Komoniaka

Herb szlachecki. W polu czerwonym strzała na dwoje rozdarta powinna być, części jej na tarczy ułożone na Krzyż ukośny na kształt X, a trzecia jej część przez środek ich idzie, końce u góry krzyżowych części trochę na dół zakrzywione. U Starzyńskiego trzy haki ułożone w trójkąt. Jest traktowany jako odmiana herbu Kościesza.

Herb nadany w 1569 Bogdanowi Komoniako, Nakaźnemu (Strażnikowi) Białoruskiemu, za rozbicie całego kosza tatarskiego. "Wiele ordy w małym swoich ludzi poczcie raził, pewnego czasu, gdy na kosz cały ordy trafił, a w potyczce z niemi, już był wszystkich ludzi swoich utracił, tak dalece, że się tylko samowtór z czeladnikiem został, uchodzić chciał do Mozyra, lecz gdy się im konie rozparły, zsiadłszy obydwaj z koni, póki im strzał w Kołczanach stawało, póty się bronili, stojąc przy sośnie, kędy czterdzieści Tatarów trupem położyli: a gdy już i strzał nie stało, szablami się jednak póty bronili, aż ich zabito, nie chcąc żywo w łyka się Tatarskie dostać: za to ten herb Komoniakom nadany. Filip Komoniaka rodzony brat Bogdana, mszcząc się śmierci brata, zniósł tenże kosz ordy, dognawszy ich pod Kijowem."[Nies.]

Rodziny należące do herbu: Ginejt, Komoniaka, Komoniako, Komuniaka, Piłsudski, Piłsudzki, Straszewski, Żągajłowicz