łożny

Łożny, łożniczy, zwany też pokojowcem, cubicularis, a później podkomorzym, był odpowiedzialny za sypialnię: słanie łoża, pościel, bieliznę osobistą. Łożnych było z reguły kilku jednocześnie, a na ich czele stał najwyższy łożny. Łożny królewski czyli podkomorzy dworu był zawsze postacią najwyższego zaufania królewskiego. Funkcję tę sprawowały osoby często dość młode z bliskiego otoczenia władcy. Często świadczyły one na różnych dokumentach, były wysyłane z poselstwami i z ważnymi misjami w których istotne było zaufanie. Najwyższy łożny (podkomorzy wielki koronny, komornik komory królewskiej) uważany był za stróża moralności i dobrych obyczajów na dworze. Nie tylko zarządzał sypialnią ale też ustalał tryb i czas audiencji królewskich, miał duży wpływ na dopuszczenie przed majestat władcy.
Osobnych łożnych miała królowa i dzieci królewskie. Funkcje takie spotykano także w domach prywatnych.
Wyparci ostatecznie przez szambelanów w czasach stanisławowskich.

38883|Łożni królewscy