Nauka pomocnicza historii zajmująca się badaniem pisma. Najbardziej znane podręczniki zostały wydane przez Władysława Semkowicza i Aleksandra Gieysztora. Paleografia oprócz badania pisma prowadzi też badania środowiska życia danego autora, niekiedy dokonywane są nawet próby analizy osobowości postaci historycznych na podstawie charakterystycznych cech pisma (nie mylić z grafologią). Twórcą terminu był Bernard de Montfaucon (1655-1741).