wierzba

Starożytny symbol wstrzemięźliwości, czystości, niewinności.
Z racji na pokrój związana z melancholią, smutkiem, płaczem, boleścią.
Z racji rośnięcia wzdłuż rzek, dróg i skarp - symbol mądrej ochrony., zabezpieczania przed zniszczeniem i grzechem.
W Biblii porównano ją do wiecznego źródła mądrości - z tej racji że gałązki jej można wiecznie obcinać. Była symbolem szybkiego przystosowania się do nowych warunków - "Wierzbowe drzewo, gdzie posadzisz tam rośnie" - por. herb Wierzbna.
W wierzeniach ludowych wierzba była mieszkaniem duchów i pobytu czarownic "W starej wierzbie diabeł mieszka". Mogła przejmować na siebie choroby.
Witki wierzbowe używano do chłosty - stąd przysłowie "Mazali go wierzbowym olejem"
Istniał zwyczaj poświęcania gałązek wierzby w Niedzielę Palmową, co uważano jako środek ochrony przed błyskawicami.
Występuje w nowych herbach gmin Rokietnica (dawniej Rokitnica - gatunek wierzby), Wietrzychowice, i wsi Wierzbie.