Laskarys

Nazwisko Lascaris wywodzi się z języka perskiego i oznacza "wojskowy". Rodzina Lascarisów była pochodzenia greckiego i udowadniała, że w XIII wieku doszła do najwyższych zaszczytów panując w Cesarstwie Nicejskim (obszar Biznacjum, ob. Turcja). Bracia Konstantyn i Teodor I - byli cesarzami. Po utraceniu znaczenia potomkowie ich 5 braci przenieśli się w XIV wieku do Włoch, choć brak dokładnie potwierdzonych genealogii z tego czasu.

Jedna linia mieszkała w Weronie w XVII wieku. Jerzy Hieronim Maria Lascaris był w Rzeczypospolitej infułatem zenopolitańskim, reformatorem Akademii Zamoyskiej i kanonikiem lwowskim. Był następnie kardynałem, patriarchą Jerozolimy i wikariuszem generalnym bazyliki św. Piotra w Rzymie. Jego bratankowie żyli na Litwie - z nich Teodor był pułkownikiem a potem generałem wojsk litewskich. Nabył majątek Żodziszki na (pomiędzy Świrzem i Smorgoniami).

UWAGA: Nazwisko Laskarisów h. Godziemba, to nazwisko wtórne, zlatynizowanej formy patronimu Łaskarz, gdzie br. Andrzej Łaskarz (1414-1426) był synem kasztelana konińskiego Łaszcza z Gosławic

Herby

Rodzina włoska używała tytułu hrabiów i herbu własnego. Teodor otrzymał w 1764 indygenat Sejmu Polskiego.