Niepełne szlachectwo. Tytuł prawny używany w Polsce pomiędzy 1669 a 1817 wg którego nowo nobilitowana osoba nie posiadała pełnych praw. Z reguły oznaczało to że do trzeciego pokolenia nie można było pełnić funkcji publicznych sprawować urzędów i być posłem. Większość takich nobilitacji wywodziła się ze stanu mieszczańskiego.