nestorowicza N.Vietinghoffowej Michałowszczyznę k. Holszan.
1.3.1. Alfons Wituński dz. Michałowszczyzny, Teresjanowa i Łużek
1.3.1.1. ?? Wituńska dz. Michałowszczyzny, + Skinder wł. Józefpola k. Holszan
1.3.1.2. ?? Wituńska dz. Teresjanowa, + Tebański
1.3.1.3. ?? Wituńska dz. Łużek k. Łoska + Aleksander Bolesta-Jankowski, ojciec:  Józef.

?? Wituński, + Irena Kobierzycka, autorka artykułu „Za wolność i lud” w Kazimierzu Dolnym, z 30.XI.1970.
Michał Wituński + (Czamanin w par. Świerczyn – Kujawy) Marianna Myszkowska h. Jastrzębiec
Monika Wituńska ur.1967 mieszka Zduńska Wola, ostatnia z nazwiskiem, + Kowalczyk
Rajmund Wituński, autor „Rys dobrej żony, czyli Sylwan i Meleshof”, powieść wydana w Wilnie w drukarni H. Orgelbranda w 1861.
Stanisław Wituński, autor „Filon i Chloe w rozmaitych zdarzeniach, pismo…”, druk wydany w Wilnie u XX. Eijerów w 1802.
Stanisław Wituński poległ w Powstaniu Warszawskim.
Władysława Wituńska uczestniczka Powstania Warszawskiego 1944
Zygmunt Wituński kpt. Dowódca 7 baterii artylerii WP, 1933 po Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego