Borsznica, Borsnicz, Borszchnica. Nazwa być może pochodzi os staroruskiego słowa boroszno - mąka. Pole szachowane błękitno-srebrne. Trzy rzędy pięć cegieł. Występuje w zapiskach jedynie w 1449 potem zaginął. Pierszy raz w ikonografii w 1295 (pieczęć Szymona Gallicusa). Identyfikowany bywa z herbami Klepzig lub Bybel. Herb mógł powstać niezależnie w kilku formach podobnych - z racji na bardzo prostą budowę. Jest to herb rycerstwa śląskiego osiadłego w Wielkopolsce i na Rusi Czerwonej.