Bielina

Średniowieczny herb rycerski. Srebrny księżyc barkiem do dołu. Na nim srebrne głowa i szyja konia z rozwianą grzywą zwróconą w prawą (herbową) stronę. Tło błękitne lub czerwone. Herb ten zaginął w XVI wieku lecz został przez niektórych heraldyków połączony z innym takim samym w rysunku (Albaluna).

"Druga odmiana Bieliny zowie się Koniowaszyja i przedstawia w polu czerwonem półksiężyc, a na nim białą głowę konia z szyją. Prawdopodobnie herb ten powstał z herbu Kobylagłowa, jakiego używają Strzeżywoj i Stefan Kobyległowy, ziemianie szląscy w r. 1278. (Piekosiński, Potkański, Helcel)"[Glog]

Pierwsza wzmianka pisana datowana jest na rok 1403 [Starodawne prawa Polskiego Pomniki ...]. Za najstarsze wizerunki uważa się pieczęcie Stefana i Strzyżywoja z Kobylejgłowy z 1287 roku. Jednak niektórzy badacze uważają je za nieheraldyczne.