blech

(blich, bielnik) Miejsce w miastach, lub wyspecjalizowanych wsiach, lub wreszcie urządzenia - które produkowały białe płótno. Związane one były z młynami, które wprawiały w specjalne bijaki rozbijające płótna. Korzystano też z węgla drzewnego oraz słońca.
Miejsce bielenia płótna przez polewanie wodą na słońcu. Dawniej, gdy w każdym domu kmiecym i szlacheckim tkano płótna, bielenie na słońcu było ważnem zajęciem gospodyń. Właściwą porą do bielenia był czas, gdy drzewa kwitły, t. j. maj i pierwsza połowa czerwca.[Glog.]
Pozostałością jest dzisiaj wiele miejscowości, dzielnic lub ulic o nazwach zbliżonych - np. ulica Blich w Krakowie, czy wiele miejscowości Bieliny, Bielany, Bielniki.