Herb szlachecki. Tarcza w poprzek przedzielona, a górna część jeszcze w podłuż rozdzielona, w prawej części niebieskiej na zielonem wzgórzu ul złoty w okrąg niego pięć pszczół, w lewej czerwonej części lew złoty wspięty, trzyma w przednich łapach kotwicę; dolna część biała, na niej okręt na morzu. Nad tarczą dwa hełmy, na prawym w koronie cztery pióra strusie, pierwsze i trzecie złote, drugie i czwarte niebieskie, na drugim z korony pół lwa w prawo, trzyma w przednich łapach kotwicę.
Herb szlachecki z przydomkiem "de Friedesfeld", nobilitacja Świętego Cesarstwa Rzymskiego 1793 cesarza austriackiego Józefa II, potwierdzony indygenatem Sejmu Wielkiego w 1790.[Nies.]